Woensdag 27 sept.
Vandaag gaan Andi ik naar een andere plaats waar je olifanten kunt wassen. Hier worden de dieren niet mishandeld. Ik ga ook absoluut niet rijden op een olifant, dit is zo slecht dat dit nog steeds wordt gedaan.

Andi moest van te voren zijn motorbike even fixeren en nu snap ik waarom. De weg er naar toe daar zeg je U tegen!! De rit er naar toe zou ongeveer 3 uur duren op een motorbike. Ik dacht dat gaan mijn billen niet leuk vinden...
Nog wat spullen bij elkaar gepakt en hop op de motorbike richting Tangkahan. De rit was erg hobbelig en glad. Het had die nacht heel veel geregend dus heel veel plassen water of auto's die vast kwamen te zitten in de modder. Eindelijk na 3 uur waren we gearriveerd. Het was inmiddelels 14:00u en we hadden beide honger. Dus lekker in een lokaal tentje gegeten. Dat was zeer welkom. Daarna nog even naar het toilet om mijzelf om te kleden voor het wassen van de olifanten.
Toch wel heel raar, ik zie olifanten alleen van een verre afstand achter een verblijf. En hier mag ik ze gewoon aanraken!

Er was vandaag ook een camera ploeg, zij waren van de Indonesische tv. Er scheen ook een beroemd iemand te zijn, ik kende ze niet.

We moesten even wachten voordat alle olifanten 6 grote en 3 kleintjes er waren voordat ik het water in mocht om de olifant te wassen.
Ik mocht een grote vrouwelijke olifant wassen Omana was volgens mij haar naam. Ik schrok een paar keer omdat ze een onverwachte beweging maakte. Ze was nogal groot en ik heel klein naast haar.
Haar huid was heel vreemd, het voelde net als een hele dikke schuurspons. Dus flink schrobben die handel. Dit is toch wel anders als billen wassen van een ouder iemand. Hahah
Na het wassen werd er gevraagd of ik een douche wilde, ja natuurlijk. Je krijgt tenslotte niet iedere dag een douche van een olifant. Daarna mocht ik ze ook eten geven, bananen en stukken bamboe. Ik mocht een kleine olifant eten geven, hij was nogal brutaal en zat met zijn slurf in het zakje met fruit. Ik kreeg de kans niet om andere olifanten te voeren, dus hij heeft nogal geluk gehad.
Tussendoor heeft Andi veel foto's gemaakt. Er zitten hele mooie en grappige foto's tussen.
Echter had Andi hierna nog een verrassing. Een kamer met een prachtig uitzich aan de rivier. Echt onwijs mooi hier.
Dus ingecheckt in de kamer, heerlijk gedoucht. De olifanten poepen namelijk in de rivier, dus vond het wel zo fris om even die olifantenpoep eraf gewassen. Want vlak voor het wassen had er een olifant gepoept.
Na het douchen zijn we naar het restaurant van het hostel gegaan om te eten. We namen beide wat anders dan Indonesisch eten. Andi nam spaghetti met tonijn en tomatensaus, echter miste hij de tomatensaus. Ik koos voor taco's, ik dacht oe lekker taco's. Nou het leek eerder op een calzone pizza dan op een taco. Maar hè we hadden weer gegeten.
Zoals je al wel gelezen hebt komt de naam Andi vaak voorbij. We hebben het leuk en erg gezellig samen.
Vanmorgen hebben we ontbeten en zijn daarna naar de rivier gegaan om te zwemmen. Tussen de rotsen heb je een hot spring, heel bizar. Van heel koud naar heel warm water. Dat was heerlijk warm, maar om er weer uit te moeten moesten we echt door het koude water zwemmen. Per was een flinke stroming, gewoon zwemmen lukte niet ik kwam niet vooruit, dus dan maar borstcrawl. De zwemles is toch nog ergens goed voor geweest. Na het zwemmen zijn we terug gegaan naar onze kamer, heb ik nog even gedoucht en zijn we terug gereden naar Bukit Lawang. Pfff 3 uur terug op een motorbike met twee personen. Dezelfde weg waar je U tegen zegt, mijn god hobbel de bobbel. Grote keien, kleine keien. Modder weggetjes omhoog en gladde paden omlaag. Kortom je moet er een stevige maag voor hebben. Na terugkomst bij het hostel opnieuw nog wat dagen bijgeboekt. Ik wil hier nog niet weg!! Dus ik blijf nu hier tot maandag. Morgen geen plannen, maar misschien goed spul kopen tegen de muggen. Ik heb in Kuala Lumpur een huidvriendelijke lotion gekocht, vanmorgen goed ingesmeerd maar het mocht niet baten. Ik geloof dat ik wel 20x gestoken ben. Mijn hele rug staat vol met bulten en plakkaten die ontzettend jeuken.
Wel grappig dat sommige mensen nieuwsgierig zijn en vragen wanneer komt je volgende blog weer.