Vietnam, week 12

Kwart voor 9 werden we door meneer Phong opgehaald bij onze homestay met twee scooters voor ons. We hadden namelijk de avond van te voren een soort tour geboekt naar zijn huis, waar hij alles over Vietnam en de oorlog vertelde (die hij zelf heeft meegemaakt). Zijn huis lag in een dorpje 15 km van Hoi An dus daarom gingen we er op de scooter naar toe. We volgende hem en moesten nog twee andere mensen ophalen. Twee mannen uit Londen gingen achterop. Na 15 km kwamen we aan bij zijn huis. Hij woonden in een klein dorpje van 1000 mensen en iedereen kent elkaar dus huisnummers hebben ze niet nodig. Toen we aankwamen kwam zijn vrouw ons meteen een handje geven en kregen we water van zijn kleinzoon. We namen plaats aan tafel en allereerst liet hij alle boeken over landen zien die hij in de loop der jaren verzameld had. Hier zaten ook zeker 5 boeken over Nederland tussen. Hij sprak vrij goed Engels, maar als je dan naar zijn hele verhaal moest luisteren was dit toch vrij lastig te volgen. We hebben dan ook niet alles begrepen, maar wel de grote lijnen. Wat feitjes over Vietnam: Vietnam heeft dezelfde cultuur en gebruiken als China, Japan en Korea. Vóór de 17e eeuw had Vietnam ook nog hetzelfde schrift als China (de rare tekens), maar toen heeft één persoon het schrift veranderd naar hoe het nu is. Vanaf de stad Hué begint zuid Vietnam. Als een man en vrouw trouwen houd de vrouw gewoon haar eigen naam. Hun kinderen krijgen wel de naam van de vader. Noord Vietnam was al communistisch door China en zuid Vietnam was kapitalistisch. Daarom wilde noord Vietnam de steden van het zuiden aanvallen. Ze gingen links langs de bergen via de dorpen of via Laos om bij deze steden in de buurt te komen. Overdag moesten ze zich verbergen en dit deden ze dan uiteindelijk in de Cu Chi tunnels in zuid Vietnam. Het was mogelijk dat je tegen je eigen familie moest vechten. Meneer Phong vocht zelf mee voor zuid Vietnam en zijn oom voor noord Vietnam. Hij vertelde dat deze tijd voor hem heel angstig was geweest. Hij was wel naar de universiteit geweest dus toen hij 21 jaar was heeft hij 2 jaar als officier moeten werken (1971). Amerika was het eerste land die zuid Vietnam te hulp schoot. Later ook de landen zoals Australië, Korea en Thailand. Uiteindelijk hadden zij besloten niet meer te helpen en stond het zuiden er weer alleen voor. Twee jaar hebben ze nog gevochten, voordat de Viet Cong alles overgenomen had. Alle kapitalistische strijders werden 'gevangen' genomen door de communisten. Ze moesten allemaal kei hard werken op het land en zeiden overal ja en amen op, in de hoop sneller vrij te komen. Er was ook een corrupt punten systeem wat bepaalde hoeveel eten je kreeg. Op het eind van de dag moest iedereen bij elkaar komen om te stemmen hoe hard iemand gewerkt had die dag. Dit was dus gewoon vriendjespolitiek of hoe graag ze je mochten. Ze hadden ook geen idee hoe lang ze daar moesten zitten. Het kon 1, 5 of zelfs 10 jaar zijn. Meneer Phong had geluk dat zijn communistische familie een redelijk hoge functie had en hij binnen 1 jaar vrij was gelaten. Hij vertelde ook dat China, Vietnam ziet als een provincie van China en niet als een eigen land. Ze zijn tot op de dag van vandaag nog steeds bang dat China ooit Vietnam zal overnemen. Niemand zegt dat ze een hekel aan China hebben, maar in hun hart hebben ze dat allemaal (zelfs noord Vietnam). 