Cambodja & Laos, week 7

De dag ervoor bij Ankor Wat, was een behoorlijk lange dag dus vonden we dat we het verdiend hadden om lekker te relaxen bij het zwembad. In de avond nog een filmpje gekeken met Bouke en Arie en tas ingepakt om de volgende ochtend de bus te pakken naar Kratie.

Na een erg hobbelige weg van zeker z'n 7 uur kwamen we dan uiteindelijk toch aan in Kratie. Hier hadden we een hele goedkope kamer gevonden, namelijk 4 Dollar per nacht met z'n tweeën. Niet super luxe, maar wel redelijk netjes en een goede ventilator haha. Na een opfrisbeurt zijn we gaan eten en kwamen we dezelfde vrouw tegen die met ons in de bus zat. Zij wilde ook graag de dolfijnen spotten dus besloten we om samen te gaan. In haar hostel zat nog een jongen die mee wilde dus hoe meer zielen hoe weer vreugd. We besloten te gaan voor een kajaktour, omdat als je met een motorboot gaat de kans er is dat de dolfijnen weg gaan door het geluid van de motor. In de avond nog met Martha en Christian gegeten.

Volgende ochtend werden we om 7 uur opgehaald voor de tour. We kregen daar pompoenbrood als ontbijt met een kopje thee. Eerst een stukje met de truck en daarna met de kajaks het water in. We werden alle drie bij een jongen ingedeeld, omdat het nog best zwaar was. Dus Kelly en Martha bij de gidsen en ik samen met Chris. In het begin was het best zwaar peddelen, want ging tegen de stroming in. Maar we hadden een paar tussenstops gemaakt. Eerst bij een klein eilandje waar we ook even een duik konden nemen en snacks kregen. We kregen sticky rice in een soort bamboe stick en mandarijntjes. Toen gingen we verder naar de flooded forest, dit zijn hele grote bomen in het water met super veel en grote wortels. Dit ziet er echt heel gaaf uit. Daarna gingen we gelukkig mee met de stroming dus ging het kajakken al iets soepeler. Als laatste kwamen we bij een groot stuk open water, waar we na een tijdje wachten dan eindelijk de dolfijnen zagen. Het zijn zoetwater dolfijnen met een stompneusje. Ze springen niet zo als de dolfijnen van het Dolfinarium dus je ziet alleen het hoofd en de rug, Maar het was echt geweldig. Je zit daar in je kajak en naast je zwemmen gewoon wilde dolfijnen. Nu leven er nog maar z'n 80 dolfijnen in de Mekong rivier, omdat in de tijd van de oorlog ze de dolfijnen gebruikten voor eten en dolfijnen olie gebruikten voor licht (olie lampjes). Ik heb al eens eerder verteld dat heel veel mensen hier een pyjama dragen. We zijn erachter gekomen waarom, omdat pyjama's hier echt fashion zijn. Dus als je een pyjama draagt ben je echt hip hier in Azië. We werden weer terug gebracht naar ons hostel waar we lekker op het dakterras gezeten hadden. Later zijn we nog met z'n vieren de zonsondergang aan de rivier gaan kijken en hebben we wat gegeten.

De volgende ochtend ging de reis weer beginnen en waren de laatste uurtjes in Cambodja geteld. We werden met een mini busje opgehaald en deze zat al aardig vol dus Kelly en ik zaten met twee andere mensen helemaal achterin op een 3 persoonsbank. We zijn nog zeker 5x gestopt en elke keer dacht ik nee nu past er echt niemand meer bij, maar jawel dat ging wel. Het ergste was nog alle spullen die er dan ook nog eens bij moesten. Het was echt passen en meten, maar uiteindelijk zaten we allemaal op elkaar gepropt. In het busje waren 13 plaatsen, maar we zaten er in met 22 volwassenen. Dus je kunt je voorstellen hoe comfortabel dat was. Vlak voor de grens werden we gedropt met alle mensen die naar Laos wilde en werden we een uur later weer opgehaald met een ander busje. Hier

zaten iets minder mensen in dus dat was wel beter. Eenmaal aangekomen bij de grens moesten we er lopend eroverheen. In Laos ligt het eraan van welk land je komt hoeveel het visum kost. Nederland is natuurlijk weer een van de duurdere landen. Uiteindelijk liep het nog redelijk soepel, alleen toen moesten we bij het volgende loket weer 2 Dollar of 10.000 Kip (valuta van Laos) betalen voor een stempel, maar 10.000 Kip is ongeveer 1 Dollar. Dus wij hadden nog geen Kip dus werden we alweer afgezet. Beetje onderhandelen en uiteindelijk moesten we 3 Dollar met z'n tweeën mogen betalen haha. Dit was echt een principe kwestie, want echt overal proberen ze je geld afhandig te maken. We zouden na de grens weer opgehaald worden met een busje en verder gebracht worden naar de ferry. Helaas geen busje te bekennen en verder ook echt helemaal niks. Niet eens een tuk-tuk die we hadden kunnen pakken. Nou dan zit er niks anders op dan wachten en hopen op het beste. Uiteindelijk na iets meer dan een uur wachten kwam er dan toch een busje aanrijden die ons verder ging brengen. Dat ging nog redelijk soepel dus ik was tevreden. De ferry was gewoon een klein bootje die op en neer naar de eilanden ging. Wij ging naar de 4000 islands en dan naar Don Det. Dit was maar 10 minuten met het bootje. Het eiland heeft eigenlijk één straat waar alle restaurantjes en accommodaties zitten. Verder is het heel rustig op het eiland. Het heeft ook geen strand, helaas. Wel is het echt super gezellig. Arie , een van de jongens die we in Siem Reap waren tegen gekomen, kwamen we hier ook weer tegen en hadden we in de avond samen mee gegeten en een drankje gedaan. Vanaf een uurtje of vijf t/m twaalf was de stroom uitgevallen dus het hele eiland lag plat en overal was het pikkedonker. We konden ook niet alles bestellen van de menu kaart, omdat ze geen stroom hadden om het klaar te maken.

