Halong Bay

Dag 71
In de vroegte van de morgen worden we opgehaald door een vietnamese man die ons heel graag een tour door Halong wil verkopen. We stappen bij hem in het busje want er waren geen taxi's of motortaxi's te bekennen. Halong is een grote bouwput met alleen maar hotelletjes, echter is er geen backpacker te bekennen. Het weer is slecht, het is grauw en het miezert. In zijn kantoortje frissen we ons op en horen we zijn verhaal aan. Hij kan ons een tour van twee nachten en drie dagen aanbieden inclusief een hotelovernachting voor diezelfde avond in zijn eigen hotel, voor een prikkie. We besluiten er nog even over na te denken en gaan op zoek naar een ontbijttentje. Helaas is er om half 7 in de morgen bijna niks open, maar gelukkig kunnen we ergens in een afgelegen restaurant een omelet krijgen. Wat heb ik een slecht gevoel over alles. Toch boeken we de tour bij de man en hij brengt ons naar het hotel. Opzich is de kamer niet slecht (op wat schimmel na, ach dit hebben we al zovaak meegemaakt) maar door de heimwee is niks oké. Ik doe dan ook de hele dag niks. Rebecca en ik boeken een hotelletje voor in Koh Phangan, eten een Bahn Mi en verder lig ik de hele dag in bed. Ik wist dat ik morgen weer drie leuke dagen op de planning had staan maar ondanks het vooruitzicht werd ik nergens enthousiast van. De enige oplossing was vroeg naar bed gaan, dit deed ik dus ook.

Dag 72
We worden opgehaald om naar Halong Bay te gaan! Gelukkig voel ik me weer iets beter, laten we er iets leuks van maken. Opzich hebben we een grote groep mensen van vier vriendinnen, een gezin uit Singapore, een vader en dochter plus een stel uit Canada. Eenmaal op de boot krijgen we een lekkere lunch van rijst, veel vis en gebakken groenten. We stellen ons voor en maken een praatje. Met tientallen andere cruiseschepen varen we Halong Bay in. Onwijs mooi uitzicht en ondanks dat het een klein beetje mistig is kunnen we ver kijken. Heel onwerkelijk al die grote karstgebergte in het water. Na een paar uurtjes varen wordt de boot stil gelegd en kunnen we kayakken door de baai. Al die plaatjes die we op internet hebben gezien zien we nu in het echt. Na het kayakken is het tijd voor een "party" op het dek van de boot. We krijgen een rode wijn die niet te drinken is en wat fruit. Die party is er nooit van gekomen maar ondanks dat de planning van de tour erg slecht was zijn we niks tekort gekomen. Na het avondeten kunnen we vissen op de boot en ook nu is er weer een feestje waar cocktails te bestellen zijn. De hele crew van de boot eet met elkaar in de zaal, paffen er op los en drinken de cocktails die volgens mij voor

ons bedoelt waren. Rebecca besluit lekker naar bed te gaan en ik doe nog een poging tot het vangen van vissen. Het Canadese stel, de zoon uit Singapore en vader en dochter zijn ook nog wakker. We kletsen wat met elkaar en ik vang een paar inktvissen. Aangezien de crew nog aan het eten is en er geen muziek wordt gedraaid besluiten we maar naar bed te gaan. Toen ik op bed lag werd er opeens harde muziek gedraaid. Huh, maar iedereen ligt toch al op bed? Ik ga toch nog eventjes kijken op het dek en zie de vier vriendinnen alle vier innig met de jongens van de crew. Jak! Wegwezen hier en ik ga snel weer terug naar mijn cabin. Waarschijnlijk hebben veel mensen geklaagd want na een half uurtje is het ook weer stil. Wát een organisatie...