10 procent van de Viet Cong woont nu in de steden van zuid Vietnam. In de stad is het veiliger, omdat niemand ze daar hoeft te kennen. De totale bevolking van Vietnam is 90 miljoen en op dit moment zijn nog slechts 10 miljoen boeddhistisch, klein gedeelte katholiek en de rest is allemaal atheïst. Dit omdat als ze bij de Vietnamese partij (politiek) willen horen geen geloof mogen hebben. Dit moet voor 3 generaties gelden. Iedereen wilt hierbij, omdat je dan de betere banen kan krijgen. Een andere oplossing zou nog kunnen zijn om een eigen bedrijf te beginnen, maar anders ben je sowieso al gedoemd. De meeste mensen leven wel nog volgens de boeddhistische gebruiken, maar dit is geen geloof, maar een 'cultuur'. De Boeddha met het kale hoofd en baard staat voor de god van de tuin en de dikke Boeddha voor de god van de ochtend. Na dit hele verhaal en 10 glazen water verder, kregen we een rondleiding door zijn huis. Hij zorgde echt heel goed voor ons en zorgden dat we niks te kort kwamen. Hij had een mooi en groot huis. Daarna zijn we door zijn dorpje gaan lopen en liepen we gewoon elk huis in om even een kijkje te nemen. Een huis maakten alle rijst wijn voor het dorp. Dit deden ze door grote hoeveelheden rijst te koken, dit te laten liggen voor 1 dag, daarna wordt het afgesloten in een ton van plastic voor 5 dagen, nog een keer gekookt en het sap wat daarna uit de rijst komt is de rijst wijn. In weer een ander huis hadden ze hun halve tuin volhangen met tabak bladeren om ze te laten drogen en dan te verkopen om er echt tabak van te laten maken. Areca is de naam van het spul wat veel vrouwen hier kauwen. Het is eigenlijk gewoon tabak, maar in deze cultuur is het niet gebruikelijk dat vrouwen roken dus zij kauwen erop. Ook liepen we langs de lokale markt, waar ze weer vlees en vis hadden liggen met miljoenen vliegen erop, zodat het er weer super vies uitzag. In een andere straat liepen we langs een begrafenis. Alle familieleden dragen een witte band om hun hoofd. Wij hadden zoiets van oké gewoon verder lopen, maar nee we mochten gaan kijken naar de kist en kregen thee aangeboden. Wij voelden ons er een beetje ongemakkelijk bij en hoefden ook niet perse naar de kist te kijken. Hierna zijn we nog naar de tempel van zijn familie gaan kijken. Hier komen ze altijd samen om te bidden. Toen we weer terug bij zijn huis waren was de lunch klaar en konden we meteen aanschuiven. Het was weer een fantastische lunch. We kregen witte rijst, morning glory, mix van bonen, wortel en varkensvlees, soort tempura garnalen, bouillon soepje met garnalen en wintermeloen, chili jam en ananas als toetje. Het was echt heerlijk

wat zijn vrouw gekookt had. Ons buikje was weer vol dus tijd om weer terug te gaan naar Hoi An. De scooters mochten we nog de hele dag houden dus zijn eerst naar de homestay gegaan om even op te frissen. Kelly en ik hadden de hele weg gereden en Claire achterop. Het laatste stukje wilde Claire ook eens rijden dus dat was prima. Bij de homestay was er een kleine drempel die je op moet om op de oprit te komen. Ik was er al op en opeens hoorde ik een klap. Lag Claire daar met haar scooter op de grond. Hij slipte een beetje dus dacht ze dan geef ik nog wat extra gas en gleed ze onderuit. Gelukkig was het niet hard, maar ze had wel een hele grote aardewerk bloempot gesloopt. Z'n lieve mensjes van de homestay dus het maakte allemaal niet uit. Daarna zijn we bij de naaister langs geweest voor de tweede pas beurt. Mijn jas hadden ze onder nog een klein beetje ingenomen en die was nu perfect. Mijn jurk was ook echt al super mooi, alleen de rits zat een klein beetje scheef en mijn spijkerbroekje was nog iets te lang. Gelukkig allemaal maar kleine aanpassingen. Daarna meteen ook langs de tas gegaan en die zag er echt mooi uit! Super mooi leer en groot genoeg, alleen de onderkant was vrij slap, waardoor met zware spullen hij snel zou doorzakken. Dus gingen ze er nog een verstevigend stuk inzetten. Om de hoek zat een heel schattig tentje waar we een yoghurtijsje met verse passievrucht gegeten hadden. Wat was dit genieten zeg! Uurtje later weer terug moeten gaan naar de kleren en tas en toen was alles perfect. Bepakt en bezakt zijn we wat gaan eten bij een heel schattig restaurantje aan het water. Toen kregen we weer een berichtje van Gaby dat zij ook in Hoi An aangekomen was en is ze naar ons restaurantje gekomen. Ook een vrouw die Claire in Australië ontmoet had was samen met haar zus gekomen dus hadden we gezellig met z'n alle een drankje gedaan voordat we naar bed gingen.

