Makassar - Toraja

Zondag 22 en maandag 23 okt.
Vandaag vroeg opgestaan omdat mijn vlucht van Semarang naar Makassar om 8:50u is. Toen ik gisteren aankwam in het juiste hostel al gelijk gevraagd of het mogelijk is om vroeg ontbijt te krijgen en of zij vervoer konden regelen naar de luchthaven, dit was gelukkig geen probleem.
Om 6:45u zat ik aan het ontbijt, ontbijt was noodles met brokjes vlees of vis, het rook gewoon eigenlijk naar een blik kattenvoer. Ik dacht neus dicht en maar gewoon eten. Ik heb eigenlijk de afgelopen 2 dagen nauwelijks gegeten, dus ik moest iets eten.
Na het ontbijt met de auto naar de luchthaven, daarna gelijk de juiste incheck balie opgezocht en mijn bagage ingecheckt. Er werd gevraagd of ik nog geld in mijn backpack had zitten, ik zei nee maar toen bedacht ik mij. Ja ik heb wel geld erin zitten. Nog Maleisische ringit, dat zit in een waterdicht zakje opgerold in een etui.
Omgerekend nog 20 euro wat ik nog heb.

Mijn vlucht zou om 8:50u vertrekken, ik ging zo dicht mogelijk bij het scherm zitten om mijn vlucht vooral niet te missen. De tijd verstreek en nog steeds stond er geen gate nummer op het scherm. Er stond ook niet dat ie vertraagd was, uiteindelijk werd mijn vlucht omgeroepen en moest ik naar gate 2 lopen, een hoop mensen stonden te wachten. Het vliegtuig vertrok rond 9:15u, het was een klein uurtje vliegen naar Surabaya, dit was de tussenstop. Mijn plaatst zou naast het raam zijn maar daar zat al iemand dus maar gewoon op die andere lege stoel aan het gangpad gezeten. Het was een echtpaar die volgens mij niet echt van vliegen hielden. Hij zat met zijn ogen dicht of was Candy Crush op zijn mobiel aan het spelen. Zij zat met haar ogen dicht. Na de landing maakte ze beiden een 2x een kruisteken, volgens mij met het idee YES we hebben de vlucht overleefd. De volgende vlucht zou om 10:10u vertrekken naar Makassar, de tweede vlucht was met 2 uur vertraagd. Dus de vlucht zou nu rond 12 uur vertrekken. Op een gegeven moment werd mijn vlucht opgeroepen, ik dacht het is nog geen 12 uur maar het zal wel. We kregen allemaal een lunchpakketje, kijk dat noem ik nou nog eens service. Ondertussen met een collega nog ge-appt die nachtdienst had.
Met de tweede vlucht had ik ook een zitplaats aan het raam en gelukkig zat er nu nog niemand dus deze was nu wel voor mij. Er ging een moeder met haar zoontje naast mij zitten, het jongetje werd boos omdat ie niet bij het raam mocht zitten en ging ergens anders zitten. Ik dacht nog ik kan mijn plek wel afstaan en van plek wisselen, of maar gewoon egoïstisch blijven zitten. Ik bleef lekker zitten en heb veel naar buiten zitten kijken. Ondertussen ook foto's genomen van eilandjes die ik zag vanuit het vliegtuig.
Mijn app, MAPS.ME kan ik trouwens vanuit de lucht ook bekijken. Het blauwe pijltje zweeft dan boven het water en ik kan ook de omliggende eilandjes zien. Heel grappig om te zien. In het vliegtuig kregen we nogmaals een lunch pakketje, het vorige broodje was nog niet echt gezakt. Dus ik heb het pakketje in mijn tas gestopt. Rond

