Jeetje wat een dag vandaag! Totaal 10 uur onderweg geweest, maar wat hebben we mooie dingen gezien onderweg van Franz Josef naar Wanaka. Onze buschauffeur (Weka) heeft echt de tijd genomen om ons zoveel mogelijk te laten zien in plaats van door te racen naar de volgende plek en “op tijd” te zijn. Waar moesten we immers “op tijd” voor zijn?

“Live every moment, laugh every day” (song of REO Speedwagon)

Dus toen we bij Fox Glacier waren aangekomen en de skydivers hadden afgezetten, reden wij door naar Lake Matheson om ruim 1,5uur een wandeling te gaan maken rond het meer met de mooiste weerspiegeling. En of het een mooie weerspiegeling was!! Je gaat zelf gewoon twijfelen wat de boven- en onderkant is. Raadt zelf maar bij de foto of ik ‘m stiekem heb omgedraaid;)

We reden verder en gingen door de Haast-pass naar Haast, waar we stopten voor onze lunch-break. Op deze prachtige busrit keek ik m’n ogen uit; alles was even mooi en er was zoveel te zien! Weka vertelden dat dit het meest dichtbegroeide regenwoud is van Nieuw Zeeland en er in dit woud veel films zijn opgenomen, onder andere Walking with Dinosaurs. Ook vertelde hij een verhaal over een eilandje net naast de kust – konden we zien liggen – waar vroeger bemanning werd gedropt. Deze bemanning werd vervolgens later opgepikt. Tot er op een bepaald moment een schip was wat door een storm zonk en niemand wist waar de bemanning was gedropt (die gegevens waren met het schip ten onder gegaan). De bemanning bleef maar wachten en wachten en begrepen op een gegeven moment dat ze niet meer werden opgehaald. Na ruim een jaar, besloten ze om een boot te bouwen en naar het vaste land te gaan. Dit vaste land was bij Haast en ze stuitten op dit enorme dichtbegroeide en moeilijk begaanbare regenwoud. Na een paar maanden bleken ze hier niet door te komen en besloten ze toch maar weer terug te gaan naar het eiland, waar het allicht beter was. Na ruim twee jaar zijn ze door een ander schip toch opgepikt.
Weka heeft zelf ook in Haast gewoond en heeft ook geprobeerd door dit regenwoud te komen. Na ruim twee uur was hij nog geen 200 meter verder en besloot terug te keren. Dus ja, je kan wel zeggen dat het redelijk onbegaanbaar is!

Onze volgende stop was bij een uitkijkpunt over zee. En trouwens, ik was al gewaarschuwd voor de zandvliegen op het Zuid-eiland, maar het is echt een directe aanval van de zandvliegen tegen alles waar bloed in stroomt. In de bus is zelfs gratis insectenspray, maar ik ben zo blij dat ik een lange broek, dichte schoenen en lange mouwen aan en capuchon op heb. M’n broek zag op een bepaald moment op bepaalde plekken zwart van de zandvliegen en ze zaten zelf op m’n gezicht! Ik kijk nu al uit naar Milford Sounds; daar schijnt het echt top te zijn qua populatie…

Blue Pools was stop numero ? (kan het niet meer tellen met alle kleine stops tussendoor). Na een kleine 10 minuten lopen, kwamen we bij een swing-bridge van 7 meter hoog waar je vanaf kon springen in het kraakheldere, intens blauwe water. Dit was natuurlijk een unieke kans, maar er waren twee overwegingen om het niet te doen:
1. Het water scheen ijskoud te zijn
2. Ik had al eerder een hoogte van 7 meter overwonnen
Dus… ik ging het niet doen! Maar het was wel heel leuk om de mensen te zien die het wel deden haha.
Nog even een kleine panorama stop tussen Lake Wanaka en Lake Hawea, waar ik lekker bezig was door m’n camera op de verkeerde stand te hebben ingesteld, maar het was alsnog mooi! Om met Weka’s termen te spreken: “Whéaw” (heel nasaal). Zeg het bij alles wat je mooi vindt.
In Wanaka werd ik relaxed bij m’n hostel afgezet, waardoor ik niet hoefde te lopen. En wat is het hier leuk en gezellig! Ik had het in Nederland al gezien toen ik het boekte, maar het uitzicht over het meer is fan-tas-tisch! Fijn dat ik hier 3 nachten kan blijven.

CIJFERS VOOR VANDAAG:
Hostel (Glow Worm): 8
Nachtrust: 5
Temperatuur: 21 C