Filipijnen, week 16

Helaas, het regende! Onze broodjes gesmeerd met avocado en toen we dit op hadden begon het wel een klein beetje op te klaren, maar we dachten dat het ongeveer hetzelfde weer zou worden als die dag ervoor. Wel droog, maar geen strand weer. Toen toch besloten om de ferry van 12 uur te pakken naar Dumaguete. Ik was wel nog even bij het strand gaan kijken, maar er was nauwelijks zand door de hoge golven op dat moment. Rond een uurtje of 11 waren we bij de ferry, maar de eerste ferry die er ging was pas om 13 uur. Het schema in het hostel klopten dus niet helemaal. Daar maar in een restaurantje gaan zitten en anderhalf uur moeten wachten. Alle ferry's voor 13 uur waren afgelast door de tyfoon, maar wij gingen dus wel gewoon. Wat een ellendige rit! We waren behoorlijk door elkaar geschud en lekker misselijk geworden. De mensen van de boot liepen alleen maar rond met plastic zakjes, maar die had ik gelukkig net niet hoeven te gebruiken. Toen we aankwamen regende het nog steeds, maar zijn toch gaan lopen naar het hostel. We zaten in Harolds Mansion voor 500 Peso's en hadden een privé kamer, maar wel met gedeelde badkamer. Wel gratis koffie en thee en ontbijt dus dat was prima. Regen regen en nog eens regen. Hadden nog niks anders gezien vandaag. Wel zijn we even ergens noedels gaan eten en aan de overkant van de weg stond een meisje met een kraampje. Ik vroeg wat ze verkocht en het leken een soort dikke loempia's, maar er zat banaan met jackfruit of gestampte aardappelen in. We kozen voor de banaan met jackfruit en dit was echt verrassend lekker! Wat wel weer opviel was dat hier weer 7 elevens waren. Niet zoveel dan in Thailand, maar verder in Azië zie je ze eigenlijk niet. In de loop van de avond waren we richting het stadje gelopen over de beruchte boulevard. Hier zaten heel veel restaurantjes en cafeetjes. Bij een lokaal tentje gegeten aan de andere kant van het centrum. Wat we wilde hadden ze niet, maar wat we kregen was wel lekker!

Kwart voor 7 stonden Kelly en Lotte klaar voor de Apo Island tour. Dit schijnt het mooiste snorkel en duik spot van heel de Filipijnen te zijn. Na een ontbijtje van het hostel, keuze uit sticky rice met bruine kokosnoot melkachtige saus of gewoon broodjes, pan de sal, met kokosnoot jam. De jam smaakten eigenlijk echt super lekker. Niet een heel top ontbijt, maar goed genoeg. Om kwart over 8 was iedereen ingeschreven en waren alle spullen gepakt dus konden we eindelijk met de busjes vertrekken richting de pier in Dauin om daar de boot naar Apo Island te pakken. Eenmaal daar aangekomen gebeurde er niet zoveel en kwamen we erachter dat de kustwacht geen toestemming gaf om te gaan. Tour definitief gecanceld! Dat was even balen, maar we hadden uiteindelijk met een groep van 11 scooters gehuurd en op weg gegaan naar de Twin Lakes. Het was anderhalf uur scooteren door een prachtige omgeving met palmbomen en bossen, maar de laatste kilometers begon het keihard te regenen. Dus uiteindelijk kwamen we helemaal doorweekt aan. Kaartje gekocht en naar boven gereden, naar de ingang. Hier een steile berg moeten aflopen om bij het meer te komen. Helemaal bevroren ondertussen stonden we daar met z'n alle in de harde wind te kijken. Met de kano was het te gevaarlijk en hiken was ook te gevaarlijk om bij een punt te komen dat je beide rivieren kunt zien. Helaas niet de Twin Lakes, maar de single lake gezien. In het restaurantje wat gegeten in de hoop dat het weer een beetje zou opklaren. Na anderhalf nog steeds geen verbetering en ik paars van de kou toch besloten om weer terug te rijden naar ons hostel. Weer doorweekt daar aangekomen en even een hete thee gedronken en klein beetje opgewarmd en toch maar weer de reis voortgezet naar een waterval en de hot water springs, Red Rock. Dit vonden we wel een mooie afsluiter. Het was een echte toeristische route, maar waar geen toeristen kwamen haha. Beetje survivelen op de scooter. Het is een vulkanisch gebied dus toen we daar aankwamen, kwamen er al mega rookwolken van de bergen af. Laatste stukje nog even over echt mega stenen, maar we hadden het gered. Alleen maar locals natuurlijk, maar het was wel mooi. Een natuurlijk zwembad van 37 graden. Heerlijk! Ondertussen was het al donker geworden en ja toen moesten we nog terug over die ellendige weg zonder straat verlichting. Nou veel succes! Uiteindelijk is het echtpaar 1 keer gevallen en bij de rest gelukkig alles goed gegaan. Het was eindelijk tijd voor een heerlijk warme douche, maar.... geen warm water.

