Vandaag reizen we door naar Ho Chi Minh, Vietnam. Ook wel Saigon genoemd. We hebben aan het einde van de middag een vlucht van 2,5 uur met de slecht beoordeelde maatschappij. Ik hoop dat alles goed gaat. Vandaag zijn we wel op tijd bij het ontbijtbuffet maar na een kijkje besluiten we om het niet te nemen. Ze hebben alleen maar Aziatisch eten, rijst + groenten, rare worstje en plakjes witbrood zonder beleg. We nemen de shuttlebus naar de metro en gaan daar in het winkelcentrum op zoek naar een lunch. Over 2,5 uur gaat onze bus naar het vliegveld dus vandaag houden we het bij winkelen en eten. We vinden een leuk plekje om te lunchen en kiezen een broodje met krabsalade en avocado. Ik wil graag een limoensapje erbij maar dat blijkt onmogelijk omdat het een menu is. We moeten kiezen uit een salade en soep, krijgen er een bolletje bij met 2 soorten beleg. Ik snap er niks van, we bestellen toch een broodje dan hoef ik niet ook nog soep met nog meer brood. Ik vraag bij een andere ober of het wel goed komt. Het blijkt toch echt een menu te zijn inclusief dat alles. Uiteraard krijgen we het niet allemaal op maar het was wel erg lekker.
Rond 13:30 uur zijn we weer in het hotel en nemen we de shuttlebus naar een metrostation vanaf waar de trein naar het vliegveld gaat. Erg goed geregeld allemaal, voor nop. Bij het treinstation willen we treinkaartjes kopen maar dat kan alleen met briefjes van 50 of 100, we hebben ze alleen nog van 500. We lopen naar een loket en kopen daar kaartjes. Wat blijkt, ze zijn daar per 2 in de aanbieding wat 1/3 van de prijs scheelt. Alles loopt op rolletjes en we zijn mooi op tijd op het vliegveld. We schuiven aan bij een thais restaurant en willen een padthai bestellen. De serveerster lijkt het niet te kennen dus ik herhaal het nog 3 keer voordat ik het aanwijs in het boek. Ze is volgens mij verbaasd dat het op de kaart staat. We bestellen hem met kip maar dat lijkt niet te bestaan. Hm laat dan maar.. Eerst 2 sprite graag dan kijken we nog even weer op de kaart. Ze snapt niet wat een sprite is en wijst een gerecht aan op de kaart. Ik zoek de lijst met drinken maar daar staat alleen soda op. Ik vraag of ze cola kent, yes. Oke dan willen wij graag de sprite. Dus je wilt cola? NO, doe maar gewoon 2 water. Water water? I don't know. Een collega schiet haar te hulp en snapt dat we water willen. Wat krijgen we... Een blikje sprite. Ik snap er niets meer van. We betalen onze loempia's en de sprite. Later volgt er nog een blikje sprite. Die blijkt achteraf gratis want daar krijgen we geen bon van.
We gaan vrij snel door de securitycheck en immigration. We moeten een bus nemen naar onze terminal en mogen daar nog 1,5 uur wachten. We hebben mooi uitzicht want we kijken uit op een landingsbaan. Als we kunnen boarden zijn wij de eerste die in het vliegtuig zitten. Een beetje krap maar hij vliegt gelukkig op tijd. Onderweg hebben we een geweldig uitzicht op de onweersbuien in de verte. De wolken kleuren bij elke flits oranje en af en toe zien we een bliksemschicht.
Aangekomen in Siagon is het een uurtje vroeger. Nu 5 uur later dan in Nederland. We pinnen wat geld en kopen beide een simkaart met internet. Erg makkelijk hier omdat je zo weer een taxi kunt bestellen, hier heet het Grab. We bestellen een Grab en meneer brengt ons in een uurtje naar ons hotel. Het is inmiddels 22:00 uur en volgens mijn kaart zit het hotel in een donker steegje. We zien geen bordjes maar mijn kaart geeft aan dat het hier is. We lopen door en na 2 bochten brand er licht en zien we ons hotel. We checken in, dumpen onze tassen, doen de aico aan en gaan dan op zoek naar wat eten. We belanden aan de superdrukke hoofdweg waar meerdere locale restaurantjes zijn. Verse loempia's met garnalen, een gerecht met rundvlees, groenten, rijst en gebakken rijst met garnalen. Erg lekker! De cocktails slaan we even over want we zijn best moe na een lange dag reizen.