Om 6:30 uur gaan mijn oogjes open. Ik heb een drukke dag voor de boeg. Na Sapa zijn al mijn kleren vies dus ik moet op zoek naar een wasserette. Toen ik gister in mijn bunker mijn telefoon op wilde laden kwam ik er achter dat de stekker die ik Thailand heb gekocht hier niet past. In Indonesië hebben ze dezelfde stekkers als in Nederland maar er is al 1 adaptor gesneuveld en ik ben er 1 kwijt. Vandaag dus op zoek naar een nieuwe. Ook moet ik naar het treinstation om een treinkaartje te kopen voor morgen, dan reis ik door naar Yogjakarta. Indonesië is erg islamitisch dus in mijn lange broek ga ik om 9:00 uur naar buiten, alle t-shirtjes zijn vies, een hemdje vind ik niet erg gepast dus dan maar lange mouwen. Ik heb direct spijt als ik buiten kom. Het is bloedheet. Maaaar iedereen loopt in lange broeken en draagt lange armen.. euh mouwen, dan zal het vast wel meevallen.
Het is 2,2 km lopen naar de wasserette, vandaar 1 km lopen naar de winkel voor 2 mooie apple opladers, 1km terug naar de wasserette en door naar het treinstation 1 km de andere kant op. Grote chaos op het station maar er is een customer service waar ik goed geholpen word. Ik moet een kaartje kopen bij een automaat en ook daar word ik super geholpen. Als lunch eet ik een veel te scherpe nasi goreng, lekker maar m'n mond staat in brand. Weer 2 km terug lopen naar het hostel.
Tegen 14:00 uur ben ik terug in het hostel en ik trek eerst die vieze zweterige kleren uit en neem een douche, doe een dutje en ga weer op pad.
Ik bestel een motor-uber. Het duurt 30 minuten voordat we toeterend door het drukke verkeer op de bestemming aankomen. €1.30 lichter word ik afgezet in Kotu Tua. Een plein, 8km vanaf mijn hostel, waar de Nederlandse gebouwen nog redelijk goed bewaard zijn gebleven, namelijk het Koningsplein. Ik loop eerst naar een oude ophaalbrug en daarna terug naar het koningsplein. Het is leuk maar ook mega druk en de gebouwen in het gebied buiten het plein zijn indrukwekkender en Nederlandser dan op het plein zelf. Helaas is alles buiten het plein slecht onderhouden en ziet het er grauw uit. Ik ontdek een terras waar ze radler verkopen. Maar na 25 minuten op het terras te hebben gezeten met de menukaart stap ik weer op. Blijkbaar willen ze niets verkopen. Tijd om terug te gaan en ik besluit om met de metro te gaan voor €0,18.
Als je op het internet zoekt naar bezienswaardigheden in Jakarta dan vind je vrij weinig. Op veel websites wordt geadviseerd de stad na aankomst direct te verlaten en door te reizen naar een andere stad. Het zou chaotisch zijn, smerig en er is niet veel te zien. Maar juist het lopen door de stad is al leuk genoeg om er één dag of meer te verblijven. Ik merk dat ik met mijn geblondeerde kapsel best wat aandacht trek. Veel mannen gluren en zeggen hello! Ik hoor een paar keer 'where are you from' en 'I love you'. Vrouwen lachen verlegen en giechelen als ik voorbij loop maar iedereen is erg vriendelijk en ze willen allemaal een praatje maken. Jakarta is een mega stad en best goed ontwikkeld op de meeste plekken. Het verbaasd me dat ik maar 5 westerse mensen tegenkom.