Weer eens vroeg opgestaan in de hoop dat we deze dag naar Apo Island konden, maar nu zeiden ze al bij voorbaat dat door de storm niet mogelijk was om te gaan. Dus weer even terug in bed gekropen en toen we weer uit de kamer kwamen voor ons ontbijt, zat de rest ook al daar. Ontbeten en toen met z'n vijven de stad een beetje gaan verkennen. Als eerste zijn we panda fried ice cream gaan eten. Je krijgt dan echt een soort gefrituurde bal, maar van binnen zit een bolletje ijs. Geen idee hoe ze het maken, maar wel best lekker. Na wat rondgelopen te hebben en het zoeken naar rode bananen, die we helaas nog steeds niet gevonden hadden, hadden we uiteindelijk besloten om naar een groot overdekt winkelcentrum te gaan met een bioscoop! Er draaiden 3 films en eentje was een meidenfilm, The Breakup playlist, dus wilden we voor die gaan, maar dat was een Filipijnse film zonder Engelse ondertiteling. Toch besloten om daarvoor te gaan in de hoop dat we het een beetje konden volgen en natuurlijk nog popcorn gekocht, voordat we de zaal in gingen. Het was echt verrassend leuk! Het verhaal was niet heel ingewikkeld dus prima te volgen. Aan het begin van de film ging iedereen staan en speelden ze denk ik het volkslied af. Filipijnse mensen kunnen goed Engels, maar wat wel raar is, is dat ze in een Filipijns sprekende film

echt veel Engelse woorden en hele zinnen gebruiken door het Filipijns heen. Voor ons wel fijn, maar ook een beetje gek. Daarna waren we weer langzaam terug gelopen naar het hostel en daar op de rooftop een beetje gechilled. Daarna met Beth en Rebecca bij een heerlijke tent gegeten. Het was maar 300 meter van ons hostel en heet Neva en is ook nog eens heel goedkoop. Hier mijn eerste pasta gegeten in 4 maanden met garnalen en champignons. Lekker lekker. Zij vertrokken die avond richting het noorden en wij zouden ze de dag erna volgen. We hadden in het winkelcentrum een maskertje gekocht dus die hadden we diezelfde avond meteen uitgeprobeerd.

