Kyra:

Woensdag 27 juni heb ik niet zoveel uitgestoken :p. ’s Middags speelde Brazilië dus keek ik samen met het personeel van de hostel naar de match. Supporteren en in de match opgaan, kunnen ze hier minstens even goed als de Belgen. Het zuiderse temperament komt dan nog eens duidelijk naar boven! Ikzelf supporterde wel mee voor Brazilië, maar ben toch nog net iets minder enthousiast als zij scoren en winnen dan bij de Belgen uiteraard ;).

’s Avonds kwam m’n zus toe na een lange vlucht vanuit België en dus ging ik haar oppikken op de luchthaven. Geen speciaal weerzien of zo aangezien ik nog maar 10 dagen geleden ons Belgenlandje verlaten had :p. We aten samen iets in de luchthaven en kletsten een beetje bij om nadien terug te keren naar de hostel waar Natanya zich kon installeren en we allebei ons bedje inkropen.

Aangezien Natanya nog maar net gedaan had met haar examens en de dag nadien meteen al een vlucht had naar hier, gunde ik haar wel een dagje rust ;). Zo sliepen we uit, gingen op het gemak brunchen, legden ons enkele uurtjes op het strand van Copacabana, supporterden voor de Belgen op een terrasje waar ze de match uitzonden en aten ’s avonds in een suuuperlekker (maar wel net iets boven de low budget reizigersstandaarden) all you can eat Brazilian BBQ restaurant.

De vrijdag had ik een hele route uitgestippeld waar ik m’n zus allemaal mee naartoe wou nemen. Aangezien ik de stad ondertussen al redelijk wat kende, besliste ik vandaag voor gids te spelen en alle toffe plekjes en must sees nog eens opnieuw met haar te doen. We gingen eerst langs de haven en marine richting de Olympische muur, een 190 meter lange muurschildering van 300 vierkante meter groot, gemaakt voor de Olympische spelen hier in 2016. Op de muur staan vijf gezichten welke de vijf continenten weergeven. Hun ogen zijn allemaal verbonden door een gele en groene streep, verwijzend naar de Braziliaanse vlag. Ik vond deze muur echt wel prachtig! Naast de muur zelf zijn er ook nog heel wat andere graffitikunstwerken te zien in deze straat. Urban art van het hoogste niveau als je het mij vraagt. Er zaten echt wel enkele supermooie en spectaculaire werken tussen. Ik was alvast onder de indruk en vond dit een van de hoogtepunten waar ik met plezier nog eens opnieuw naartoe ging. Ik vond dan ook dat m’n zus dit zeker gezien moest hebben.

Hierna namen we de tram tot aan het centrale plein van Cinelândia waar enkele historische gebouwen te zien zijn zoals het bekende operahuis en de grootste bibliotheek van Latijns-Amerika. Vanaf hier liepen we doorheen het economische centrum vol met hoge gebouwen en kantoren tot aan de kathedraal van Sint-Sebastiaan. Dit is eigenlijk een grote betonnen blok in de vorm van een kegel, een lelijk gebouw langs de buitenkant, maar de glasramen en het kruis in het dak langs vanbinnen maken het wel net iets mooier. De gids wist ons de vorige keer te vertellen dat hier 20 000 mensen binnen kunnen, maar toen de paus hier een viering gaf, er minstens 30 000 mensen aanwezig waren. Vandaar gingen we doorheen de uitgaansbuurt van Lapa tot aan de gekende Selarón steps. Deze trappen zijn aangekleed met allemaal mozaïektegels, verzameld van over de hele wereld. Via de trappen liepen we tot in de sfeervolle wijk, Santa Teresa, die gelegen is op een heuvel die uitkijkt over de stad. Ik vond dit wijkje tijdens onze gegidste tour hier al supergezellig! Het bestaat uit allemaal oude huisjes, leuke straatjes, kleurrijke restaurantjes en er rijdt een oud geel trammetje doorheen, een beetje zoals deze in Lissabon. Zeker een must do tijdens je verblijf in Rio vind ik!

Erna gingen we naar hét symbool van Rio en zelfs Brazilië, het standbeeld van Jezus Christus. Het beeld op zich is wel iets dat je gezien moet hebben als je hier bent, maar het uitzicht vanop de Corcovadoberg waarop het beeld staat, is eigenlijk de échte bezienswaardigheid hier. Grappig is dat er op de grond allemaal matjes liggen zodat de mensen vanuit kikvorsperspectief een foto kunnen trekken van iemand anders met het beeld op de achtergrond. We waren hier in de late namiddag nog net voor zonsondergang (de zon gaat hier trouwens rond 17u15 al onder!), een ideaal moment omdat het er superkalm was :).

’s Avonds bezochten we ook nog de Suikerbroodberg. Vorige keer hadden Kim en ik deze gedaan met zonsondergang om daarna geleidelijk aan te stad te zien oplichten. Nu waren m’n zus en ik er pas wanneer het al donker was. Dit vind ik nog steeds veel mooier dan met zonsondergang zelf eigenlijk en opnieuw bijna geen kat te bespeuren! Ideale afsluiter van een drukke dag toerist uithangen.

Zaterdagochtend bezochten we het Maracanã stadion. Deze had ik zelf ook nog niet gezien en zowel m’n zus als ik vonden het wel eens de moeite om te bezoeken! Zeker nu met het WK en wetende dat het stadion nog maar helemaal gerenoveerd geweest is voor het WK van 2014 en de Olympische Spelen van 2016. Erna gingen we naar Ponta do Arpoador, een uitzichtpunt tussen de twee gekende stranden van Ipanema en Copacabana. De rest van de dag spendeerden we aan het grote meer hier in het midden van de stad en de Botanische tuinen. Plaatsen die ik al allemaal gezien had, maar ik was toch blij dat ik ook mijn zus nog eens de hele stad heb kunnen laten zien :). ’s Avonds moesten we alweer het vliegtuig op richting Campo Grande om van daaruit de Pantanal en Bonito te bezoeken. Waar Kim en ik de vorige zes maanden enkel maar vluchten namen wanneer je niet over land kon reizen, zullen we er hier af en toe wel eens eentje moeten nemen door de enorme grootte van Brazilië.