Strand op Sihanoukville en Koh Rong

Dag 39
Het is weer een reisdag! Ondanks de geschiedenis van Cambodja heeft Pnomh Penh niet veel meer te bieden dan extreem veel scooters. Ook de hitte, 38 graden, in een drukke stad met uitlaatgassen word mij te veel en we besluiten de bus te pakken naar Sihanoukville, een badplaats. We worden bij ons hotel opgehaald door een tuk-tuk en naar het busstation gebracht. We hadden allebei twee stoelen voor onszelf en daardoor was de reis erg comfortabel. Rond een uurtje of drie 's middags kwamen we aan in Sihanoukville. Dit keer weer buiten de stad en we zijn dus weer aangewezen op een oververhitte chauffeur. We hebben nog geen slaapplaats geboekt en hij brengt ons naar een hostel in het centrum. De eerste twee hostels zaten vol maar de derde was raak. Een kamertje met ventilator in het Mick&Graig Hotel. Gelukkig is het hier een aantal graden koeler en de zeewind maakt het een stuk aangenamer dan in het binnenland. Het allereerste wat we doen is naar het strand. Na vijf weken rondtrekken in Thailand en Laos hebben we eindelijk het strand en de zee gevonden in Cambodja! Het strand is vele male witter dan in Nederland en de zee onwijs helder. Heerlijk om met je voeten in het water over het strand te lopen. Er hangt een gezellige sfeer, er zijn vele beachbars langs de boulevard en het strand staat vol met loungebanken. In de zee dobberen vele kleurrijke vissersbootjes. We drinken uit een verse kokosnoot op het strand met de zonsondergang als uitzicht. 'S avonds loop ik nog even door de straat en zie de eerste pubcrawl (kroegentocht) al voorbijkomen. Sihanoukville is de enige havenstad van Cambodja en ondanks dat het nog niet ontdekt is door de massa's toeristen is het wel ontdekt door de backpackers. In de straat zie je de ene bar na de andere en de hele avond is het happy hour -buy 1 get 1 free-. Hier kunnen we ons de komende dagen wel vermaken!

Dag 40
Sihanoukville heeft meerdere stranden. Zo heb je het backpackersstrand Serendipity beach, Otres beach 1 en Otres beach 2. Ons hotel ligt aan het Serendipity beach met alle beachbarretjes en vele strandgangers. Vandaag gaan we een kijkje nemen bij Otres Beach 1, een wat rustiger strand. Met de tuk-tuk is het ongeveer 10 minuutjes rijden. Het strand is schoner, witter en mooier dan bij ons

hotel. We zonnen op een strandbedje en de eerste verkoopster staat binnen 5 minuten al naast ons bedje. Of we onze benen willen ontharen met een touwtje? Die stoppels op mijn benen kunnen echt niet. No thanks. Oksels dan? No thanks. Snor? No thanks. Toen ze mijn benen uit elkaar duwde om mijn bikinilijn even te bekijken was ik er klaar mee. Wegwezen nu. Ook een zonnebrillen verkoper en een masseur hebben we vriendelijk bedankt. Rond een uur of twee komen de eerste proppers het strand op. Neonparty, pubcrawl, gratis bucket met wodka, alles wordt uit de kast getrokken om je die avond de bar in te krijgen. Iedere flyer hebben we netjes aangenomen want we hadden besloten die avond een leuk feestje te bezoeken. We frisse ons op in het hotel en ik eet voor het eerst in mijn leven een broodje falafel. Het was heerlijk maar jammer dat de ober ons vergeten was en we ruim drie kwartier op een baguette met drie balletjes falafel hebben moeten wachten. Rond een uurtje of tien lopen we het strand op richting de barstreet. Iedere club is leeg! "Dames, jullie moeten allereerst wat drankjes drinken in de stad, rond een uur of 11/half12 komt iedereen naar het strand", verteld een propper ons. Oeps, gênant. We maken gebruik van de happy hour in Monkey Republic, de bar naast ons hotel. Voor twee euro krijg je twee mixdrankjes, hier kan Nederland nog wat van leren. Rond half 12 lopen we weer terug naar het strand. We belanden bij het neonfeestje in de JJ's bar. We ontmoeten een dikke Chinees die geen woord Engels spreekt en die maar al te graag selfies met ons maakt. Geen punt voor iedere selfie die we met hem nemen krijgen we er een drankje voor terug. Met onze voetjes in het zand hebben we de hele nacht gedanst en onwijs veel plezier gemaakt.

Dag 41+42
Aangezien het erg laat is geworden de nacht ervoor houden we een granola brunch in een restaurantje verderop en lopen we rond een uur of 1pm richting het strand. Hier hebben we de hele dag liggen zonnen en frietjes gegeten op ons strandbedje. Eigenlijk is er deze dag niks bijzonders gebeurt. We hebben een boek gelezen, geslapen, muziek geluisterd en heel veel verkopers weggestuurd. Die avond hebben we gegeten bij Monkey Republic en weer genoten van de happy hour avond. We zijn weer naar de JJ's bar geweest, het zag er ongeveer zo uit: gedanst in het zand, selfies gemaakt met de dikke Chinees, skinny dippende dames uitgelachen en rond 3.30am naar bed. Dag 41 was precies hetzelfde, alleen dan zonder de skinny dippende dames, copy paste.

