Gili Trawangan - Tetebatu

Zaterdag 18 nov
Vanmorgen zeer vroeg opgestaan, rond 6:00u omdat er een busje ons om 7:00u komt ophalen om ons naar de haven van Bali te brengen.
Eenmaal beneden nog ontbijt gehad, een omelet met groentes. Was wel lekker maar niet heel vullend als ontbijt. Inmiddels was het bijna 7:00u, ik had mijn thee nog niet of het busje was er al om ons op te halen, gauw die thee opdrinken en weg.
We hebben toen een klein half uurtje in de bus gezeten, eenmaal bij de haven moesten we nog even wachten op de speedboot die ons naar Gili Trawangan zou brengen. Tussen Bali en Lombok heb je 3 kleine eilandjes, Gili Trawangan, Gili Meno en Gili Air.
Gili T is het grootst en is echt een feesteiland, Gili M is voor stelletjes of pasgetrouwde koppels en Gili Air is voor de rust.
Eenmaal op de speedboot zaten Jan, Andy en ik met z'n drieën naast elkaar het was een beetje krap maar dan zaten we niet alleen. Tijdens het varen zijn we een paar keer gestopt, het leek wel of de bagage die boven op het dek lag bijna van de speedboot afviel, ach het was niet mijn rugzak. Na anderhalf uur varen waren we eindelijk aangekomen op Gili T. Het was 10:30u, van te voren al wel een hostel geboekt voor het geval alles vol zou zitten. Met mijn offline map op mijn telefoon voorop naar het hostel gelopen. Eenmaal daar konden we nog niet inchecken, inchecken was om 12.00u. Dus wat spullen gedropt en gaan zoeken naar een Warung om te lunchen. Warung is een lokaal tentje om te eten. Jan en ik bestelde mie goreng en Andy nasi goreng.
Na de lunch zijn we terug gelopen naar ons hostel Good For Ya Knee om in te checken. Daarna onze spullen gedropt en belangrijke spullen meegenomen. We hebben een fiets gehuurd en zijn gaan fietsen naar een mooi strand want die heb je hier. Het is hier alleen ontzettend warm, maar het zandstrand is fijn en mooi maar die zee wauw!!! Hier hebben we eerst wat gedronken en zijn we om de beurt de zee in gegaan, ik wilde onze tassen niet onbeheerd achterlaten. Toen Andy en ik terug kwamen aan van het zwemmen ging Jan een snorkelset huren om te snorkelen. Hij is toen zeker wel ruim een uur weggeweest. Ik dacht er zal toch maar niks gebeurd zijn hè, misschien is de stroming is de zee wel sterk ofzo. Ik zei dus tegen Andy als Jan nu niet binnen een uur terug is moeten we alarm slaan, ik kon even het juiste Engelse woord niet vinden, ja Baywatch... Andy lag in een scheur... Na vijf kwartier kwam Jan terug en was inderdaad meegevoerd met de stroming, hij was bijna aan de andere kant van het eiland aangekomen. Hij vertelde dat het koraal dood

was en nauwelijks vissen zag, ging hij wat dieper zag hij wel wat vissen.
Na wat opdrogen wilde ik graag een sarong kopen voor mezelf. De blauwe sneldrogende handdoek die ik meenam naar Bali voor het afdrogen was vies en kreeg ik niet meer schoon na iedere wasbeurt. Dus die heb ik daar achtergelaten. En ik heb geen sarong en die dingen zijn best wel handig. Dus tijdens het terug fietsen naar de andere kant voor de zonsondergang zag ik aan de rechterkant een hoop sarongs hangen. Ik gestopt, riep de mannen nog even na want die waren al verder gefietst. Ik koos een sarong en er werd gezegd 80.000 ( 5 euro ), dus ik keek Andy aan en die vrouw die de sarong wilde verkopen zakte gelijk in prijs. Ik dacht hè dat moet ik vaker doen met een local iets kopen. Na het kopen van de sarong zijn we doorgefietst om te pinnen. De ouders van Jan hadden voor de tweede keer geld overgemaakt naar mijn rekening en het was er al dus er kon weer gepind worden. Echter bij de machine leek het net of mijn pas ingeslikt werd. Er kwam ook geen geld, dus die machine een mep gegeven en op cancel gedrukt en toen maakte ie eindelijk geluid van het tellen van het geld. Het geld kwam er niet heel netjes uit, het werd eruit gespuwd, alles lag op de grond. Piep machine.... En daarna kwam mijn pas. Gelukkig toch niet ingeslikt.
Daarna doorgefietst naar de andere kant van het eiland om te genieten van de zonsondergang. Er was een schommel vlakbij het strand die in het water stond. Ik wilde graag schommelen maar er stonden andere chickies en mannen klaar om op die schommel te klimmen om vervolgens een foto te maken.
Ondertussen mooie foto's gemaakt van de zonsondergang totdat het bewolkt werd en het begon te waaien. Daarna zijn we terug gefietst waar de goedkopere etenstentjes waren. Jan en ik hadden beide zin in om iets westers te eten. We stopten bij een visrestaurant, de vis was alleen ontzettend duur dus hebben we beide een pasta gerecht gekozen. Andy weigerde om te eten, hij had wel zin in een gegrilde maïskolf. Nadat Andy zijn maïskolf op had zijn we terug gefietst naar ons hostel, hier hebben we onszelf opgefrist en Jan heeft daarna een dutje gedaan. Andy en ik hebben domino gespeeld, niet met die steentjes en dat alles omvalt maar met kaartjes met de puntjes van de getallen erop. De eigenaar sloot ook aan, hij stond echter stijf van de paddo's.
Jan was wakker, daarna zijn we terug gefietst naar de receptie om fietsen te huren, tijdens het fietsen ernaartoe viel de ketting van Jan zijn fiets, dus het laatste stukje gelopen. Daarna zijn we doorgelopen naar een Reggae Bar waar het gezellig en laat werd.

