Luang Prabang & Vang Vieng

Dag 22
In Laos hebben ze vele watervallen maar de waterval in Luang Prabang stond bij ons op het programma. Allereerst lekker uitslapen en om 13:30 werden we opgehaald met het taxibusje om een middagje te zwemmen bij de Kuang Si watervallen. In totaal hebben we vijftig minuten door de dorre rijstvelden van Laos gereden, helaas door het droogseizoen is er weinig kleur. Daarbij is het rookseizoen ook nog eens begonnen waardoor er een soort van mist/smog hangt

in sommige velden. Dit verklaarde ook gelijk waarom ik in het begin van mijn verblijf in Laos ook zulke droge en branderige ogen had. Ze steken akkers in de brand zodat deze weer vruchtbaar worden voor komend seizoen. Ook zie je langs de weg veel afval wat in brand staat. Ongelofelijk om te zien dat deze gewoon zonder toezicht branden, het is hier kurkdroog! Brandveiligheid? Dat kennen ze hier niet. Eenmaal aangekomen bij de watervallen loop je allereerst door een bos met een berenopvang, wat je daarna ziet is onwerkelijk. De waterval opzich is niet groot maar het water is zó intens blauw/turquoise! In sommige delen was het toegestaan om te zwemmen en dit hebben we dan ook gedaan. Na het schieten van wel tich foto's beginnen onze magen te knorren. Bananenpannekoekjes als afsluiter dus, deze vind je overal in Zuidoost Azië! Met nutella, pindakaas, honing, fruit, ze zijn te verkrijgen in alle soorten. 'S avonds bezoeken we de nachtmarkt in het centrum. Tientallen rijen rode partytentjes, die

letterlijk een halve meter uit elkaar staan, met daaronder souvenirs. Olifanten harembroeken, olifanten shirtjes, olifanten knuffeltjes, pashmina sjaals, canvas doeken en thee zijn een van de meest voorkomende. Tien minuten lopen over de nachtmarkt is voldoende, want uiteindelijk zie je om de zoveel meter weer hetzelfde kraampje. De foodmarket daarentegen was nieuw voor ons. Een nauw steegje waar je letterlijk alles kan krijgen. Van fruit tot aan bananenmuffins en van varkenskoppen tot aan een hele vis. Die varkenskop ging ons iets te ver dus we schoven aan bij de wok. Voor anderhalve euro krijg je een schaaltje die je zelf mag vullen met bonen, noodles, rijst, kroepoek en gegrild vlees. Uiteindelijk wordt het allemaal gewokt en kan je aanschuiven aan de picknick tafel. Goedkoop én lekker!

Dag 23
Om 05:00 uur, midden in de nacht, ging onze wekker. Ook wij willen getuige zijn van het ritueel van de monniken. Deze lopen om 06:00 uur s'ochtends door de straten om offers op te halen van locals en offeren deze vervolgens in hun tempel. Zodra wij de straat van ons hotel uitlopen zien wij de eerste al lopen. Mediterend lopen ze achter elkaar van oud naar jong. Iedere monnik draagt onder zijn oranje gewaad een basket waar ze de offers in bewaren. Op de straat zitten mannen en vrouwen met hun "offers", ik heb voornamelijk rijst en bloemen gezien. Bij iedere monnik vullen ze de basket met rijst en doen een klein gebed. Een voor een lopen de monniken door naar hun tempel waar ze die dag alle gifts gaan offeren. Indrukwekkend om te zien bij zonsopgang. Om 06:30 is het gedaan met het ritueel en besluit ik om een sportschool op te zoeken. Via Facebook kwam ik terecht bij Mr Big Muscle Gym, een sportschool in een garage van een woonhuis. Voor 1 euro kan je de hele dag gebruik maken van de apparaten. Ondanks dat het apparatuur vijftig jaar achter loopt op die van Nederland was het een prima training. Na drie weken niet gesport te hebben was het erg fijn om weer echt wat krachttraining te doen, iets wat ik toch wel mis. Last van de temperatuur had ik gelukkig niet (oké, ik stond ook al om half 8 op de loopband..). Voldaan en uitgeblust loop ik naar mijn hotel voor een snelle douche en ontbijt om vervolgens de stad verder te verkennen. Laos is een vroegere kolonie van Frankrijk en dat is goed te merken. Op iedere hoek van de straat zie je bakkerijtjes met croissants, belegde sandwiches en onwijs lekkere taartjes. Een hele verandering na drie keer per dag warm te hebben gegeten in Thailand. Ook de gebouwen in Luang Prabang hebben Franse invloeden. We besluiten om een tempel te bekijken op een dertig meter hoge berg; Mount Pussi. Natuurlijk veel te optimistisch om tientallen trappen omhoog te lopen nadat je s'ochtends hebt gesport, maar toch heb ik de top bereikt. Vanuit daar had je een prachtig uitzicht. Het was die dag erg bewolkt waardoor we niet heel ver konden kijken maar het uitzicht over Luang Prabang alleen al was erg mooi. Die dag waren we verder niet meer in staat iets te doen, het regende helaas ook dus hebben

voornamelijk geslapen, gelezen en gegeten. De volgende dag vertrekken we weer naar een nieuwe stad: Vang Vieng.