Volgende ochtend gingen Kelly en ik voor een kookcursus doen en ging Claire naar het strand. Ook heeft ze toen wij weg waren de doos met onze kleren opgestuurd naar Nederland. We hadden met z'n drieën een doos gemaakt, want dat was goedkoper. Het gaat 3/4 maanden duren dus hopen op het beste haha. Kwart over 8 stond een meisje klaar met fietsen om ons op te halen. Wij waren de enige twee die alleen de kookcursus geboekt hadden dus had ze besloten om er een privé tour van te maken. Eerste stop was de lokale vers markt. Deze gaat om 5 uur in de ochtend open en hoe vroeger je er bent hoe goedkoper. Dus alle restaurants en hotels gaan rond deze tijd hun verse spullen halen. We begonnen bij de groente en zagen van alles wat we nog nooit gezien hadden, zoals bitter meloen, winter meloen en een meloen die je als zeep kunt gebruiken in de douche, jonge banaan plakje in olie met suiker, bamboe scheuten, bananenboom bloemen etc. Daarna kwamen we bij de visafdeling. Hier liet ze zien hoe je kunt zien of een garnaal vers is of niet. Als de garnaal bij het hoofdje nog een zwarte en geen rode kleur heeft, is hij vers. Aan de buik van de krab kun je zien of het een mannetje of vrouwtje is. Het vrouwtje heeft een groter teken dan een mannetje, omdat er meer eitjes inzitten. Dus als je een krab mag kiezen, kies het vrouwtje, want daar zit meer vlees aan. Ze eten ook kikkers in Vietnam, die ze dus ook op de markt verkopen (levend). De fruit afdeling zijn Kelly en ik beter in thuis. Hadden bijna al het fruit al geproefd dus dat gaat goed. Weten nu wel van meer fruit soorten de naam. Toen kwamen we bij de kruiden aan. Wasabi wordt van wasabi zaadjes gemaakt, maar je hebt ook wasabi bladeren en dat is iets minder pittig. Alle curry's in Thailand worden met Thaise basilicum bladeren gemaakt. Op alle Bahn my broodjes met kaas krijg je Vietnamees munt, maar smaakt totaal niet naar munt, maar meer naar koriander. We kregen ook al een klein cadeautje en dat was een zakje kurkuma. Dit is super lekker om mee te koken, maar schijnt ook heel goed te zijn voor je huid. Theelepel kurkuma mengen met halve theelepel honing, dit voor 20 min op je gezicht smeren en afhalen met warm water. Laatste was de vlees afdeling. Normaal vind ik dat altijd heel smerig door alle vliegen

en bloed, maar hier waren geen vliegen. Dit was omdat het vlees nog vers was, zodra het middag wordt, wordt het vlees wat witter en komen de vliegen. Hier stonden tientallen vrouwtjes stukken vlees te hakken. Je hebt twee verschillende soorten kippen, namelijk de witte en de gele kip. De witte kip komt van het land en de gele van de fabriek. Na veel informatie en veel producten gezien te hebben, gingen we op de fiets verder naar de kook locatie. Dit lag 3 km uit het centrum, midden tussen de groente tuinen van het dorp. Iedereen krijgt gratis 200 vierkante meter land van de overheid, waar ze zelf mogen kiezen wat ze verbouwen. Papa even opletten, want heb tips gekregen voor de moestuin haha. Alleen dezelfde groente bij elkaar zetten dus altijd een stukje grond tussen verschillende groentes laten, want dan groeit het