Cambodja, week 5

Zo, aangekomen in Cambodja! Bij de grens ging het echt verrassend goed. We hoorden verhalen dat je 3 à 4 uur moest wachten op je visum, dat er politieagenten waren die je geld afhandig wilden maken, teveel betaald etc. Maar wij hadden ons visum binnen 5 minuten denk ik, alleen hadden we wel iets teveel betaald. We waren allang blij dat we erdoor waren en zo snel! Met de tuk-tuk (die gemiddeld 10 km per uur reed) naar Koh Kong om daar een hostel te zoeken. Enkele hostels verder kwamen we er al snel achter dat de prijzen ongeveer overal hetzelfde waren en hadden we een kamer gepakt aan het water/pier. Het hostel zag er echt heel mooi uit van buiten en bij de receptie, maar de kamer zelf was klef en vies. Nieuwjaar is ook in Cambodja gaande dus bijna alle mensen zijn vrij en kinderen hebben geen school. Overal zijn mensen samen aan het eten, muziek maken en er was een soort kermis op de pier. Een jongen van het hostel was nu vrij van de universiteit en wilde graag zijn Engels oefenen. Dus hij heeft ons van alles over Cambodja verteld en in het Cambodjaans opgeschreven welke gerechten we moeten eten, zodat we dat alleen hoeven te laten zijn (hij heeft er ook bijgeschreven dat we niet van te pittig houden).

Eerste dag in Koh Kong hebben we niet veel gedaan, omdat er eigenlijk ook niet veel te doen was. We zijn wel gaan pinnen en zijn erachter gekomen dat je alleen Amerikaanse Dollars kunt pinnen. In Cambodja hebben ze dan ook twee geld eenheden die ze door elkaar gebruiken, namelijk Amerikaanse Dollar en Riel. Dus als je in Dollars betaald is het heel normaal dat je in Riel geld terug krijgt. We hebben een tour geboekt voor de volgende dag naar Koh Kong Island. Verder zijn we ergens wat gaan eten met een goed uitzicht op het schouwspel van elke scooter die langs kwam en helemaal nat gegooid werden met ijskoud water. Wij dachten dat ze dit in Cambodja niet deden aan een watergevecht, maar we hadden het mis. 's Avonds waren we opzoek naar het restaurantje Fat Sam, omdat we overal gelezen hadden dat het heel goed was. Zoeken, zoeken en nog meer zoeken, maar we konden het niet vinden. Overal hebben we gevraagd en stuurden ze ons weer een andere kant op of ze wisten het niet. Uiteindelijk maar besloten om bij een straattentje te eten waar veel locals zaten. Waar veel locals zitten is het altijd goed. Nou, we hadden nog nooit zo vies gegeten. Menu hadden ze niet dus je kreeg gewoon wat. Het waren dikke gele noedels die nog niet gaar waren met kip (alles was gewoon bot) en nog één klein stukje tomaat erbij. Niet echt een succes. Deze avond zijn we ook begonnen met het slikken van malaria pillen. Op de terugweg wilde we nog even ontbijt inslaan. Op de eerste plaats geen supermarktje te vinden, als we wel een klein kraampje vonden hadden ze alleen drinken. Na lang zoeken zijn we thuis gekomen met een fles water en droge chocolade cornflakes.

