Gisteravond kwam ik rond 21:30 uur aan in mijn hostel. Onderweg was er weinig gelegenheid om te eten. Ik heb nog ongeveer €25 over om te gaan eten en om naar het vliegveld te gaan morgenvroeg. Er blijkt een minivan te gaan voor 40.000 Dong, €1,43. Ik besluit dat ik dan wel even luxe kan eten en ga voor een pasta met zalm voor €8,-

Mijn wekker gaat om 4:30 uur. Ik pak mijn tas in en maak het personeel, dat op een bankje ligt te slapen, wakker. Aangezien de voordeur met een ketting op slot zit kan ik er niet uit. Ik zeg dat ik wil uitchecken. NU? Is de vraag die ik krijg. Ja natuurlijk nu, ik sta niet voor niets zo vroeg op. Ik heb al betaald maar dat staat blijkbaar nergens aangegeven. Gelukkig heb ik mijn bon nog. Om 5:00 uur loop ik met mijn tas richting de bushalte. De bloemenmarkt is al van start gegaan want er zitten overal vrouwen met diverse bloemen. Maar geen kip op straat om ze te kopen.
Na 10 minuten lopen kom ik aan bij de minivans, inderdaad 40.000 dong en binnen 45 minuten ben ik op het vliegveld en kan ik nog 3 uur gaan wachten.
Ik vlieg eerst naar Kuala Lumpur waar ik een overstap heb van 5 uur. Dan vlieg ik door naar Java, Jakarta.
In de vertrek hal vraagt een meneer of ik ook naar Jakarta ga en of hij naast mij mag zitten. 'Euh ja prima'. We kletsen wat over het reizen en waar we vandaan komen. Hij is dominee en handelt in brillen. Hij laat wat foto's zien van zijn kerk en dan vraagt hij of ik ook facebook heb. Ik antwoord dat ik wel facebook heb maar het eigenlijk niet gebruik. Of hij dan mijn nummer mag hebben zodat we via whatsapp kunnen praten. Pardon? Ik zeg dat ik niet geïnteresseerd ben. Hij geeft aan dat het vriendschappelijk bedoeld is. Ik leg uit dat dat in onze cultuur erg ongebruikelijk is en dat je niet na 3 minuten al gelijk vrienden bent. We praten verder over koetjes en kalfjes en hij probeert zijn telefoon in mijn handen te drukken zodat ik mijn nummer kan invoeren. Ik lach wat en zeg nogmaals dat ik niet mijn nummer ga geven. Het begint een beetje ongemakkelijk te worden maar ik ben opgelucht als ik op zijn boardingpass zie dat hij 13 rijen achter mij zit.
Aangekomen op jakarta neem ik 45 minuten lang de bus voor €2,37 naar een busstation op 20 minuten lopen van mijn hostel. Het is inmiddels 21:30 uur dus vanaf dat station neem ik een uber voor €1,- ik heb geen idee door wat voor straten ik moet lopen en een taxi voor €1,- laat ik niet schieten. Ik tref een aardige chauffeur die een aantal keer de weg kwijt is maar hij is super vriendelijk.