sneller. Als je insecten hebt, moet je een mengsel van peper en chili poeder eroverheen strooien. Laatste tip: gebruik zeewier of buffalo poep als mest voor de groente. Toen Kelly en ik werden aangevallen door rode mieren, die echt pijnlijke prikjes achter laten, zijn we begonnen met de cursus. We kregen zelfs een short en een kookmuts op haha. Allereerst moesten we alles marineren voor de gerechten. Voor vlees gebruik je de vissaus, suiker, 5 spices, kurkuma, curry poeder, knoflook, sjalotjes, limoengras en als het bijna klaar is peper. Voor vis bijna hetzelfde, maar dan gebruik je niet de 5 spices en de knoflook. Om het even in te laten trekken hadden we figuurtjes gemaakt van groente. Van tomaat hadden we konijntjes en een zwaan gemaakt. Wortel gebruikt om een vlinder mee te maken en een tulp. Het is echt heel makkelijk, maar ziet we wel grappig uit. Allereerste gerecht waren de springrolls, maar zonder rijstpapier. Je bakt het gemarineerde varkensvlees en gamba's en kookt een paar lente-uitjes. Dan pak je een sliert van de lente ui dan pak je een blaadje munt en koriander erbij, vervolgens een stukje varkensvlees en een gamba en voor de leuk nog een bloempje en hier rol je de sliert lente ui omheen. Dat was het al, maar super lekker en zo vers! Daarna was de papaya salad met gamba's en calamaris aan de beurt. Eerst moest je een stuk van de groene papaya en wortel raspen, vis bakken en pinda's stampen. Kwamen wel nog een hoop smaken en kruiden bij, maar dan heb je een heerlijke, maar simpele salade. Dit hadden we samen gegeten met een rijst cracker. Ondertussen, al super vol van alle gerechten, zijn we de vis gaan voorbereiden. De vis was makreel. Eerst gebakken aan beide kanten en zodra hij bruin was rum erbij om de 'vis' geur er vanaf te halen. Er ontstonden natuurlijk vlammen als je dat deed haha. Kelly maakten een verse tomatensaus. Hier werd de vis later nog even in gebakken voordat hij in twee bananen bladeren op de grill ging. Opnieuw weer genieten! Als laatste gingen we nog Vietnamese pannenkoeken maken. Dit was een mengsel van rijst meel, water, lente uitjes en kleine stukjes varkensvlees. Dit doe je in een kleine platte plan en flip je een paar keer op en neer. Daarna doe je er wat taugé en groene kruiden op en vouw je hem dubbel. Zo is hij klaar en kan hij uit de pan. Als je hem gaat eten moet je hem eigenlijk nog in rijstpapier rollen, want dit was typisch voor het plaatsje, Hoi An. Als laatste kregen we nog vers fruit wat we op de markt uitgekozen hadden. Mango en drakenfruit! Echt super genoten en wat een leuk vrouwtje. Ze deed echt erg haar best. Op het einde kregen we alle recepten op papier, zodat we alles thuis ook kunnen maken, een diploma en de rasp om papaya salade mee te maken. Echt super leuk! Claire was op het strand en wij waren er niet zo ver vandaag dus zijn we gaan kijken of we haar konden vinden. Ze zat gezellig wat te drinken met de meiden van de avond ervoor. We hadden nog even op het strand gelegen en zijn daarna bij de homestay gaan douche. 17 uur vertrok de bus naar Nha Trang en Claire moest nog een stukje verder naar Dalat.

