Aangekomen in Kuta gaan we 's avonds lekker eten. Het is een gezellig straatje met veel hippe bars en restaurants.
Dag 1 in Kuta.
De volgende dag lopen we naar het strand. Eenmaal daar blijkt dat we voor de mooie stranden toch echt een motor moeten huren om daar te komen. Hier ligt namelijk veel afval van de haven en het strand is niet erg mooi. We liggen 1,5 uur te bakken voordat we er achter gekomen dat we vreselijk aan het verbranden zijn. Ik heb me na een halfuurtje ingesmeerd maar dat was blijkbaar veel te laat. Zodra we terug lopen naar het centrum om te lunchen voelen we ons al mishandeld door de zon.
Na de heerlijke hamburger lopen we terug naar ons hotel en belanden bij het zwembad. We zijn allebei een beetje versuft door de zon en hebben weinig puf. 'S avonds weer op pad richting het centrum. Het is ongeveer 5 minuten lopen naar het centrum. Na een paar cocktails houden we het voor gezien en duiken we op tijd ons bed in. Maar eerst insmeren met aloë vera.
Dag 2 in Kuta
Voor vandaag huren we een motor en gaan we naar een authentiek dorpje in de buurt. Na ongeveer 20 minuten rijden vinden we het dorp aan onze rechterhand. Aan de linkerkant worden we door meerdere mensen geroepen om de motor te parkeren. Ik rij 10 meter verder en parkeer hem bij een winkel. We lopen het dorpje binnen en een meneer vertelt ons dat we een gids moeten huren. Ellen vraagt of dat persee moet, het antwoord is ja, dat moet. Maar hij geeft ons 2 opties. Voor de gids betalen we 100.000 IDR/ €6,- en dan mogen we zelf weten of we fooi geven, goh. Hij brengt het leuk maar we hebben dus eigenlijk geen keus als we binnen willen komen. Hij leidt ons rond en vertelt ons over het leven in de huisjes. Het zijn traditionele huisjes in een klein dorpje, 150 stuks in totaal. Iedereen is familie van elkaar omdat je met je neef of nicht moet trouwen. Maar ik begrijp later dat je ook mag trouwen met verre neven en nichten. Het dorp is inmiddels te klein geworden en dus zijn er nog 9 andere dorpen in de buurt. Ook daar mag je uit je neven of nichten kiezen, aangezien iedereen dezelfde voorouders heeft is iedereen je neef of nicht volgens de meneer. Ze verbouwen hun eigen rijst en overal zie je kleine winkeltjes met handgeweven sarongen en zelfgemaakte armbandjes. Erg toeristisch eigenlijk want iedereen wil je iets verkopen.
De huisjes waar ze in slapen hebben sinds kort stroom, gesponsord door Philips hebben ze nu 's avonds licht in huis. De vloeren zijn gemaakt van modder, haar en vliezen van het rijst. Hij vertelt dat ze de vloeren niet kunnen schrobben omdat het water de vloer doet afbrokkelen. De muren zijn gemaakt van bamboo en de daken van gedroogd gras. Dat gras moet elke 6 jaar vervangen worden anders is het niet meer waterdicht. Onderweg zien we een westerse jongen alleen rondlopen. Nadat we onze gids betaald hebben vragen we jongen of hij een gids had. Nee hoor zegt hij, ik kon gewoon doorlopen. We balen omdat we blijkbaar zijn opgelicht. Die €6.- maakt niet uit maar de gedachte van "de rijke westerse toerist die het wel kan betalen", staat ons tegen. Op weg naar de uitgang spreekt de gids ons aan waarom we de jongen hebben gevraagd of hij ook moest betalen. We raken in discussie met onze gids omdat hij ons liet geloven dat we zonder gids niet door mocht lopen. Zijn excuus was dat hij niet zo goed engels kon en dat we elkaar verkeerd begrepen hebben? Dan hadden we maar moeten afdingen volgens hem. Wij houden het er maar op dat ons voor het zooitje houdt en dat vertellen we hem ook wel even.