Dag 42
Vanuit Sihanoukville kan je met de speedferry of backpackersferry naar Koh Rong en Koh Rong Samloem, twee eilanden van Cambodja met onwijs mooie witte stranden en helderblauwe zee. Deze eilanden zijn nog niet ontdekt door toeristen en er staan ook nog geen grote resorts op. Ons plan was om meerdere nachten op deze eilanden te slapen maar door enge verhalen van andere backpackers in Sihanoukville hebben we besloten maar naar 1 eiland te gaan, Koh Rong. Een van deze enge verhalen ging over voedselvergiftiging. Vele mensen komen ziek van het eiland terug omdat vlees en zuivel niet gekoeld is op het eiland. 'S nachts is er namelijk geen stroom en dus ook geen koelkast. Daarbij moet je ook oppassen met ijsklontjes en schijnen er veel strandvlooien te zijn. Om half twaalf zou de

backpackersferry vanuit Sihanoukville gaan en zouden we rond half 3 aankomen op het eiland. We hebben onze backpack gestald in ons verblijf in Sihanoukville en alleen met handbagage gaan we de Ferry op (die uiteindelijk anderhalf uur vertraagd is). De backpackersferry is een boot met een plateau met dunne matrasjes waar tientallen mensen nog net niet op elkaar zitten. In het begin een beetje ongemakkelijk, je zit letterlijk tegen elkaar aan maar na een half uur varen vind iedereen zijn plekje en is er zelfs ruimte om te liggen. Mijn benen bungelde uit de boot en mijn tas gebruikte ik als kussen. De reis was genieten, oortjes met muziek in, zonnetje op mijn benen, windje in mijn gezicht en een prachtig uitzicht. Rond 4 uur smiddags kwamen we aan op Koh Rong eiland. Een verblijf vinden ging niet zo makkelijk als gedacht, veel was al volgeboekt en een bungalowtje was al gauw 35 euro per nacht. Na twee keer over het strand gelopen te hebben vonden we een primitief guesthouse. We hebben lekker op

het strand gelegen, gezwommen en 's avonds een vegetarische pizza gegeten bij de pier. Er zijn geen verharde paden, alles is letterlijk op het strand. Fietsen of scooter rijden kan niet en een kar met voedselvoorraad wordt door 5 man door het zand geduwd. We hebben die avond lekker drankjes gedronken op het strand en besluiten op tijd te gaan slapen want de volgende dag willen wij zo vroeg mogelijk opstaan om zoveel mogelijk van het eiland te zien. Dit gaat echter anders dan gepland... De nacht was een hel.

Dag 43
Mijn nacht op Koh Rong was zwaar. Ik kreeg uitslag over mijn benen, armen, borsten en rug (oftewel mijn hele lichaam met uitzondering van mijn gezicht). Het jeukte en brande en het enige wat enigszins verlichting gaf was een koude douche. Ik denk dat ik om de anderhalf uur mijzelf moest afspoelen met koud water anders werd ik knettergek. We hadden alleen een ventilator op onze kamer en deze zat onder het stof dus we konden hem alleen op de zachtste stand aanzetten. Ook hadden we synthetische lakens (ik ben nog nooit zo blij geweest met mijn lakenzak als die nacht) en het zweten maakte mijn uitslag alleen nog maar erger. Er is geen medische hulp op het eiland en we besluiten dus ook einde middag weer naar Sihanoukville te gaan. Ik wil toch wat van het eiland zien en we nemen de longtailboat naar longbeach. Dit is ongeveer twintig minuten varen en schijnt het mooiste strand van heel het eiland te zijn. Dit is niet gelogen, het is waanzinnig mooi! Een parelwit strand met een azuurblauwe zee. We zijn bijna de enige op het strand. We duiken in het water, maken heel veel mooie foto's en verbanden in de zon. Door longbeach ben ik afgelopen nacht vergeten. Helaas was het maar een kort bezoek want we moesten weer op tijd terug zijn voor de backpackersferry naar Sihanoukville. We eten nog wat tapashapjes voordat we de boot op gaan, bruschetta en garlic bread. In Azië nemen ze veel dingen letterlijk. Zo krijg je bijvoorbeeld als je ice tea besteld een theezakje lipton met ijsklontjes. Zo ook met het knoflookbrood. Het waren stokbroodjes met letterlijk tenen knoflook erop. Vanaf het begin schaafde ik alle knoflook er al af maar Rebecca bleef er lekker van eten. Kan vast geen kwaad, dachten wij.. De terugreis met de backpackersferry was wederom erg fijn. Ik lag op een matje in de schaduw en gelukkig kon ik wat uren slaap van de nacht ervoor inhalen. Mijn uitslag was er nog steeds maar gelukkig was de jeuk een heel stuk minder. Aangekomen in Sihanoukville besluit ik daarom ook niet naar de medische hulp te gaan maar mijn huid helemaal in te smeren met aloe vera gel, dit geeft verlichting. Rond het avondeten begint Rebecca haar buik te protesteren. Het lag niet aan het avondeten maar meer aan de knoflook bodem die wij hebben gelegd op Koh Rong. Het enige wat Rebecca kon doen was op haar rug op bed liggen met haar handen op haar buik. Beide waren we aan het gloeien want op longbeach zijn we kas verbrand. Die avond hadden we afgesproken nog even gedag te zeggen tegen mensen die wij hadden ontmoet in de JJ's bar. De volgende dag hadden we namelijk een bus geboekt naar Kampot. Aangezien Rebecca alleen nog maar kon liggen ben ik zelf even op pad gegaan. Wederom weer lekker op het strand gedanst maar na een paar uur begon ook mijn buik te rommelen. Teruggekomen op onze kamer lag Rebecca nog precies hetzelfde als toen ik vertrok en liep ik regelrecht naar de wc. Hier heb ik de halve nacht doorgebracht en het knoflookbrood is eindelijk uit mijn lichaam. Tja, Koh Rong eindigde met uitslag en buikgriep. Gelukkig kan ik nog genieten van de mooie foto's.