Dag twee vertrokken we om 8u met de long tail boat richting Koh Kong Island. Het was sowieso een tocht van 2 uur, maar we waren nog niet vertrokken of één motor begaf het al dus moesten we met één verder. Het mannetje heeft het wel nog geprobeerd hem te repareren, maar tevergeefs. Het was wel een super mooie route. Op open zee, daarna door de mangroves en het laatste stukje langs witte stranden. Onderweg kwamen we een vissers bootje tegen en stopten we. Dus wij dachten oeh we krijgen verse vis, maar ze gingen de motor wisselen. Wij kregen die van hun en zij de kapotte. Z'n motor is echt super zwaar dus het was nog een hele klus om die op een schommelde boot over te tillen. Één keer ging het dus ook mis. De man struikelde en de motor belande op zijn scheenbeen. Het zag er behoorlijk pijnlijk uit, maar hij bleef er koel onder. Uiteindelijk verder met weer twee motors, dit ging ook een stukje sneller. Bij de mangroves zitten vrouwen in het water, om oesters van de wortels te steken. Eindelijk we waren aangekomen en het was echt prachtig. Er was helemaal niemand, alleen onze boot. Wit strand, super helder water en wat een rust. De mannetjes van de boot gingen op het strand meteen aan de slag om een lunch voor te bereiden en wij konden snorkelen, zwemmen of chillen. We besloten om te gaan snorkelen bij de rotsen. We hadden een aantal mooie visjes gezien en het hoogtepunt waren eigenlijk de zwarte stekelige dieren (zee egels) die tussen de stenen zaten. Na enkele uren was de lunch klaar en wat zag het er lekker uit! Alles kwam van de BBQ. We hadden heel veel verse vis met allerlei groente en kruiden erop, losse groente, kip, rijst en brood. Daarna kregen we nog verse ananas en bananen. Die mannetjes waren zo schattig. De hele tijd als je niet oplette had je weer een stuk vis op de bord liggen of nog een lepel rijst erbij, want we moesten wel goed eten. Dit was de lekkerste lunch tot nu toe! Daarna nog lekker op het strand gelegen om uit te buiken. Even later vertrokken we weer met de boot terug richting de pier. We hadden nog één tussenstop, namelijk de mangroves. Je had een soort brug van 600 meter door de mangroves. Dit was mooi om te zien, maar alles is precies hetzelfde. Dus na een paar meter weet je al precies wat je de komende 500 meter nog gaat zien. Op het einde moesten we nog over een soort schommelbrug en konden we nog een toren 'beklimmen' voor een heel mooi uitzicht. Om 19 uur kwamen we weer aan bij de pier. Na een koude douche waren we weer fris en fruitig. Zijn in de buurt nog wat gaan eten en daarna gaan slapen.

Dag drie hadden we aan de overkant bij een kraampje een watermeloen gekocht als ontbijt en werden we om 8 uur opgehaald voor de bus naar Sihanoukville (ook een plaatsje aan de kust). We zaten in een grote bus met een hele aparte geur, maar daar wen je vanzelf ook wel weer aan. Na 6 uur rijden kwamen we aan en werden we weer bestormd door tientallen taxi en tuk-tuk mannetjes. Uiteindelijk hadden we nog best een goede deal kunnen sluiten richting Otres Beach. We wilden graag hierheen, omdat het het mooiste strand was van dit plaatsje. Bij aankomst kwamen we er al snel achter dat hier niet veel te doen was. Er waren dan ook maar 3 hostels waar we konden slapen. We kozen voor de goedkoopste, maar wat we ervoor kregen was niet minder mooi. Een eigen kamer/bungalow met hangmatje voor de deur, lekkere bedden en alles was schoon. Ook zaten we op het strand waar gratis ligbedden en parasols stonden, dus hier hadden we de rest van de middag ook goed gebruik van gemaakt! Het was echt heerlijk. In de schaduw, met een verse kokosnoot in je hand en wit zand aan je voeten. Hier wordt een mens gelukkig van! We vroegen in ons hostel naar de dichtstbijzijnde supermarkt en die was helaas 30 minuten lopen dus we zaten echt een beetje geïsoleerd. Dus in de avond gewoon bij het hostel gegeten, wat overigens heel erg lekker was.

Volgende ochtend was ik vroeg naar het strand gegaan. Daar had ik kunnen genieten van het uitzicht in de vroege ochtend. Toen Kelly ook wakker was hadden we op een strandbedje yoghurt, muesli en vers fruit gegeten. Heerlijk! Om 12 uur moesten we weer uitchecken dus om maximaal te profiteren hebben we dat ook pas zo laat gedaan. Daarna taxi gepakt naar een ander stukje strand, namelijk Serendipity Beach. Dit gedeelte is veel toeristischer en dat merk je dan ook meteen. Overal hostels / guesthouses, restaurantjes en barretjes. Lekker geluncht en een bootticket gekocht naar Koh Rong (eiland). We hadden twee traditionele Cambodjaanse gerechten gegeten, namelijk Amok en Lok Lek. Amok is een gele curry met meestal kip, groente gebakken met kokosmelk in bananenbladeren en Lok Lek is biefstuk met Khmer pepersaus met komkommer en tomaat. Peper wordt verbouwd in deze streek en het heeft een volle en uitgesproken smaak, maar niet te pittig. Omdat het Khmer

