Maandag 20 nov.
Gisterenavond nog besloten om vandaag een chocolade cake te maken. Ik zit hier namelijk die heren op te jutten met mijn zelfgemaakte taarten, dus ja dan moet ik wel iets maken hè. Maar dit keer geen taart uit de oven omdat er geen oven is. Op Andy's telefoon gezocht naar de ingrediënten, mijn telefoon heeft nog steeds bijna tot geen signaal hier in Tetebatu en soms kan dat heel frustrerend zijn. Na het ontbijt zijn we met z'n zessen naar een grote supermarkt gereden. De oudste broer van Andy reed ook mee, hij had een infectie aan zijn oog en wilde naar de dokter omdat de infectie niet overging.
Eenmaal daar aangekomen ben ik samen mer Jan naar binnengelopen, om op zoek te gaan naar de ingrediënten. Het hoofd ingrediënt was toch wel de chocolade. In Nederland heb je altijd een schap vol met chocolade in diverse soorten en smaken. Na veel zoeken toch eigenlijk een grote blok chocolade gevonden. We moesten ook oreokoekjes hebben, nou die hebben ze hier in overvloed en in verschillende smaken. We moesten ook suiker, melk en slagroom hebben. Juist ja een bekertje slagroom net zoals in Nederland hebben ze hier niet. Dan maar room gebruiken, alleen is die hier heel anders dan in Nederland. Na de ingrediënten nog naar boven gelopen voor een bakvorm, een garde en een maatbeker. Andy had dit niet in zijn keuken. Na een half uur shoppen stonden we weer buiten. De andere heren waren naar de dokter geweest voor het oog van Andy's oudste broer maar er was geen dokter aanwezig. Eenmaal terug bij Sama Sama ben ik aan de slag gegaan met het verpulveren van de oreokoekjes. Toen boter gesmolten en door de verkruimelde koekjes geroerd. Dit daarna in een bakvorm met een lepel aangedrukt en afgedekt in de koelkast gezet. Daarna was het de beurt om de blok chocolade te breken zodat ik die daarna in het hete mengel van melk, room en suiker kon roeren. Ik miste op dat moment sterke mannenhanden. Dus ja dan maar een mes erin zetten en hakken maar, na een half uur geploeterd te hebben zat de chocolade erin en moest het geheel opgelost worden in het room mengsel. Een andere gast genaamd Felix kwam kijken en vroeg wat ik aan het doen was. Nou een chocolade taart maken, ik mis het bakken van thuis en mijn handen jeuken dus ja dan lekker een taart zonder oven maken. Ik liet ondertussen de foto's van mijn zelfgemaakte taarten zien, hij zei wauw echt zo gaaf. Ik zei pak een lepel en proef de chocolade mousse maar even, hij zei wauw dit is zo lekker. Hij ging zijn vriendin halen die ook even kwam proeven en bleef proeven. Ik moest nog even goed door roeren totdat de chocolade mousse afgekoeld was. Daarna kon ik dit op de koekjes gieten en kon het verder opstijven in de koelkast. De keuken opgeruimd en daarna terug gelopen naar Andy's huis. Mezelf even warmer aangekleed want het was inmiddels bijna donker en het werd kouder. Het eten was bij de broer van Andy die naast hem woont. Edy met zijn vrouw Jull en dochtertje Aqilla van 2 jaar. Zij is zo schattig en zo ontzettend klein. Ze ziet mij ook iedere dag en zegt iedere dag Allo.
Het huis waar ze in wonen is best groot, er staan nauwelijks tot geen meubels in. Rieten matjes worden uitgerold en op de grond gelegd zodat je kunt zitten. De vloer is gewoon beton, geen vloertegels of tapijt. De mensen leven meer buiten dan binnen. Ook dit gezin heeft een tv. Geen platte zoals we die tegenwoordig hebben maar nog gewoon met een flinke toeter aan de achterkant.
Nadat we gegeten hadden zijn Andy, Jan en ik teruggelopen naar Sama Sama bungalows om te kijken of de taart al was opgesteven. Ik heb 3 puntjes taart gesneden en merkte al, oh dit is geen stijve chocolade taart maar een zeer zware chocolade mousse taart. En hij was toch lekker, mjam mjam. Het water loopt mij weer in de mond, hahaha.
Nadat we genoten hadden van de taart zijn we terug gelopen om te gaan slapen.