Zondag 19 nov
Volgende ochtend een klein katertje die na een paracetamol al snel verdwenen was.
Het ontbijt en het uitchecken was tot 11:00u, Jan lag tegen 10:30u nog in bed.
Die hebben Andy en ik uit bed moeten roepen, anders zou hij geen ontbijt meer krijgen
Jan kwam al snel uit bed, ontbijt gegeten. Daarna spullen gepakt, het hostel betaald voor ons verblijf en terug naar de haven gelopen om de boot terug naar Lombok te nemen. Ik zeg wel heel leuk haven maar het zijn gewoon lange boten die tot het strand varen om mensen op te pikken. Andy kocht de bootkaartjes en we mochten al snel de boot oplopen. Met de boot van Gili Trawangan naar Lombok 20 minuten varen.
Terug in de haven van Lombok hebben we even moeten wachten totdat de taxi er was. Iemand van Tetebatu die vaker rijdt en Andy goed kent. Tijdens het wachten was er nog een auto op een andere auto geknald, dus een hoop mensen liepen daar naar toe om te kijken, gelukkig geen geruzie.
Wij zijn daarna de haven uitgelopen om de taxi tegemoet te lopen. Uiteindelijk na 45 min zijn we ingestapt en teruggereden naar Tetebatu, in Tetebatu aangekomen kwam het zoals gewoonlijk weer met bakken uit de lucht. Andy vroeg of wij zin hadden om Jack Fruit Curry te eten, ja echt wel. Een nicht van Andy heeft een klein restaurant waar ze die heerlijke Jack Fruit Curry maakt. Omdat het zo regende mochten we binnen zitten. Eerst nog even de schoenen en slippers uit voordat we binnenstapte. We mochten in de huiskamer op een matje zitten en kregen hier al snel ons eten. Wat heb ik hier heerlijk gegeten zeg en nog extra opgeschept. Ondertussen viel de stroom uit en kwamen de kaarsjes tevoorschijn, toch wel heel uniek om bij mensen thuis te eten op een matje tussen de brandende kaarsjes. Het kaarsvet was trouwens opgevangen koeienvet, oké dat hoefde ik niet te weten.
Na het eten werden we gedropt bij Sama Sama Bungalows. Andy vroeg of ik nog wilde kijken voor een tas ja zeker want mijn tas is 2 weken geleden echt helemaal gescheurd en 1 hengsel liet los. We zijn naar Eem sportieve zaak gereden, ik zei ik wil graag een stevige

tas hebben. Na lang zoeken toen toch maar gekozen voor een bordeaux bruine rugzak. Een hele stevige rugzak met veel zakken met een regencape, altijd handig methodieken regenbuien hier.
Jan zei oe eigenlijk wil ik ook wel een nieuwe tas maar weet het nog niet zo goed wat ik wil. Eenmaal terug in de auto had Andy honger, nou ik en Jan zaten beiden nog vol van de Jack Fruit Curry. We zijn toen in een fastfood restaurant gaan zitten, Andy nam een kipburger en Jan en ik namen een aardbeien milkshake. Na het eten en drinken zijn we terug gereden en naar bed gegaan, het was al laat en donker.