We staan op met spierpijn in onze billen. Voor de rest valt het gelukkig mee, al zijn we wel wat stijf. Vanavond vliegen we door naar Hong Kong dus hebben we nog een halve dag in Beijing. We gaan vandaag naar de verborgen stad en het national museum. We zijn een beetje laat uit bed en schuiven weer aan bij het overdreven uitgebreid ontbijtbuffet. We checken uit en laten onze tassen achter in het hotel. Deze halen we later vanmiddag weer op. Het is maar een paar haltes met de metro en dan stappen we uit bij Tian'anmen. We moeten eerst door een securitycheck voordat we naar binnen mogen. We rij is wel 20 meter lang en 5 meter breed, we glippen er stiekem aan de zijkant voorbij en zijn na 10 minuten al binnen. We komen op een immens groot plein waar ook mega veel mensen lopen. Iedereen wil op de foto en maakt selfies. Wat hebben die chinezen toch met foto's. We steken het plein over naar de overkant om The forbidden city te bezoeken. Ook daar is weer een mega lange wachtrij. We omzeilen die door eerst een tuin te bezoeken en via een zijentree naar binnen te gaan. Later blijkt dat we nog tickets moeten kopen om echt binnen de stadsmuren van de verboden stad te komen. We gaan op zoek naar entreekaarten maar worden teleurgesteld als we zien dat deze uitverkocht zijn. Jammer maar aan de andere kant zijn we blij dat we eindelijk uit die mensenmassa kunnen. Het is namelijk een feestdag en alle chinezen gaan massaal op pad. Tickets of geen tickets, zoek een plein of een bezienswaardigheid en ga daar lekker rondhangen, slenteren of slapen. Ze liggen uitgebreid op bankjes een dutje te doen of lopen met boodschappentassen vol eten rond voor het geval ze honger krijgen. Op naar het museum lopen we terug naar de ingang van het park. We worden tegengehouden bij de ingang want we moeten een ticket kopen om de tuin te mogen bezoeken. Huh? We zijn net zo naar binnen gelopen. Dan maar geen tuin. We vragen waar de uitgang is. Heeeelemaal aan de andere kant van het terrein. Minstens 3 kilometer omlopen, meerdere securitychecks en onlogische afsluitingen en eenrichtingsverkeer omdat er zo veel mensen zijn. Wat zijn chinezen dom.
Als we dan eindelijk aankomen bij het museum blijkt dat ik niet naar binnen mag op slippers. Oke... En nu. Op zoek naar schoenen. 100 meter verder zit een klein winkeltje en laat ze nu de meest verschrikkelijk neppe sketchers hebben, in mijn maat en voor maar €8,-. We kunnen dan alsnog het museum in.
Ik had hoge verwachtingen maar die verwachtingen stamp ik kapot met mijn blitse schoenen. Er is een zaal met oude voorwerpen uit de geschiedenis van China, dan is er een zaal met de ontwikkeling van China en er is een verdieping over, wat wij het meest interessant vinden, de oorlogsgeschiedenis van China. In alle zalen is van alles toegelicht in het engels behalve bij de Chinese oorlogsgeschiedenis. Wat vrij vertaald betekend dat het waarschijnlijk is dat de waarheid niet wordt gesproken en ze de bevolking graag iets vertellen wat wij westerlingen niet hoeven of mogen weten. Een kleine teleurstelling. Het museum is gratis en weer erg druk. Het lijkt alsof de meeste mensen alleen maar lekker in de airco willen zitten. De meeste zitten dan ook te slapen of gewoon te zitten.
Terug naar het hotel om de tassen te halen en dan nemen we de metro naar het vliegveld. Na 3,5 uur vliegen komen we met wat vertraging aan in Hong Kong. Voordat we konden opstijgen moesten we een uur wachten tot een onweersbui was overgetrokken. Om 2:30 uur worden we door een uber bij ons hotel afgezet. Een kleine maar moderne kamer, even douchen en snel op bed.