De avond van vertrek vraag ik de jongen van de receptie hoe laat we klaar moeten staan. 'Ooh 00:00 of 00:30 uur, wat jullie willen.'. Uh die bus vertrekt toch om 1:00uur dan weet je toch ook hoe laat je ons weg moet brengen? Wat blijkt, soms is de bus te vroeg of heeft deze vertraging en dan wordt hij gebeld. Vandaar we tegen 12 uur snachts al klaar moeten staan. Steekt allemaal niet zo nauw blijkt want hij brengt eerst Ellen om 01:00 uur weg en zegt dat hij mij straks ophaalt. Maar wanneer hij tegen 1:30 uur terug komt ruilt hij de tuktuk in voor een grote pick-up zonder banken in de laadbak en ik zie dat er allemaal mensen instappen. Ik zit nog bij de receptie op hem te wachten. Hij zal mij ook niet even halen om te vertellen dat ik met hem mee moet. Het is dat ik de andere reizigers vraag waar ze heen gaan. Vientiane dus. Ik stap maar gewoon in. We worden aan de kant van een drukke weg bij de bus afgezet.
Weer een ervaring rijker, wat een hel die nachtbus. Ik had geen idee wat ik er van moest verwachten. Er zijn namelijk bussen met relaxte privé ligstoelen. Dit was een bus met bedden. Opzich prima, behalve dat je je bed deelt met iemand anders als het druk is. Het bed is, gok ik, 1.20m breed en ik kan niet languit liggen omdat het bed te kort is. Mijn bedgenoot, een duitse jongen, ligt lekker op zijn zij met gebogen knieen en neemt daardoor een groot deel van het bed in beslag. Ik deel mijn kant ook nog eens met een gitaar.. Van wie?? Geen idee! Maar hij is wel hard. Ik heb 2 dekens die ik als kussen gebruik zodat ik wat rechter op zit en niet in die duitser zijn snuffert hoef te kijken. Ik heb ook nog de pech dat ik boven het toilet lig waardoor er toch af en toe een smerige lucht voorbij trekt.
De Duitser, Angelo, zegt op misterieuze toon dat hij iets mee heeft genomen voor de nacht. Of ik wil zien wat het is. Hij heeft er helaas maar 1, zijn woorden! Ik verwacht een flesje whiskey of en joint die hij op het toilet kan roken. Wat haalt hij uit zijn tas.. Een oogmasker zodat het lekker donker is, dan kan hij beter slapen. Jeetje, ik had me allemaal horrorsenarios in mijn hoofd gehaald, mietje!
Gelukkig duurt de rit maar 4,5 uur en dommel ik af en toe in slaap, om elke keer weer wakker te worden wanneer duitser zich lekker omdraait. Ik heb mijn een eigen dekentje meegenomen en gebruik ik die al cocon waar ik mij in wikkel, bloedheet maar lekker afgeschermd. Af en toe slaapt mijn hand of een been en moet ik even anders gaan liggen. Om 6:00 uur ben ik blij dat we er zijn.
We worden afgezet op het busstation en ik neem de tuktuk naar het centrum voor 30.000kip, €3,-. Waarschijnlijk te duur maar dat maakt me niet uit. Tegen 7.00 uur bestel ik een heerlijk uitgebreid ontbijt. Neem later ergens anders een kopje thee en werk mijn blog bij. Mijn vlucht naar Hanoi vertrekt pas om 14:40 uur dus ik heb nog even te gaan. Ivm de zomertijd in Nederland is het nu 5 uur later i.p.v 6 uur, ik vlieg om 09:40 uur Nederlandse tijd.