Kyra:

Op maandag 16/7 bezochten we de bekende Iguaçu falls, welke op de grens liggen tussen Brazilië, Paraguay en Argentinië middenin een tropisch regenwoud, en worden beschouwd als de mooiste watervallen ter wereld. De ruim 270 afzonderlijke watervallen strekken zich uit over een breedte van 2,7 kilometer met een hoogte van gemiddeld 64 meter.

Vandaag bezochten we ze enkel langs de Braziliaanse kant. Mensen hadden ons op voorhand gezegd dat zowel de kant vanuit Brazilië als Argentinië de moeite waard zijn om te bezoeken en dat je ze ook helemaal niet kunt vergelijken. De Braziliaanse zijde wordt zowat gezien als de ‘panoramische’ zijde die je in minder dan 2 uur wel gezien kunt hebben. En dit was niet gelogen (als je de busrit daarheen en terug en de lange wachtrijen overal niet meerekent dan toch ;)). We hadden alle drie een beetje een pretparkgevoel, maar op zich viel het nog goed mee qua drukte. Het is hier dan ook droogseizoen en deze wordt niet gezien als de beste periode om de watervallen te bezoeken omdat het water minder hoog staat en het dus ook net iets minder spectaculair is. Toen we langs het begin van de watervallen liepen, was ik eigenlijk niet zó zwaar onder de indruk. Ik denk dat dit voornamelijk kwam doordat 1) we er ondertussen al heel wat gezien hebben 2) watervallen mij persoonlijk niet altijd even snel omver doen blazen en 3) het droogseizoen is. Maar eenmaal we aan Devil’s Throat kwamen, de grootste en meest woeste waterval van het gebied, verstond ik wel meteen waarom deze de mooiste watervallen ter wereld genoemd worden. En de regenboogjes die af en toe boven het water uit verschenen, maakten het uitzicht alleen nog maar leuker.