Laos; The Gibbon Experience

Dag 16&17

Laos here we come! Het werd een hele dag reizen voordat wij bij ons hotel in Laos zouden aankomen. We verlaten Pai rond 14:00 's middags met de minivan. Deze trip met haarspeldbochten naar beneden was weer een hele uitdaging. Na drie uur zijn we eindelijk de bergen uit op weg naar Chiang Kong. Chiang Kong is een plaatsje bij grens tussen Thailand en Laos. Hier slapen wij de avond in een hostel om vervolgens de volgende morgen om half 7 de grens over te gaan naar Laos.
De brug over de Mekong River tussen Thailand en Laos noemen ze "the Friendship Bridge". Een visum regelen aan de grens was een uitdaging. Allereerst sta je in de rij om je paspoort en departure kaart uit Thailand (dit is een kaart die je in Bangkok hebt gekregen als bewijs dat je niet meer dan 30 dagen in Thailand bent geweest) af te geven. Vervolgens betaal je 35 dollar en krijg je een visum in je paspoort gedrukt. Het ophalen van je paspoort bij een volgend loket was vervolgens een chaos. De vrouw in het loket hield omstebeurt een paspoort omhoog. Jij moest dan maar net geluk hebben dat je jouw paspoort kon herkennen. Met als resultaat: een mierennest van backpackers en chinezen voor het loket. Na ongeveer 45 minuten hebben Rebecca en ik ons paspoort kunnen bemachtigen en zijn we de grens over. Nog even een pasfoto afgeven en we zijn klaar om naar Houay Xai te gaan. Houay Xai is een dorpje net over de grens met Thailand. Hier gaan we de volgende dag deelnemen aan "The Gibbon Experience". De Express Tour: twee dagen ziplinen door de jungle en slapen in een boomhut, de spanning stijgt!

The Gibbon Experience

The Gibbon Experience stond in Nederland al op onze bucketlist. Van vele hebben wij gehoord dat dit de moeite én het geld waard is om te doen, het is het beste onderdeel van Laos. Dit is niet gelogen. Deze twee dagen waren tot nog toe zeker hét hoogtepunt van mijn reis. Tijdens The Gibbon heb ik intens genoten en mezelf overwonnen.

Om 08:15 verzamelen wij ons bij het kantoor. Hier krijgen wij allereerst een uitleg per video over het Bokeo Nature Reserve, de Gibbons en de veiligheidsintructies voor het ziplinen. Natuurlijk raakt de helft van de mensen in de stress bij het zien van de

instructies, maar ons werd beloofd dat het in de jungle nog een keer zou worden uitgelegd. We stappen het busje in, de trip naar de jungle zal ongeveer 1 uur duren. We maken kennis met onze "Gibbon group": Christine uit Nederland, Josh uit USA, Josephine en Nick uit Denemarken, Michael en Victoria + Philip en Mesia uit Duitsland. Bij aankomst krijgen we de riemen voor het ziplinen en ontmoetten we onze gidsen: Wong en Nor. Daarna is het toch echt tijd om te starten met de drie uur durende trekking op weg naar onze treehouse.

De eerste zipline bereiken we al na 10 minuten. Een kleintje over het water vertelde Wong. Hadden we eerst niet wat meer kunnen lopen? Dacht ik bij mijzelf. Oké alles goed gezekerd? Ja. Dan is het nu tijd om gewoon maar van het plateau af te stappen. Kicken! Dit staat ons dus de hele middag nog te wachten. Tijd om de bergen in te gaan. Puffend, zwetend en happend naar adem ging ik omhoog. Het is alsof je constant trap aan het lopen bent in 32 graden. Om de 25 minuten

kregen we 5 minuten pauze om water en suikers bij te tanken. Dit hadden we allemaal wel nodig want deze hike in de jungle is zeker niet de minste. Na anderhalf uur komen we aan bij de eerste echte zipline. Wat een fantastisch uitzicht! Er staan ons nog zeker tien ziplines te wachten. Iedere keer weer is het uitzicht fantastisch. Na 4 uur hiken en ziplinen komen we aan - je ziplinet letterlijk naar binnen! - bij onze boomhut. Naja boomhut? Het heeft meer weg van een boomvilla. Drie verdiepingen met een keukentje, badkamer, tafel en matrassen met klamboes, dit allemaal dertig meter boven de grond. Bijkomen onder de openlucht douche met een fantastisch uitzicht over de jungle van Laos. Het water dat je door de spijlen naar beneden ziet vallen. Ja, ik weet zeker dat dit de beste koude douche van mijn leven is. Nadat iedereen bijgekomen is van de middag eten we met zijn allen plakrijst met groenten, terwijl in de verte de zon onder gaat. Een boomhut betekent overigens geen WiFi, dus wat nu? Met pen en papier hebben we een Amerikaans spelletje gespeeld en om half 10 hadden we geen licht meer dus was het tijd om naar bed te gaan. Zelfs het slapen in de openlucht was een hele beleving. Je hoort de wind door de bomen, gezoem, krekels en nog een hele hoop andere geluiden die ik niet kan plaatsen.

Om 06:30 werden we gewekt door Wong, kregen we plakrijst als ontbijt en begonnen we aan onze terugreis. Dit keer gelukkig ietsje minder zwaar, oftewel de trap aflopen in 32 graden. Drie uur later kwamen we aan bij een boerderijtje waar we lunch kregen en konden zwemmen in een ijskoud meer. De weg terug in de tuk-tuk was een bumpy ride door beekjes, bergen en bananenplantages. De Gibbon Experience zit er nu echt op. Ondanks dat ik geen enkele gibbon aap heb gezien had ik deze ervaring zeker niet willen missen. Afzien, genieten en rust vinden in het mooiste stukje natuur van Laos!