Later gaan we dan op zoek naar de mooie stranden. Goed ingesmeerd gaan we op pad maar ik trek al gauw mijn lange broek aan omdat de zon erg brand op mijn al verbrande schenen. Verder heb ik gelukkig alleen maar mijn billen en rug verbrand. Na 30 minuten rijden komen we bij een leuk strandje. Het is zaterdag dus er zijn veel locals op het strand. We drinken wat maar het strand is niet erg mooi en de zee is ruig met veel bladeren en afval. We besluiten om terug te gaan, te lunchen en bij het zwembad te gaan liggen, in de schaduw want we lopen als oma's met onze rode billen.
De wegen zijn hier vrij goed in Lombok. Onderweg naar het strand waren ze met de weg bezig waardoor er veel puin en zand ligt maar buiten dat om ligt er mooi asfalt en zijn de wegen breed.
Dag 3 in Kuta
Vandaag doen we helemaal niks. Ontbijt, smoothies, lunch, Patricks vietnamese visum aanvragen, hotel zoeken voor Beijing, zwembadje opgezocht, avondeten, radlers en we gaan weer op bed.
Dag 4 in Kuta
Gisteravond hebben we besloten dat we joga willen doen. We staan op tijd op en zijn om 7:50 uur bij een resort is de buurt. Om 8 uur begint dan mijn allereerste joga les ooit. Het gaat me verrassend goed af al dat geballanceer. Best leuk!
Na de joga even snel ontbijten, douchen en weer een ritje op de motor naar het allermooiste strand in de buurt. 40 minutjes later komen we aan in een grote baai. Overal zijn surfers en we worden al snel overspoeld door het aanbod aan strandbedjes en surflessen. De zee is toch echt niet mijn ding dus ik pas. Ellen wil ook niet dus bestellen we verse kokosnoot om uit te drinken en relaxen op onze bedjes. De kokosnoot laat ik na 2 slokjes voor wat het is. Door een smoothie vind ik het wel lekker maar zo puur uit de kokosnoot vind ik het niet lekker, gatsie.
Na 3 uurtjes strand rijden we terug naar ons hotel. Onderweg stoppen we voor een lunch. Later in de middag ga ik naar ons favoriete tentje in Kuta. De wifi is erg goed en ik moet nog een vlucht boeken van Hong Kong naar Vietnam. Zonder uitreisticket kom je Hong Kong niet in dus ik moet vliegtickets hebben als bewijs dat we Hong Kong weer verlaten. Er is verrassend weinig keus in vluchten op de datum dat we naar Vietnam willen. Ik sta in dubio tussen een redelijk goedkope vlucht met een maatschappij dat vaak vertraging heeft, beter gezegd eigenlijk elke vlucht heeft vertraging. Of een vlucht dat dubbel zo duur is met een andere maatschappij. Wanneer ik de duurdere wil boeken blijkt dat die ook uitgevoerd wordt door de goedkopere maatschappij. Dus eigenlijk heb ik geen keus want we vliegen ongeacht voor welke prijs ik boek toch met de goedkopere maatschappij. Ik boek maar gewoon en hoop dat alles op rolletjes verloopt. Ook boek ik het hotel in Beijing. Bij aankomst dien je je uitreisticket te laten zien en een adres waar je verblijft. China is erg streng voor buitenlanders en je moet enige voorbereiding treffen om het land binnen te komen. Soms moet je kunnen aantonen dat je genoeg geld hebt zodat je niet illegaal gaat werken. Wij maken gebruik van een transit visa die we bij aankomst aanvragen. Bij binnenkomst in Beijing hebben we 72 uur de tijd voordat we het land weer uit moeten zijn. Ons vliegticket naar Hong Kong is ons bewijs daarvoor.