Nieuwjaar hier ook nog bezig was, zat echt het hele strand vol met honderden locals. De hele zee was oranje van alle zwemvesten, want de meeste locals kunnen niet zwemmen en van zwemkleding hebben ze ook nog nooit gehoord. Ze zwemmen allemaal in hun normale kleren, van een spijkerbroek tot aan een jurkje, het maakt allemaal niet uit. Overal stonden kraampjes met inktvisjes op een stokje en gebakken op een bbq, soort dunne pannenkoekjes met roomkaas, fruit etc. Ook zag je overal kraampjes die een soort bamboe scheuten door een pers halen en van het sap een drankje maken. De Engelse naam voor dit is: Suger can. Dit zijn dan natuurlijke suikers met ijs. Heel erg lekker en 'gezond'. Op zoek naar een plekje om te liggen sprak ons een meisje uit Spanje, Isabelle, aan of ze met ons mee mocht, want ze was alleen en voelde zich niet op haar gemak tussen alle locals. De rest van de middag een beetje gekletst en op het strand gelegen met z'n drieën. 's Avonds bij een lokaal restaurantje gegeten met Isabelle en ze had besloten met ons mee te reizen naar het eiland Koh Rong.

Volgende ochtend al vroeg de boot naar Koh Rong. Twee uur later kwamen we daar aan en het zag er echt super mooi en gezellig uit. Er zijn geen wegen op dit eiland dus alleen strand met huisjes en winkeltjes. Wel is dit eiland heel 'upcoming' dus overal zijn ze aan het bouwen voor nieuwe accommodaties of restaurantjes. Dus over een paar jaar zal dit eiland heel anders zijn. Wel snel een goedkope accommodatie gevonden met een drie-persoonskamer. Het is hier alleen zo warm dus meteen bikini aan en door naar het strand. Het strand is zo wit als sneeuw en zo fijn als meel. Het mooiste zand tot nu toe. Wat ook grappig is, is dat als je over het zand loopt het allemaal rare geluidjes maakt. Het water was ook zo mooi helder en blauw. Echt een plaatje om te zien. Kippen die rondlopen op het strand was ook de normaalste zaak van de wereld. Op een ander strandje op het eiland werd ook een Frans tv programma opgenomen, namelijk Survivor. Dit lijkt op de Nederlandse Expeditie Robinson. Bijna nergens op het eiland was wifi. We hadden wel één keer een restaurantje gevonden met werkend wifi, maar toen we de dag erna kwamen was de wifi alweer kapot dus helaas. Wel hadden we in onze accommodatie 24 uur elektriciteit. Dit was ook niet vanzelfsprekend op dit eiland. Na het zonnen, hadden we lekker gegeten en zijn we drankjes gaan doen in een barretje op het strand. Met een leuk groepje hadden we de avond wel om gekregen. Door het laagseizoen, was het niet zo druk als normaal. Dit hadden we ook wel gemerkt toen we naar de Skybar gingen. Om hier te komen moest je een stukje lopen en een aantal hoge trappen beklimmen. Iedereen vertelde dat dit echt de beste plek was van het eiland. Nou toen we eindelijk bezweet aankwamen stonden er misschien 7 mensen in de hele bar, het uitzicht was daar een tegen dan wel weer super. Uiteindelijk toch nog een leuke avond gehad dus dat scheelt.

Er stond weer een ander strandje op de planning, namelijk Long Beach. Een van de mooiste stranden van de wereld. We hadden de boot van 11 uur gereserveerd, maar toen we daar aankwamen wilde hij niet vertrekken, omdat we de enige drie in de boot zouden zijn en hij dus niet genoeg zou verdienen. Twaalf uur hadden we hem dan eindelijk zover dat we toch vertrokken en omdat we zo lang hadden moeten wachten mochten we in de avond gratis mee naar de plankton kijken. Half uurtje varen kwamen we aan en ja dit strand en water zag er inderdaad nog mooier uit dan de dag ervoor, maar toen we van de boot afkwamen en goed gingen kijken lag heel het strand vol met rotzooi. Er zijn geen prullenbakken dus iedereen die daar komt laat alles gewoon liggen en nu is het echt een bende. Dit was niet hoe we het ons hadden voorgesteld, maar we hadden een redelijk schoon stukje weten te bemachtigen. Het uitzicht en water was wel oog verbluffend. Na de zonsondergang vertrok de boot weer terug. Beloofd is beloofd en we werden meegenomen terug het water op. Opeens stopten we en als je dan je hand in het water deed en bewoog zag je de plankton licht geven. Je zag allemaal kleine groene sprankelende lichtjes. Dit was echt fantastisch om te zien. Terug met de boot hadden we nog vast gezeten in een touw, waardoor de man van de boot z'n kwartier in het water bezig was geweest om ons weer los te krijgen. Een douche konden we wel gebruiken na de hele dag op het strand en hadden dat ook als eerste gedaan. Uiteindelijk zaten we om 22 uur aan het diner, daarna nog een drankje gedaan. Omdat Isabelle het zo fijn vond dat ze een paar dagen met ons mee mocht had ze ons deze avond getrakteerd op het eten.