Na een helse nachtbus van niet bewegen en niet slapen, moesten we weer afscheid nemen van Claire. Nu wel definitief. Ofja we zullen elkaar zeker nog in Nederland zien, maar niet meer op reis. Waar we ontbeten hadden, werd ons ook een prima kamer aangeboden voor 5 dollar dus dat is geen geld en hadden we die gepakt. We waren meteen naar het strand vertrokken (2 min lopen) en hadden daar op een super comfortabel bedje de hele dag gelegen. Tussen de middag ergens nog een hapje gaan eten met een mango shake dus onze dag kon niet meer stuk. Nha Trang staat bekend om de grote hoeveelheid Russen. Dat klopt ook wel, want overal om je heen hoor je Russisch, alles staat in het Vietnamees, Engels en Russisch. In de avond nog een seafood fried rice gegeten en vers fruit (paarse drakenfruit en mango) en yoghurt gehaald voor het ontbijt.

Ik had op internet gelezen dat in een dorpje Hon Khio 50 km naar het noorden de grootste zoutvelden te vinden zijn. Hier zijn het bijna alleen maar vrouwen die het zware werk doen. Ze beginnen al vroeg, namelijk om 4 uur in de ochtend tot 8 uur. Kelly en ik hadden een scooter gehuurd en waren om 6.15 uur vertrokken. Het was een dik uur rijden, zeker omdat ze overal aan de weg aan het werken waren. Toen we bij de zoutvelden aankwamen zagen we eigenlijk niemand meer aan het werk en al grote hopen zout al liggen. Te laat... Wel zagen we nog een paar mannetjes met kruiwagens lopen en het zout verplaatsten. Dit was ook leuk om te zien, maar niet wat we verwacht hadden. In de buurt was ook een strandje dus zijn we daar naartoe gereden. Half 8 lagen we al op het strand en hadden alle lokale mensen het strand ook al gevonden. Wat een bende bij elkaar is dat. Gelukkig hadden wij lekkere stoelen gevonden en ver weg van de menigte. Hier hadden we tot een uurtje of 3 lekker gelegen en bijgeslapen haha. Toen moesten we in de hitte het hele stuk weer terug rijden. Helaas wilde onze scooter niet starten. Benzine hadden we nog genoeg dus dat kon het niet zijn. Uiteindelijk zag ik een opaatje lopen en met handen en voeten kunnen vertellen dat de scooter niet startte. Hij heeft denk ik 20 keer die kickstart geprobeerd, totdat hij het uiteindelijk deed. Gelukkig maar! Toen we

weer langs de zoutvelden kwamen waren ze opeens aan het werk. Toch nog vrouwen kunnen spotten die met twee manden al het zout uit de velden halen en op een grote berg gooien. Nog 4 km naar ons hostel, zijn we eerst nog even gestopt hij de Cham torens. Dit zijn oude torens van het Cham volk. Mooi om te zien, maar niet super bijzonder. Bij het hostel aangekomen lekker kunnen douche, want we waren wel bruin, maar die middag waren we vooral bruin van alle stof en viezigheid op de weg. Voor het eerst broccoli soep op de kaart dus die ook besteld, want dat had ik al zo lang niet meer gehad. Krijg je een bouillon soepje zonder broccoli haha. Bij een schattig vrouwtje weer fruit gehaald en dit keer ook een guave. Het lijkt op een appel, maar van binnen is het een beetje roze en smaakt heel zoet.

Volgende ochtend heerlijk ontbeten van ons fruit en om half 8 de bus gepakt naar Dalat. Dalat ligt een stuk hoger dan alle andere plekken dus is het meteen een stuk koeler. Heerlijk even een beetje lagere temperaturen. In de bus reden we langs honderden kassen waar groente en bloemen verbouwd werden. Omdat de temperatuur hier lager ligt, kunnen er ook hele andere dingen groeien. Toen we uit de bus stapten was het serieus een beetje koud. Gek hoe groot het verschil is met 100 kilometer verderop. We zaten in een hostel 10 minuutjes lopen van het centrum. We zijn naar het centrum gelopen en hadden meteen de grote markt gevonden. Hier hadden we fruit (bong bong), groente chips en avocado's gekocht. Toen begon het te regenen en zijn we een cafeetje in gevlucht. De eigenaar was westers dus weer heerlijk gebak. We hadden een verrukkelijk chocolade taartje gedeeld en een smoothie gedronken. Toen het droog was zijn we naar het Crazy House gelopen. Dit is een soort museum en je kunt er ook overnachten. Het is een heel apart huis met allemaal vreemde vormen en bruggetjes en het lijkt een beetje of je in de Efteling bent haha. Terug in ons hostel hadden we echt totaal nog geen honger dus hebben we een filmpje aangezet en hadden we dat heerlijk in bed gekeken.

Volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan, omdat we veel wilden doen die dag. Kregen heerlijke pannenkoeken met banaan als ontbijt. Scooter gehuurd en onze eerste stop was de kabelbaan voor de Truc Lam Pagoda. Met de kabelbaan had je super mooi uitzicht over Dalat en de natuur. Eenmaal boven aangekomen stond het vol met touringcars dus we waren zeker niet de enige. Wel was het heel mooi. De pagoda zelf was niet super bijzonder, maar het lag in een super mooie tuin met bloemen wat de monniken daar zelf bijhielden. Gelukkig dat we vroeg waren, want toen wij met de kabelbaan terug gingen, kwam nog een grotere storm toeristen aanzetten. Tweede stop was de Elephant Fall. Deze waterval lag 35 kilometer buiten het centrum dus we hadden er weer een mooi tochtje tussen de bergen opzitten. Het is nog een heel geklauter om bij de waterval te komen, maar het was het waard! Hij was heel breed en stroomde super veel water vanaf. Als je op de rosten voor de waterval stond, werd je ook nat van het water dat naar beneden stormden. Hier hadden we een heerlijk plekje opgezocht en hadden we onze eigen lunch gegeten, namelijk stokbroodje met avocado. Op de terugweg naar Dalat waren we nog gestopt bij een coffee garden. Hier hebben we wezel/mokka koffie gedronken. De wezel eet de koffie besjes van de boom en als hij ze weer uit poept wordt er koffie van gemaakt haha. Was nog best lekker ook. Hier hadden we even lekker gezeten en genoten van het prachtige uitzicht. Toen was het bloemenpark aan de beurt haha Dit was natuurlijk weer een toeristische trekpleister voor alle Aziaten. Toch was het wel leuk om gezien te hebben en het was nog groot ook met echt mooie bloemen. We waren echt bijna weer in het centrum toen het begon te regenen. Helaas toch nog best nat aangekomen bij een heel schattig cafeetje. Het heette, bicycle up, en in de zaak stonden fietsen, oude naaimachines en andere rommel, maar zag er heel grappig uit. De menu kaart was ook gewoon een boek en tussen

de zinnen stond dan het menu geschreven. Het was even puzzelen, maar uiteindelijk kun je toch iets lekkers vinden. Toen het nog maar een klein beetje regende, zijn we snel naar ons hostel vertrokken om daar op de warmen. Gelukkig echt net op tijd, want daarna heeft het aan een stuk door keihard geregend. We wilden weer een keer street food eten, maar dan wel echt lekker. Dus vroegen we het vrouwtje van het hostel wat een goede plek was. Ze vond het makkelijker om mee te lopen en alles zou in het Vietnamees staan dus kon ze het voor ons vertalen. Echt super lief! Ze had ons meegenomen naar de studentenwijk. Hier was alle vers en goedkoop. We waren bij een tentje gaan zitten en hadden drie gerechten besteld. De eerste waren de Vietnamese pannenkoekjes (Bánh Xèo), die we ook bij de kookcursus gemaakt hadden. Vervolgens nog springrolls met rijst (Cha Ram Bap) en als laatste echt iets super lekkers, namelijk Nem Nuong. Dit lijken verse springrolls, maar is net even anders. Je moet ze zelf maken/rollen en het vrouwtje van het hostel heeft ons voorgedaan hoe dat moest. Je pak een rijst papier velletje, hier doe je eerst sla, kruiden, soort bieslook op, vervolgens een reepje gebakken varkensvlees, komkommer, wortel en soort radijs. Dan is het tijd om te rollen als een echte springroll. Het lekkerste bij dit gerecht is de saus die je erbij krijgt. Het is iets met geroosterde pinda's, echt super lekker! We hadden echt super veel gegeten voor 61.000 Dong en dit is ongeveer €2,50 voor twee personen. Geen geld dus!