De volgende ochtend hadden we een mega grote spin in onze kamer en hij was ook super snel. Nou eerst 10 minuten op het bed gestaan en uiteindelijk is hij de badkamer ingelopen, waar we hem dus niet meer hebben kunnen vinden. Toen zijn we toch maar vertrokken en hadden we met z'n drieën een fietsje gehuurd en zijn we gaan fietsen naar een ander eiland, namelijk Don Khon. Dit eiland is te bereiken via een brug. Er zijn hier niet echt wegen, alleen een beetje zandpaden met enorme stenen. Dus het was niet de meest comfortabele fietstocht. We hadden één afslag gemist, waardoor we helemaal naar het puntje van het eiland zijn gefietst. Uiteindelijk helemaal bezweet toch aangekomen wij de waterval en het strand. Ik had niet veel van de waterval verwacht, omdat het droog seizoen was, maar ik was echt aangenaam verrast. Het was een mega waterval en het water kwam ook echt van alle kanten met bakken naar beneden. Met de waterval als uitzicht even bijgekomen van de fietstocht en daarna richting het strand gelopen. Dit was ook echt super. Er was helemaal niemand, een super gezellig restaurantje en uitzicht op de waterval. Hier hebben we de middag wel om gekregen in een bamboe hangmatje. Op de terugweg naar ons eiland hadden we nog een tussenstop gemaakt om een lekkere koude mango smoothie te drinken. Toen we weer terug in onze kamer kwamen, gingen we natuurlijk eerst weer op zoek naar de spin en ja hoor hij zat nog steeds in de badkamer. Wij het mannetje van het hostel gehaald en hij heeft met een spuit uiteindelijk de spin gedood. De hele badkamer vol met dat vieze spul, maar de spin was weg. Uiteindelijk was het al best laat, maar zijn we gaan eten bij een Indiaans restaurant. Iedereen zei dat het echt super lekker was, alleen wel lang moest wachten. Dat wachten hadden ze inderdaad gelijk in, want hadden ongeveer twee uur moeten wachten op ons eten. Maar het was wel de moeite waard, want het was echt super lekker!! Die avond gewoon een beetje gerelaxt in een hangmatje. We zaten in een kamer toen opeens een jongen binnen kwam met de vraag of iemand een pleister of verband had. Hij had echt een mega wond op zijn bovenbeen. Toen ik beter keek zag het er echt heel smerig uit. Hij had een heel gat met zwart erin en witte pus wat eruit kwam. Zoiets vies had ik nog nooit gezien. Iedereen schrok zich dood en vroeg hoe hij eraan kwam. Het was en spinnenbeet! Wij zeiden dat hij echt naar de dokter moest, maar zelf had hij we niet z'n haast bij. Hij ging binnen een paar dagen naar Bangkok en daar zou hij dan wel naar het ziekenhuis gaan.

Dag drie op Don Det hadden we niet veel op de planning staan. Beetje uitslapen, ontbijten, blog typen etc. We zijn een stukje gaan lopen naar de andere kant van het eiland waar het echt een stuk rustiger was. Hier zijn we gaan lunchen bij Mama Piang. Heel schattig en vrolijk vrouwtje die een hele lekkere mango smoothie en padlao (gewoon padthai) voor ons gemaakt heeft. Verder hadden we niet heel veel gedaan alleen in de avond weer samen gegeten en een Belg ontmoet die een eigen bedrijfje had in het organiseren van reizen. Hij was nu door Azië aan het reizen om te kijken welke plekken en activiteiten hij wilde bezoeken met z'n groepsreizen. Geen verkeerde baan zou ik zeggen. In de avond nog een drankje gedaan op het strand.

De volgende ochtend gingen we het vaste land van Laos op, namelijk naar Champassak. Toen we met de bus werden afgezet, moesten we een lokaal vissersbootje vinden die ons de rivier over wilde zetten naar het vaste land. We zaten met z'n drieën in het bootje. We kwamen aan en er was niks te bekennen, alleen een paar lokale mensen en huisjes. We zijn maar begonnen met lopen om te kijken of we ergens een guesthouse konden vinden. Toen stopte er een man of we naar zijn guesthouse wilde komen. Het was heel goedkoop en kregen gratis vervoer. Het was nog 3 kilometer lopen dus dat hadden we maar gedaan. De kamer zag er wel prima uit en verder was er echt helemaal niemand. We hadden wel een heel mooi uitzicht over de Mekong rivier. We hadden alleen een beetje gerelaxt en met mijn zus gefacetimed want die was jarig!! Jammer dat ik er niet bij kon zijn. In

de avond nog gegeten bij een ander restaurantje in de buurt. We hadden nog geluk dat we eten gekregen hebben, want de stroom was weer eens uitgevallen. Ze kunnen dan echt helemaal niks meer en zit je een beetje in het donker te kijken. We wilde net weggaan en hopen dat we iets van koekjes konden kopen in een supermarktje toen net het licht weer aanging. Dus ze hadden gelukkig toch nog voor ons kunnen koken.