Dag 73
De tweede dag van de tour vertrekt een deel van de groep terug richting Hanoi. Rebecca en ik blijven samen met de andere helft nog een nachtje op het eiland Cat Ba. Cat Ba is een eiland in Halong Bay. We bezoeken een grot (ondertussen de zesde van onze reis) en worden anderhalf uur later dan gepland opgehaald door een busje. Net als ik denk dat we naar ons hotel gaan wordt er medegedeeld dat we ook nog een trekking gaan doen door een national park. En wat voor een! Drie kwartier door de jungle over rotsen naar boven klimmen. Dit hadden ze niet verteld? Ik liep dus met al mijn handbagage op mijn rug naar boven. De vier vriendinnen waren ook niet voorbereid want deze lopen op teenslippers. De trekking van the Gibbon Experience was pittig maar dit was nog veel erger! (Mijn conditie was natuurlijk ook niet veel beter geworden na 2,5 maand niet sporten). Eenmaal aan de top zien we een prachtig uitzicht waardoor je het afzien snel weer bent vergeten. Naar beneden lopen is, ondanks dat je kuiten verzuren, iets prettiger. Oververhit en badend in het zweet stappen we weer in de bus opweg naar, eindelijk, ons hotel. Snel lunchen en snel omkleden want we gaan ook nog een bezoekje brengen aan Monkey Island. Met een boot varen we langs floating villages. Gaaf om te zien dat complete huisjes drijven op watertonnen. De organisatie van onze tour is slecht maar gelukkig maakt de omgeving veel goed. Op het eiland hebben we anderhalfuur om iets voor onszelf te doen. Dit eiland wordt niet voor niets Monkey Island genoemd en je ziet de aapjes over het strand rennen en eten uit de handen van toeristen trekken. Verder is er eigenlijk weinig te doen, zwemmen kan niet want door alle haast zijn we vergeten onze bikini aan te trekken. Ik heb nog steeds een beetje heimwee, ik val zonder moeite op het strand in slaap. We eten een lekkere verse ananas en gaan met de boot weer terug. Om 7 uur staat het avondmaal klaar maar vanaf dan hebben we de tijd aan onszelf. We trakteren onszelf dan ook op baileys in een kroegje verderop. Ook de zoon uit Singapore is gesignaleerd in de kroeg. We roddelen even over de mensen van de groep en praten over onze levens in Singapore en Holland. In Singapore is het verboden om kauwgom te kauwen?

Bizar. We spelen een paar potjes pool en we blijven baileys krijgen van de mensen uit de kroeg. Het was een relaxte avond, net wat ik nodig had. Morgen vertrekken we naar Hanoi.

Dag 74
Hiep hiep hoera! Het is vandaag 16 april en papa viert zijn zestigste verjaardag. Ik heb een taartje laten opsturen en een kaartje gestuurd. Gelukkig hebben we een drukke dag voor de boeg. Heimwee hebben en wetende dat het thuis vol zit met mensen waarvan ik hou is lastig Ergens ben ik dus opgelucht dat we weer naar Hanoi vertrekken. Halong Bay is prachtig maar er is ook geen klik met de mensen uit de groep en de bewolking werkt ook niet mee. We krijgen een goed ontbijt en worden opgehaald met de bus. In de haven van Cat Ba stappen we op de boot die ons terug brengt naar Halong. Onderweg krijgen we nog een mini kookcursus loempia's maken (waarom toch zon druk programma als het uitzicht zo mooi is?). We varen weer door Halong Bay terug, het hoogtepunt van de tour. Hier stappen we weer in een busje die ons in vier uurtjes naar Hanoi brengt. Gek, we gaan nu naar de laatste plaats in Vietnam. Vanaf Hanoi vliegen we weer naar Bangkok, Thailand. In het busje raak ik aan de praat met twee Engelse jongens. Ze slapen in een hostel vlak bij ons hotel en die avond eten we met zijn vieren, bezoeken een grote markt en drinken gin tonics. Hanoi is onwijs druk. De stoepen zijn vol met mensen en op de weg rijden auto's, motorbikes en fietsers kris kras door elkaar. Wat mij opvalt is dat je hier soms straten vol met speelgoedwinkels hebt en daarna opeens een straat vol met ijzerwaren. In Hanoi heb je complete straten met alleen maar dezelfde winkels. Zo heb je een schoenenstraat, een speelgoedstraat, een straat met kruiden en een straat met meubels. We bezoeken de backpackersstraat Buy Vien, waar we dansen in een kroeg. Als het feestje is afgelopen zeggen we gedag tegen de Engelse jongens en duiken lekker ons bedje in!