13:30u was ik geland in Makassar. Hier is het trouwens 6 uur later dan in Nederland.
Eerst naar het toilet gelopen, dat was erg nodig. In de wachtruimte van Surabaya hadden ze geen toilet. Toen naar de juiste bagageband gelopen om mijn backpack te pakken, voordat ik naar buiten kon werd ik eerst nog even tegengehouden om te laten zien dat dit wel echt mijn tas is. Zo raar, dat is nog niet eerder gebeurd. Nadat het gecontroleerd was heb ik een taxi geregeld naar het hotel waar ik zou verblijven voor 1 nachtje. Goedkoop hotel voor 9 euro inclusief ontbijt.
Hier heb ik gelijk gevraagd of zij mij konden helpen met een busticket naar Toraja. Ik had gelezen in de reviews dat zij dit konden regelen. Degene die mij hielp sprak nauwelijks Engels, verontschuldigde zichzelf ook vaak maar was wel erg enthousiast over mijn komst. Hij heeft gelijk een busticket voor mij geregeld. Het was inmiddels 17.00 uur en ik had behoorlijk honger. Eten besteld in het hotel en een lekker koud drankje. Daarna gedoucht en met het thuisfront ge-appt en gebeld.
Daarna naar bed gegaan en geslapen tot 5 uur. Ik wordt hier wel steeds erg vroeg wakker. Is het geen kukelende haan dan is het de zingende meneer uit de moskee wel.
Ik dacht vanmorgen toen hij de eerste 2 noten zong is dit nou een concert of de moskee... Ohh ja het was dus toch de moskee.
Het was nog erg vroeg dus nog even geprobeerd om te slapen, om 6:30 uur toch maar uit bed gekomen. Snel gedoucht, tassen ingepakt en naar beneden gegaan voor het ontbijt. Voor ik naar beneden ging merkte ik alweer een migraine aanval opkomen, het begint niet met hoofdpijn maar dat mijn gezichtsvermogen een beetje uitvalt. Gauw 2 pillen ingenomen, en hopen dat het snel wegtrekt. Het reizen begint zijn tol te eisen denk ik. Ik liep langs de ontbijt tafel en werd ontzettend misselijk, ik kon de letters van koffie of thee ook niet lezen. Ik vroeg naar thee en de rechter pot werd aangewezen. Voorzichtig thee ingeschonken, toen werd er gevraagd of ik brood wilde. Ja heel graag.
Het duurde even maar ik kreeg een soort van geroosterde sandwiches met kaas, ei en tomaat. Daarna wilde nog 2 jonge heren met mij op de foto, inmiddels was de migraine grotendeels weg dus ja dan maar op de foto. De ene heeft het busticket geregeld en de ander het ontbijt. Na het ontbijt werd er een taxi gebeld die mij maar het busstation zou brengen. Bij het busstation was er een klein winkeltje die simkaartjes verkocht. Ik dacht YES ik ben weer bereikbaar. Echter krijg ik die simkaart niet geactiveerd. Straks maar in het hostel vragen om het te activeren. Inmiddels zit ik in een luxe bus met ontzettend veel been ruimte en met airco. Een zeer comfortabele bus, zeer prettig aangezien de rit 10 uur duurt.

De busrit duurde echt heel lang, maar onderweg heb ik echt kunnen

genieten van het uitzicht. We reden tussen de bergen, rijstvelden, buffels die stonden te grazen en de bekende huizen zag ik steeds meer. Helaas zat ik naast iemand die gewoon 4x onderweg heeft overgegeven, ik moest gelijk terugdenken aan mijn spouw avond in Yogjakarta. Jakkes.... Ik dacht als die bus stopt dan stap ook even uit om jezelf even op te frissen. Nee hoor die jonge knul bleef gewoon zitten met die kots over zich heen.

Om 19:20u stopte de bus en werd er geroepen dat dit het eind station was. Er waren nog 2 andere mensen die in hetzelfde hostel zaten als ik. 2 Italiaanse heren, op het moment dat we de bus uitliepen goot het buiten. Het kwam met bakken uit de lucht.
Er waren meerdere taxi chauffeurs die ons weg wilde brengen, de 2 heren vonden het teveel geld. Uiteindelijk hebben we afgesproken om ieder 3 euro te betalen. De taxi chauffeur vroeg of we nog wat wilde eten, jazeker we hadden reuze honger. Dus zijn we naar een plaatselijk restaurant gereden, zag er authentiek en gezellig uit. Hier heb ik vegetable curry besteld, dat was al een tijd geleden dat ik dat had gegeten. Laatste keer was in Bukit Lawang, alweer 3 weken geleden dat ik daar was. We kregen nog de WiFi code, dus even nog gauw met een paar mensen ge-appt. Het eten werd gebracht, WoW zo lekker, maar het was veel te veel. Één van de 2 heren is chefkok en wilde wel de rest van mijn curry opeten, nou ze zaten te smikkelen. Ik had eigenlijk een foto moeten maken. Na het eten zijn we terug in de taxi gestapt en zijn we ver omhoog gereden. Het leek net op Toscane al die kronkel weggetjes omhoog. Op een gegeven moment vroeg een van de heren of de airco uit mocht, voor ik het in de gaten had reed de chauffeur tegen een aantal flinke stenen. De voorruit was beslagen omdat de airco niet aanstond en zag die stenen over het hoofd. Daarna is de airco niet meer afgeweest.
Eindelijk waren we aangekomen op plaats van bestemming, ruim 12 uur onderweg geweest. Pfffff. Ik dacht ah lekker bijkomen hier en misschien wel lekker douchen. We moesten een modderig pad aflopen om bij John's Family House te komen, het was al laat en erg donker. We moesten een smal trapje oplopen en kregen daar onze kamer. Gewoon een matras met een klamboe op de grond. Heel primitief, maar dat is ook wel een keer goed voor mij. Back to basic. Ik dacht douchen doe ik morgen wel, nog wel even naar het toilet en tanden poetsen. Het toilet was beneden in de kelder, heel klein wc potje zonder bril. 2 bakken met koud water en een douche met warm water. Morgen maar lekker douchen en de omgeving bekijken. Het is hier erg groen, het regent trouwens nog steeds. Ik lig nu op het matras met 2 dikke grote fleece dekens op mij. Het koelt hier best af, misschien zie ik nog kans om een dik vest te kopen. Mama kan het waarschijnlijk niet mee krijgen in haar koffer, die zit denk ik al propvol die mag máár 20 kg meenemen.
Ik ga nu slapen het is zeer lange en vermoeiende dag geweest.