Acht uur in de ochtend vertrok voor Kelly en mij de boot naar een ander kleiner eiland Koh Rong Samloem. Dus we hadden afscheid genomen van Isabelle, want zij bleef nog 1 nachtje op Koh Rong en ging daarna verder naar Siep Reap. We hebben vers fruit gekocht bij een kraampje. Voor 2 dollar kregen we één gesneden mango, twee

stuks drakenfruit en twee bananen. Drakenfruit krijg je in deze landen heel veel en van binnen lijkt het een beetje op een kiwi, maar dan wit en minder sterke smaak. Hier hadden we voor het eerste drakenfruit gegeten met een fel paarse binnenkant. Deze smaakte een stukje zoeter. Toen we alleen met z'n tweeën op de boot zaten hadden we al kunnen raden hoe druk het op het eiland zou zijn. Half uurtje later kwamen we aan en het zag er heel schattig uit, maar het was helemaal stil en zagen niemand. Ook hier zijn geen wegen, alleen zand, nergens wifi, elektriciteit alleen van 6 uur 's avonds tot half 11 's avonds. Dus geen werkende ventilator 's nachts. We hadden al snel een prima accommodatie kunnen vinden voor een goede prijs, direct aan het water. De temperatuur liep zo snel op dat het echt niet uit te houden was dus weer bikini aan en gaan. We hadden het strand helemaal voor ons alleen. Het was best groot, maar echt niemand te vinden! In de middag hadden we nog even twee andere mensen en later nog een man op 'ons' strand gezien, maar verder niemand. Hij kwam uit Phnom Penh en vond het wel gezellig om de hele dag met ons te kletsen. Of we in Cambodja waren om een man te zoeken en hoe oud je in Nederland moet zijn om te trouwen etc. Hij was kapitein op een schip van het leger. Na een tijdje waren we er wel klaar mee en zijn we terug gegaan naar onze handdoek. Later kwam hij nog heel aardig vragen of we even van onze handdoek wilde opstaan, want die wilde hij lenen om zijn zwembroek te verwisselen. Hier had ik echt geen zin in dat hij met z'n blote kont aan mijn handdoek zat. Achter het strand is een jungle dus ik zei heel vriendelijk dat hij daar maar heen moest gaan. Dat wilde hij niet, want was bang dat andere mensen het dan zouden zien, maar er was dus helemaal niemand op het strand! Helaas slecht excuus. Verder lekker in het water gezeten de hele dag of de schaduw opgezocht, want het was echt te warm. Als je hier niet tot rust komt weet ik het ook niet meer. Enige die ons verder nog gezelschap hielden waren honderden mieren en zandvliegjes. Ook hadden we twee keer een vliegende vis gezien! Toch weer een beetje verbrand terug naar het dorp. Daar een lekkere mango smoothie gedronken en een douche genomen. De douche was gewoon buiten, maar wel nog met een stenen muur om je heen. Helemaal top dus. Op de pier gegeten in echt een super schattig restaurantje. Het eten was echt verrukkelijk. Ik had gefrituurde verse vis, tonijn zei hij, maar volgens mij was het heel iets anders, met pinda's en tamarint saus. Als je water wilt kopen in een winkeltje sta je eigenlijk gewoon bij iemand in de woonkamer, waar een meisje van 7 jaar je komt helpen en een klein beetje Engels spreekt. We zijn er wel achter gekomen vandaag dat we aan de andere kant van het eiland zijn afgezet met de slow boot en hier echt niks te doen is. De andere kant is veel toeristischer met een aantal resorts en restaurantjes. Eerst baalde we een beetje dat we niet op het 'goede' strand zijn afgezet, maar eigenlijk is dit veel leuker. Echt een vissersdorpje met alleen lokale mensen en kleine restaurantjes.

Wat mij deze week in Cambodja vooral is opgevallen is dat er echt overal z'n ongelofelijke rotzooi is op straat of op het strand is. Een beetje tegenstrijdig is dat overal bordjes hangen met: "keep our country clean" en ook op de waterflessen staat het, maar alle locals er nog de grootste bende van maken. Eens in de zoveel tijd willen ze er vanaf en verbranden ze de boel. Verder dragen zoveel mensen hier elke avond al hun pyjama. Of ze nu gaan eten of over straat lopen maakt niet uit, maar ze dragen hun pyjama.