Na weer een heerlijk ontbijtje in het hostel, namelijk gebakken ei met verse broodjes was eindelijk het moment aangebroken om te gaan canyoningen. Dit is voornamelijk abseilen van een waterval. Half 9 werden we met 6 andere uit het hostel opgehaald met de auto en naar de locatie gebracht. Hier stonden nog 6 mensen die bij ons in de groep zaten. Eerst kregen we allemaal een tuigje, helm en handschoenen. Toen waren we klaar om van start te gaan. Eerst moesten we allemaal nog beneden komen. Dit was al een hele opgaven, omdat het zo stijl en glad was. Hier hadden we allemaal twee keer mogen oefenen met abseilen aan een boom. Dit ging nog verrassend goed. We waren begonnen met een water slide. Dit was van een kleine waterval afglijden met je hoofd naar beneden. Lekker met schoenen en kleren het koude water in! Toen was het tijd voor het echte werk, het abseilen. De eerste rots waarvan we moesten abseilen, was nog geen waterval. Hij was 15 meter hoog en met sprongen zijn we deze afgegaan. Eerste keer springen was een beetje eng, maar verder was het echt top. Toen kwamen we al bij de tweede water slide, deze was meteen een stukje heftiger. Dit voelde ik ook wel aan mijn rug toen ik weer in het water belandden. Tussendoor was het trouwens ook nog wel behoorlijk hiken tussen de bomen door, over stenen en door het water. Toen was het tijd voor de lunch. Lekker bovenop de rots in het zonnetje hadden ze broodjes met smeerkaas, komkommer, tomaat, vers fruit. Echt super lekker. Toen hadden we weer energie voor de langste abseil, namelijk 25 meter door een waterval heen. We moesten allemaal op sokken, want dit is beter voor de grip. Eerste meters gingen prima, maar dan kreeg je vol die waterval op de hoofd en moest je je dan blijven concentreren om naar beneden te gaan zonder te vallen. Toen je nog ongeveer 5 meter moest, moest je stoppen en naar achter springen en alles loslaten. Zo beland je dus in het water. Dit hadden we ook weer overleefd en we gingen meteen door naar het volgende. Het rots springen. Je kon kiezen of je van 8 meter of 11 meter wilde springen, maar als je die van 11 meter koos, moest je met een aanloop springen, omdat er nog rosten onder je zaten waar je overheen moest. Dit was mij iets teveel van het goede dus had ik het maar bij de 8 meter gehouden. Samen met een angstige Kelly ben ik er vanaf gesprongen. We hadden nog een obstakel te gaan, namelijk de zogenaamde 'wasmachine'. Dit was ook abseilen van een rots van 13 meter. De eerste 3 meter kon je gewoon abseilen, maar daarna moest je gewoon hangend aan het touw door de waterval heen en als je voeten het water raakten je

gewoon loslaten. De waterval nam je dan een stukje mee onder water en iets verderop kwam je dan weer boven. Wat was dit eng zeg! Je hebt geen idee wat je te wachten staat dus je gaat maar gewoon. Eenmaal boven water wel wat schrammen en een blauwe knie, maar het viel nog mee. Toen nog 15 minuten omhoog moeten klimmen om weer bij de auto te komen die ons terug bracht naar het hostel. Koud maar voldaan zaten we weer in de auto. Bij het hostel aangekomen zijn we gaan douche en waren zo moe dat we even in slaap waren gevallen in onze lekkere warme kamer. Daarna zijn we naar het einde van de straat gelopen en een noedelsoep gaan eten, bij een tentje wat dat vrouwtje die dag ervoor ook had aangewezen. Je zat echt letterlijk op straat, maar de soep was echt lekker! Onze schoenen hadden we buiten laten staan om te drogen en toen ik wilde ze meenemen naar onze kamer om daar verder te drogen, wilde zij ook graag weer helpen en was een föhn en oude kranten gaan halen. Echt super schattig! Daarna weer een filmpje gekeken en heerlijk gaan slapen.