Dag 24
Onze pick-up vanuit het hotel zou om half 9 's ochtends zijn. Prima dan kan ik nog even snel sandwiches voor onderweg halen op de markt, aziatische tijd kan je er namelijk wel een half uur bij optellen, dacht ik.. 5 voor half 9 kom ik aanlopen en wat ik tref is een hele boze tuk tuk chauffeur die met zijn handen een gebaar maakt alsof ik getikt ben. Rebecca had ondertussen de chauffeur al tien minuten bezig gehouden. Wie verwacht dan ook dat ze te vroeg komen? Gelukkig konden onze medepassagiers er wel om lachen en we raakte aan de praat met een vrouw uit Nederland: Aritha. De reis naar Vang Vieng duurde erg lang door de slechte wegen in de bergen, de vele onoverzichtelijke bochten en de ontelbare stoppen die we moesten maken aangezien onze chauffeur zijn blaas moest legen. Daarbij regende het ook nog eens waardoor de snelheid op zon 55 km/u lag. In Laos is het een gewoonte dat je toeristen een paar kilometer voor het centrum van de stad afzet. Onwijs vervelend want hierdoor ben je verplicht nog een tuktuk te betalen naar het centrum. Er hing duidelijk een andere sfeer in Vang Vieng dan in de andere steden die we hebben bezocht. De stad is compleet uitgeleefd door toeristen. Ook hebben ze hier speciale "happy menu's" met mushroom shakes, weed coffee en opium tea. Oftewel een dorp met drinkende en stonede toeristen. De hele sfeer die er hing was niet fijn en ons hotelkamer met beschimmelde

badkamer zorgde er ook niet voor dat we ons wat meer op ons gemak gingen voelen. Samen met Aritha besloten we hier toch een nachtje te blijven om de volgende dag naar de grotten van Vang Vieng te gaan.

Dag 25
In de ochtend spreken we af met Aritha en huren we twee scootertjes. Vang Vieng staat bekend om het "tuben". In een zwemband dobber je over de rivier naar verschillende barretjes waar je dan enkele -voornamelijk alcoholische- drankjes besteld. Die dag was het bewolkt, slechts 22 graden en hadden we geen behoefte aan alcohol dus we besloten de grotten van Laos te verkennen. De Tham Phu Kham grotten liggen enkele kilometers van Vang Vieng af. De wegen zijn slecht maar het platteland van Laos is prachtig. Je rijdt op een oranje zandweg omringd door bergen. Mensen liggen in een hangmat voor hun huis te chillen, het is te warm om op het land te werken. Afentoe moet je een koe ontwijken want deze lopen langs de weg te grazen. Eenmaal aangekomen bij de grotten zien we het bekende Blue Lagoon meer. Het water is helder en blauw en gevuld met schommels, touwen en duikplatformen. Het parkje is gevuld met toeristen maar ook met lokale mensen die op een kleedje zitten te picknicken. Voordat je de grot in kan moet je eerst nog 200 meter op handen en voeten via rotsen naar boven klimmen. Ondertussen kan ik wel zeggen dat ik een aardig goede bergbeklimmer ben geworden dus mijn hartslag was nog aardig onder controle. Als een echte archeoloog met een flashligt op mijn voorhoofd klim ik de grot in. De grot is gigantisch en via kieren komen er zonnestralen naar binnen. In het centrum van de grot staat een buddha, achter de buddha een groot donker hol. We besluiten hier naartoe te klimmen. Gelukkig had ik mijn sneakers aan want de stenen waren glibberig en onhandig van formaat. Door de glinstering van waterdruppels op de rotsen leek het net alsof de stenen bekleed waren met kleine diamantjes. Je ziet letterlijk geen hand voor ogen dus je bent aangewezen op je flashlight. Zodra je naar links kijkt zie je de afgrond en de weg naar beneden is zo stijl dat ik vaak op mijn kont de rotsen af ga. Na ongeveer een uurtje zijn we alledrie blij dat we zonder kleerscheuren weer wat stralen zonlicht zien, we hebben de uitgang bereikt. Het is bizar om zonder gids zo door een grot te lopen, een ongerept stukje natuur. Tham Phu Kham heeft ons verblijf in Vang Vieng ruimschoots goed gemaakt. Aritha besluit nog een nachtje in het dorp te blijven. Wij gaan naar onze volgende bestemming: de hoofdstad van Laos, Vientiane