Vrijdag 13 okt
Deze dag niet veel gedaan samen, ik heb 's morgens mijn blog van de vorige dag afgerond. Daarna gekeken voor de reis naar Karimunjawa.
Ik had gisteren een site gevonden en hun al een email gestuurd voor meer informatie. Het zou een nachtbus zijn van Yogjakarta naar Jepara met de volgende ochtend een bootticket naar Karimunjawa. Ik kreeg al snel een mail terug dat die bus deze avond zou vertrekken. Ik dacht ow dat is wel heel snel. Dus ik heb gekeken voor andere opties. Eerst gekeken voor een treinticket naar Semarang, hier waren geen opties voor. Dus dan maar met het vliegtuig. De goedkoopste vlucht die er was had een tussenstop in Jakarta. Heel vreemd, Semarang ligt op 5 uur rijden boven Yogjakarta, terwijl Jakarta helemaal links bovenin ligt. Beetje een omweg, maar goed. Ticket gekocht en geboekt. Daarna uitgezocht hoe het zat met de vertrektijden van de boot. Een boot van Semarang naar Karimunjawa was geen optie omdat er geen boten varen in het weekend of op maandag. Dus ik moet in Jepara zien te komen. Daar vertrekken de boten vaker naar Karimunjawa.
Vanuit de luchthaven in Semarang moet ik de bus pakken naar Jepara.

Vanavond zijn Andi en ik het centrum nog in geweest. Hier zijn we naar een restaurant geweest wat ook tevens een discotheek is. Ik wilde het niet te laat maken omdat ik morgen ochtend al vroeg vertrek naar Semarang met het vliegtuig. We waren daar rond 19.30u en hebben wat eten besteld. We hadden alleen nog maar ontbijt en lunch op dus eten was welkom. Hier hebben wij zitten wachten op Gianna, een Australische dame die geniet van het leven en momenteel hier woont en werkt. Haar vriend is voor een hele lange tijd terug naar huis. Het was een zeer gezellige avond. Gianna vind het tof dat ik alleen reisde en trok haar wenkbrauwen op toen ik zei ik heb een lange vakantie van het werk. Mensen vragen geregeld hoe is dat mogelijk. In goed overleg kan heel veel!! Niets is onmogelijk zo zie je maar, hihi.
Om 22.00u zijn we terug naar het hostel gelopen. Nog even een douche genomen en naar bed gegaan.

Zaterdag 14 okt
Vanmorgen al vroeg op want vandaag vertrek ik naar Semarang. Om 6.30u zaten we aan ons laatste ontbijt samen. Beetje gek, maar het voelt ook weer tof en goed om weer alleen te reizen. Mijn eigen dingen te doen en alles zelf te regelen. Andi heeft nog wel vervoer geregeld voor mij om naar de luchthaven te komen. 11 km lopen met een zware rugzak zie ik niet zo zitten. Ik heb in het hostel gauw nog de app
Go-Jek gedownload. Hier kun je vervoer mee regelen en een hoop andere dingen. Het vervoer naar de luchthaven was per motorbike. Dus hup ik weer achterop met mijn zware backpack. Ik zat niet lekker maar het was maar voor eventjes. Nu zit ik te wachten in de wacht ruimte, nog een half uur en ik mag het vliegtuig in mits het geen vertraging heeft. Ik vlieg met Batik Air. Bagage is ruim een uur geleden ingecheckt. Beter te vroeg dan te laat op de luchthaven zijn.
De vlucht duurt niet heel lang, wel een overstap in Jakarta van een uur. Totale reisduur is 4 uur en 20 min.
Aangekomen in Semarang pak ik de bus naar Jepara. Ik heb een hostel geboekt voor 2 nachten. Dit hostel ligt vrijwel tegen het strand aan. Dus ook hier lekker zonnen en zwemmen!! Maandag pak ik de boot naar Karimunjawa.

Mijn vlucht van Yogjakarta naar Jakarta had een uur vertraging. Dus ik dacht dat ik mij volgend vlucht naar Semarang zou missen. Echter was die vlucht ook vertraagd. Er werd in het Indonesisch omgeroepen dat de gate was veranderd. Best wel handig als ze dat ook in het Engels zeggen. Dus naar de juiste gate gelopen. Vlucht ging echt super snel. Ik zat bij het raam en zag alleen maar de zee. En op een gegeven moment zag ik iets uit water springen. Maar het zou ook zomaar kunnen dag het een golf was omdat de zee wild was. Ik zag het tenslotte vanaf kilometers hoog in de lucht. Nu zit in in de taxi onderweg naar het busstation. Daar pak ik de bus naar Jepara. Ik heb het hostel al op de hoogte gebracht van mijn komst.
Achteraf had ik beter in de taxi kunnen blijven zitten. De busrit naar Jepara duurde echt 2 uur, de bus zat overvol, iedereen zat of stond hutje op mutje. Ik voelde het vocht naar mijn enkels en voeten zakken, geen airco en geen ventilatie in de bus. Ja open ramen maar we reden stapvoets, ik zweette ontzettend. Ik was de laatste passagier in de bus, ik werd uitgelachen door de 2 buschauffeurs. Zeiden dingen in het Indonesisch waar ik echt niets van snapte en lachte daarna hard. Ik dacht ja lach maar, nog even en ik kan die bus uit. De volgende halte werd gezegd dit is het busstation, nou ik werd gewoon langs de kant van de weg gedropt. Er stonden fiets taxi's te wachten, een man vroeg of ik een taxi wilde. Ja graag, want het regende op dat moment erg hard.
Ik had medelijden met die man die mij en mijn 2 zware tassen moest wegbrengen naar mijn volgende hostel. Op een gegeven moment moesten we een bergje op fietsen, we stonden bijna stil.
Eenmaal aangekomen in het hostel keek de eigenaar mij vreemd aan. En vroeg reis je alleen. Jazekers ik reis alleen. Ik kreeg een kamer toegewezen met een bed, ventilator, klein bureau en een tv. De badkamer en toilet is op z'n Indonesisch. Ik dacht ik ga eerst douchen en al dat zweet eraf spoelen. Dus zo gedaan, maar ik had ook behoorlijk honger. Met beide vluchten heb ik een broodje en water gehad. Daarna niks meer gegeten. Ik dacht dacht het hier in Jepara een beetje meer toeristisch was, maar het is hier enorm uitgestorven. Na het opfrissen, mijn spullen gepakt en naar buiten gegaan. Kijken of er nog iets te eten valt, mensen die ik tegenkwam waren jongelui die hè mister zeiden. Ik zei mister, ik lijk helemaal niet op een mister. Ik ben volgens mij toch echt een vrouw en geen vent.
Ik zag geen kraampjes meer met eten, er waren gelukkig nog wel 2 winkeltjes open die pop mie verkochten. Mie in een beker. Beter iets dan niets eten. Na het eten eerst een dutje gedaan, ik was ontzettend moe. Ik schrok toen in eens wakker en bedacht mij, ik wil mijn mama bellen. Dus nog even met mama gebeld. Ik had nog meer bel afspraken staan, maar ik was zoooooo moe dat ik ben gaan slapen. Ik was tenslotte al vanaf 5:30u wakker, om 19:30u was ik aangekomen in het hostel.