Op 1 september kwam ik ‘s avonds toe in Lima, klaar om Magali en Rein te ‘ontvangen’ de volgende dag. Zij hadden een hotelletje geboekt voor hun eerste nachten dus had ik alleen een hostel geboekt. Ik dacht dat ik een dorm had geboekt maar toen ik aankwam zag mijn kamer er eigenlijk gewoon uit als een voorraadkast waar ze 1 stapelbed hadden ingeplaatst, haha. Veel last van andere reizigers op mijn kamer had ik dus niet.

Lima is de hoofdstad van Peru, het is dus vooral een grootstad, veel verkeer en mensen, verschillende wijkjes waarvan er maar enkelen veilig zijn voor toeristen. Super veel te bezichtigen is er hier dus niet echt. De eerste dag met Magali en Rein was eigenlijk vooral een beetje chillen, gezellig iets eten en drinken en niet te laat ons bed in aangezien zij al meer dan 24u onderweg waren geweest. Zij hadden een extra bed in hun kamer en ondanks ik mijn hostel al had geboekt heb ik toch een nachtje bij hen geslapen om nog eens te kunnen genieten van een deftig dubbel bed.

De volgende dag hadden we beslist om te gaan surfen. Eenmaal aan het strand aangekomen bleken de ‘surfscholen’ eigenlijk gewoon tentjes te zijn waar enkele surfers zich gevestigd hebben om de voorbijgaande toeristen een surfles te verkopen. Aangezien het Rein haar eerste keer was wilden we toch graag een lesje volgen, het was dus gewoon de tentjes aflopen om de goedkoopste prijs te vinden. Uiteindelijk hadden we gekozen voor Alberto en zijn twee maten. Waar we normaal voor een groepsles zouden betalen hadden we hier elk een privéleraar aan een prijsje. Ik en Magali hadden al gesurft, maar voor Rein was het dus haar eerste keer, ze wist dus ook niet goed hoe het er normaal aan toe gaat tijdens een surfles. Magali en ik keken dan ook heel raar op en konden niet stoppen met lachen als we naast ons keken en Rein op haar plank zagen liggen met de surfleraar tussen haar benen op dezelfde plank met zijn hoofd zo goed als rustend op haar poep. Hahaha een heel grappig zicht dus! Mijn surfleraar was eigenlijk vooral bezig over waar we konden uitgaan die avond en Magali’s surfleraar zei enkel maar ‘very nice’ na elke golf.

Na een toch wel succesvolle surfsessie zijn we eventjes spontaan geweest en met Alberto mee geweest naar een lokaal restaurantje in een andere wijk van Lima waar we superlekkere ceviche en gegrilde vis hebben gegeten. Verser kon het eigenlijk niet omdat je de vissen op het marktje ernaast nog levend zag liggen. In plaats van ons na de maaltijd naar huis te voeren besliste hij dat ik met zijn auto mocht rijden, en zo heb ik eventjes taxi in Lima gespeeld.

Na een geslaagde dag spraken we diezelfde avond nog af met de twee Jonnie’s die ik van in Cusco kende. Zij kwamen diezelfde avond toe in Lima dus het was zeker een blij weerzien! Samen hebben we nog een stapje gezet die avond, de meest chaotische salsales ooit gevolgd en voor het eerst sinds lange tijd naar een club geweest om onze laatste dansmoves boven te halen. Het is zo leuk om nog eens tijd te spenderen met mensen die je kent, en niet elke keer opnieuw het typische ontmoetingsgesprek te voeren. Ik geniet hier dus echt ten volle van voor zo lang het duurt!

De volgende dag was eigenlijk vooral de dag overleven, veel had ik namelijk niet geslapen. Na een middagmaal en een korte facetime met de vrienden thuis ben ik terug in bed gekropen. ‘s Avonds zijn we met zen 5en nog uitgebreid gaan dineren voor wij met zen drietjes de bus opstapten richting Huaraz, klaar voor onze hike! Deze keer was jammergenoeg echt de laatste keer dat ik de twee Jonnie’s ga zien. Ik ga ze echt missen en zelfs na toch een beperkte tijd met hen te spenderen zijn ze redelijk belangrijk geworden voor me. Nog meer mensen om in contact mee te blijven!