De slowboat naar Luang Prabang

Dag 20&21

Vandaag pakken we de slowboat naar Luang Prabang. Twee dagen varen over de Mekong met een overnachting in Pakbeng. Om 8 uur 's ochtends stonden wij al bij de pier om tickets te kopen want hoe vroeger je komt hoe beter je plek. Als je te laat tickets koopt heb je kans om achter bij de machinekamer en wc's te zitten. Zitten bij de stank van de wc's en hitte van de motor wil je echt niet. De slowboat

wordt zowel door backpackers als door lokale mensen gebruikt. Samen met het groepje mensen die we bij de Gibbon hadden ontmoet hebben we stoelnummers geregeld zodat we bij elkaar zaten. De vertrektijd van de slowboat was half elf en om half twaalf vertrokken we dan ook, ach, wij hadden niets anders verwacht. De naam slowboat zegt het al. Met een trage snelheid vaar je over de Mekong richting het zuiden van Laos. Het is een langwerpige open boot met banken en tafels. Het leek net alsof ze de banken regelrecht uit een auto hebben gehaald en in de boot hebben geplaatst, alles staat los. Met een windje door je haar en zonnetje op je gezicht is dit de beste manier om kennis te maken met Laos. Het besef dat ik in een ander land was drong toen ook pas tot mij door. De natuur is hier vele malen mooier dan in Thailand. Je vaart langs enorme rotsblokken, bergen, stranden en kleine dorpjes. Een stuk of zes houten huisjes op palen vormen een "dorpje", de armoede is groot. Afentoe vaarden we naar zo'n dorpje toe om een local af te zetten (ofwel gewoon de boot uit springen met je bagage). Zodra de boot in zicht kwam renden de kinderen van het dorpje het strand op om de tassen te sjouwen en enthousiast te zwaaien naar de blanke mensen in de slowboat. Kindjes spelen op de stranden en in het water. In Nederland stressen wij al als kinderen naar het vlot zwemmen in een meertje met amper stroming. Hier is het doodnormaal dat kinderen van vijf jaar oud, zonder te kunnen zwemmen, met elkaar spelen in de grootste rivier van het land. De kindjes hebben alleen elkaar om mee te spelen en toch zien ze er zo blij uit. Afentoe mijn ogen dicht, een beetje lezen, kletsen met de buurman en genieten van het uitzicht zorgen ervoor dat de reis voorbij vliegt. Met de zonsondergang als afsluiter hebben we de eerste dag zon 6 uur in de slowboat gezeten. Met z'n allen een hapje eten in Pakbeng en op tijd ons bed in want de volgende ochtend zou de boot om 08:00 vertrekken..

De tweede dag zijn we om 09:30 vertrokken richting Luang Prabang. Deze reis was iets langer, in totaal hebben we ongeveer 8 uur gevaren. Ook de tweede dag heb ik mijn ogen uigekeken. Allereerst zag ik twee olifanten lopen in het wild, de dag begon goed! Maar ook de details zijn mooi, je ziet onbemande vishengels tussen de rotsblokken, vrouwen die kleding wassen in de rivier en de vele verlaten vissersbootjes langs de stranden. Een tegenvaller was dat de boot 12 kilometer voor Luang Prabang aanmeerde. Uiteraard is dit niet te lopen met je backpack en dus moet iedereen gedwongen een tuktuk betalen. Dit is typisch een gevalletje van verdienen aan toeristen. Ook nu merkte ik pas op hoe erg de wegen zijn verslechterd ten opzichte van Thailand. Van een geasfalteerde weg ga je opeens over op een grindweg met gaten. Omringd door stofwolken scheuren scooters met hoge snelheid langs ons heen. Eenmaal aangekomen in Luang Prabang lopen we naar ons guesthouse, droppen onze spullen en verkennen we 's avonds nog even de stad. In totaal blijven we hier drie nachten.