Volgende ochtend helemaal sprankelend van het masker. Haha nee we zagen helaas weinig verschil. Het weer was daar en tegen nog steeds hetzelfde, namelijk storm. Dus van de kustwacht mochten we weer niet vertrekken naar Apo Island, want de golven waren 3 tot 4 meter hoog. Toen gaan ontbijten en besloten dat we de bus zouden pakken richting het noorden. Naar de hoofdstad van dit eiland, Bacolod. Tricycle gepakt naar het busstation en daar hadden we geluk dat de bus een kwartiertje later al vertrok. De busreis zou 6 uurtjes duren. Onderweg werden weer allemaal mensen opgepikt die langs de kant stonden te zwaaien. Ze hebben hier nog niet gehoord van bushaltes. In het begin reed er de hele tijd een busje voor ons volgeladen met mensen. Kelly en ik zaten helemaal vooraan dus ze hadden ons snel gespot. Ze hadden de grootste lol door naar ons te zwaaien en doen. Echt fantastisch deze mensen. Toen na een tijdje moesten onze wegen toch splitsen, hingen ze met z'n alle uit het busje om nog voor de laatste keer te zwaaien. Bij een stop hadden we twee gebakjes gekocht. Ze heten double body en het zijn een soort stevige cakejes in de vorm van een schelp en dan twee op elkaar met karamel ertussen. Ze hebben ze in naturel en in ube (zoete aardappel) en deze is dus paars. Ziet een beetje gek uit, maar wel lekker. Dus bus was niet heel vol dus besloot Kelly op andere stoelen te gaan zitten om

haar benen te strekken. Nou dat heb ik geweten. De plek naast mij was zeer geliefd. Aan het eind van de rit had ik naast 5 verschillende personen gezeten haha. Allemaal een praatje maken en kreeg allemaal snoepjes dus wel gezellig haha, Precies na 6 uur dus om half 4 kwamen we aan op de grote bushalte. Hier een tricycle gepakt naar een goedkoop hostel. We hadden een privé kamer met eigen badkamer. Beetje basic zullen we maar zeggen haha. In de avond bij een lokaal tentje gegeten en bedacht wat we konden gaan doen, want hier regende het ook alleen maar.

Die avond ervoor bedacht ik mij dat het koppel wat mee was in Dumanguete uit Bacolod kwam. Dus ik had dat vrouwtje, Pengie, op Facebook gevonden en gevraagd of ze tips had. Zij was ook super lief dus kreeg een hele waslijst. We waren begonnen met een ontbijtje op onze kamer, want we hadden chocolade havermout gekocht en hoefde alleen heet water bij. Toen regenjas aan en zijn we naar de kathedraal San Sebastián gelopen. Hier was het nog druk, omdat het zondag was. Klein stukje verderop zat het SM winkelcentrum. Hier ons weer even vermaakt in de mega supermarkt en in de rest van de winkels. Ze hadden in deze plek de beste Chicken Insala van heel de Filipijnen en ze had ons gezegd waar we dat moesten gaan eten. Dit was dichtbij het winkelcentrum dus zijn we naar Manokan Country gelopen. Hier zaten allemaal kleine tentjes die allemaal Chicken Insala verkochten. We hadden er een gekozen wat bom vol zat met locals, namelijk Nena's Rose. Aan alle tafels werden al stoelen voor ons bijgeschoven, omdat ze wilden dat we bij hun kwamen zitten haha. Het enige waar je uit kon kiezen was welk gedeelte van de kip je wilde. Dus borst, been, lever etc. Wij kozen voor borst met rijst. Het werd geserveerd op een rieten bord met een bananenblad erop. Kip zat aan een stok en bestek hadden ze niet dus alles lekker met de handen. Chicken Insala is gebarbecuede kip met speciale rode kruiden pasta. Deze was ook echt erg lekker! Lekker mals en lekker gemarineerd. Na deze maal hadden we een tricycle gepakt naar het.... bowlingcentrum haha. Ja we wilden gaan bowlen (je moet toch wat met dit weer). Toen we bij de bowling baan aankwamen was het super druk, want er waren wedstrijden bezig. Dus op dat moment helaas geen plek. We konden wel later terug komen in de hoop dat er dan wel een baan vrij zou zijn. Dus waren we om de hoek bij Pastry Shop of Bob een heerlijke karamel choco frappe gaan drinken. Echt verrukkelijk met zelfs slagroom en chocoladesaus. Weer terug naar de bowlingbaan, maar er was nog steeds niks vrij. Als we wilden konden we een 'while' wachten, maar of dat een paar minuten of uren waren konden ze ons niet vertellen. We hadden namelijk al bijna twee zitten wachten dus geen zin in nog een paar uur. Dus zijn we weer terug gegaan naar ons hostel, maar wel een baan gereserveerd voor de volgende dag om half 8. In het hostel een filmpje gekeken en verder niet veel meer gedaan.

