Relaxen

Woensdag 18 okt.
Vandaag was mijn plan om het centrum een beetje te ontdekken. Het centrum is maar erg klein dus besloten om lekker te gaan wandelen. Vele mensen zeggen dan ook hallo of iets anders in het Indonesisch.
Het plan was ook om de supermarkt te vinden, deze helaas niet gevonden. Ik heb wel een ATM gevonden om te pinnen dus dat was erg fijn. Bij de meeste accommodaties moet je gewoon met contact geld betalen, altijd wel fijn om extra op zak te hebben. De jongen die mij had opgehaald bij de haven vroeg vanmorgen wat mijn plannen waren, gewoon lekker wandelen. Hij vroeg waarom ik niet op een motorbike wilde rijden, nou ik heb talloze redenen om het niet te doen. Gisteren met de snorkeltoer was er een Duitse dame. Zij had 3 dagen geleden een ongeluk gehad, en is daarvoor naar het ziekenhuis geweest op het eiland, advies was om er niks op te smeren of te verbinden. Mijn god ze zag eruit, rechter arm flinke schaafwonden, rechter bovenbeen een schaafwond maar die rechtervoet. Auwiee.... Het was net of er een hap uit was, de wond zag geel en rood en er zat niks op. Zij ging zo het water in en zwom nogal moeilijk. Ik heb al meerdere toeristen gezien met dergelijke wonden, nou nee dankje wel.
Dus gewoon op mijn gemak gewandeld, ik kwam als eerste bij de haven uit, daar heb ik een aantal foto's gemaakt van oude boten. Het stonk ook erg naar vis, is ook niet zo gek als je in de haven loopt. Er lagen inktvissen en kwallen op een matje te drogen.
Na terugkomst in het hostel gevraagd of ik nog 2 dagen langer kan blijven. De eerst volgende boot die weer naar Jepara vaart, vertrekt zaterdagochtend om 7 uur. Dat was geen enkel probleem om nog even te blijven.

Donderdag 19 okt.
Vandaag opnieuw het plan om de supermarkt te vinden. Eerst nog gevraagd of ik een fiets kon huren. Het is behoorlijk warm op het eiland, de eerste 2 dagen is er regen gevallen en was het er ietsjes koeler, maar nu is het ontzettend warm, dus fietsen en de wind door je haren leek mij wel een goed plan, al staat er niet echt een wind.
Ze hadden alleen maar een mountainbike, oké nog nooit op zo'n fiets gefietst. Het zit ook totaal niet lekker, ik heb het idee om ieder moment naar voren te vallen. Doe mij maar gewoon een oma fiets, die heb je hier alleen niet. YES eindelijk de supermarkt gevonden, alles is in het Indonesisch dus ga maar uitzoeken van hoe en wat. Nog even aan een passerende meneer gevraagd of dit de supermarkt is, jawel hoor. Hier binnen stond de airco aan, Ahhh heerlijk. De dingen gekocht die ik moest hebben, ook nog sigaretten voor mama gekocht voor als ze hier aankomt. Ik weet niet hoe duur die dingen in Nederland zijn. Maar hier heb je een pakje sigaretten á 20 stuks voor € 1,40.
Daarna ben ik doorgereden naar een strandje, ik was alleen veel te ver doorgereden en ik kwam de weg niet meer opgefietst. Ik heb ook totaal geen conditie, ik kwam de heuvel niet eens opgefietst. Tja dan maar omhoog lopen met de fiets. Als de paden heel steil omlaag gingen ja dan ook maar lopen. Als ik te hard remde voelde het alsof ik bijna over de kop ging, alsof de remmen niet volledig functioneerde. Ik moest gelijk weer aan die toeristen denken met hun wonden. Onderweg was het uitzicht zo ontzettend mooi, ik zag de zee al en dacht daar wil ik naar toe. Eenmaal aangekomen was ik de enigste op dit verlaten strand, ik dacht YES ik kan hier lekker zonnen en zwemmen. Ja dat was een optie maar het was hier zo vuil en er lag zoveel troep op het strand en in de zee. Ik dacht zo meteen trap ik nog ergens in met mijn voeten, dat gaan we niet doen. Hier heb ik maar even op het strand gezeten, daarna weer terug op de fiets en deels terug gefietst en gelopen naar het centrum.
Ik had de fiets maar een kleine 2 uur gehuurd, ik vond het meer dan zat.
Terug in het hostel gezocht naar een volgende bestemming. Ik was er nog niet helemaal aan uit, morgen nog maar eens goed zoeken en dan beslissen. Ik zit een beetje te twijfelen, ik wil heel graag naar Sulawesi, daar is het nog helemaal niet zo toeristisch en is de natuur ontzettend mooi. Daar kun je ook prachtig snorkelen. Alleen Sulawesi is ontzettend groot en bepaalde delen wil ik graag zien, echter is hier geen treinverkeer, alleen openbaar vervoer is mogelijk. De wegen zijn er ontzettend slecht en er gaat veel tijd zitten in her reizen van de ene naar de andere plek. Mijn moeder en oom komen begin november aan in Lombok, ik moet 16 november Indonesië

uitvliegen in verband met mijn visum die dan verloopt. Of naar Flores en dan Lombok en Bali. Zoveel keuzes, dus twijfel, twijfel. Ik moet ook zeggen de weken vliegen nu echt voorbij, nog maar een kleine 2 maanden om te reizen. Het lijkt heel lang, maar het reizen zelf neemt ontzettend veel tijd in beslag.
Ik denk toch dat ik kies voor Sulawesi en dan alleen om het dorp Tana Toraja te bezoeken. Dit dorp staat bekend om de dood, mensen geven hier ontzettend veel geld aan uit. Je kunt als toerist een begrafenis ceremonie bijwonen. Dit schijnt een heel spektakel te zijn waar schapen en buffels op straat worden geofferd, volgens de verhalen gaat dit er niet zachtzinnig aan toe. Dus ik denk dat ik dit maar voorbij laat gaan, ik ben best een grote dierenvriend, dus dit soort taferelen hoef ik niet te zien. De mensen die hier wonen, wonen in aparte huizen. Het lijkt alsof er een kano op het huis staat, dit is het dak. De overledenen worden niet in de grond begraven of in huisjes zoals het Batak volk. Hier worden de overledenen in een rotswand geplaatst, er wordt een grote houten pop voor gezet. Ik heb foto's gezien en dit ziet er erg indrukwekkend uit.
Tandeloze overleden baby's worden in een boom gestopt, zij geven leven aan de boom waarna het gat dichtgroeit. Buiten dit lugubere verhaal is de natuur prachtig, vele rijstvelden. Ik heb deze nog niet gezien sinds mijn aankomst in Indonesië.

Vrijdag 20 okt.
Vandaag een bootticket en vervoer geregeld naar Semarang. Hier blijf ik 1 nacht in een hostel. Zodat ik zondag ochtend een vlucht kan pakken naar Makassar, dat is de zuidelijke hoofdstad van Sulawesi.
De rest van de dag op bed gelegen, totaal geen energie en niet fit.
Morgen ochtend vroeg uit bed want de boot van Karimunjawa naar Jepara vertrekt om 7 uur in de ochtend. Advies was om een uur voor vertrek aanwezig te zijn.