Volgende ochtend lekker rustig aan gedaan en een filmpje gekeken. Daarna zijn we naar Calea geweest. Dit is een van de lekkerste zaak met broodjes en gebakjes. God wat was dat een droom zaak. Tientallen lekkere taarten van cheesecake naar chocolade naar ijstaarten. Ja dan komt het moeilijkste.. welke ga je kiezen. Ergens had ik gelezen dat de cheesecake's de beste waren dus ik koos voor oreo cheesecake en Kelly voor een Franse chocolade cheesecake. Echt

genieten, maar ook zoo machtig! Daarna waren we naar het winkelcentrum gelopen om alles even te laten zakken en zijn we daar naar de sneak preview van Magic Mike XXL geweest. Wat een ongelofelijke slechte film! Echt vreselijk, maar wel weer een paar uur soort van vermaak gehad. Het was ondertussen half 6 dus waren we gaan eten bij een dim sum restaurantje. Ik had een wonton soepje en een lekker vers broodje Shaomai (ook wel bapao broodje) met varkensvlees. Toen kregen we een berichtje van Beth dat zij ook in Bacolod waren dus hadden we ze een berichtje gestuurd of ze mee gingen bowlen. Dat wilden ze wel dus zijn we met z'n vieren gaan bowlen. Dat was echt super leuk en grappig! Alle vier niet echt top bowlers, maar iedereen vond het fantastisch. De vrouw van het bowlingcentrum vond ons geweldig en we hadden er een nieuwe vriendin bij. We hadden zelfs 4 rondes gespeeld in verschillende teams. Na het bowlen weer echt afscheid moeten nemen van Beth en Becca, want nu gingen we allemaal andere kanten op.

Spullen pakken en weer op weg naar de volgende bestemming, namelijk Cebu. Vanaf hier vliegen we naar Maleisië. Tricycle gepakt naar het busstation. Hier moesten we nog tot twaalf uur wachten op de bus en we moesten nog even pinnen. Kelly bleef bij alle spullen en ik ging op zoek naar een pinautomaat. Best wel een stukje gelopen, maar toen zag ik er een. Kom ik daar aan staan er veel mensen te wachten dus ik vroeg of ze allemaal nog moesten pinnen, maar er was iets met de pinautomaat. Een vrouw was heel behulpzaam en vertaalde alles voor mij haha. Het kwam erop neer dat er geen geld uitkwam dus ja daar hadden we niet veel aan. Ik vroeg aan haar waar ik een andere automaat kon vinden en na lang uitleggen vroeg ze of ik met haar wilde meerijden, want zij was met de auto. Haar man zat in de auto te wachten en ze waren ze aardig. Ze waren helemaal om de lokale markt heengereden, waar het echt super druk was, omdat het dan makkelijker was voor mij om terug te komen. Zo schattig! Daarna kreeg ik 20 keer uitgelegd hoe ik weer terug moest haha. Echt zo lief! Ze komen naar Nederland en dan moet ik hun ook de weg naar de pinautomaat wijzen haha. Pinautomaat deed het en de weg terug was niet zo moeilijk. Dus wel even weg geweest, maar ik had gepind. Rond een uurtje of 12 vertrok de bus naar de andere kant van het eiland. Om half 4 kwamen we bij San Carlos Port aan en moesten we uit de bus en allemaal op de boot, inclusief de bus. Toen weer de bus in en wat een rit! Om 21 uur kwamen we dan toch eindelijk bij het hostel, Travelbee, aan. Nog niks gegeten dus maar een soepje gewarmd en blij dat we weer gesetteld waren, want het was weer een lange rit..