Filipijnen, week 15

In de ochtend een beetje uitgeslapen en lekker rustig aan gedaan. Mijn blog getypt, foto's toegevoegd, gedoucht en onze was (ondertussen weer behoorlijk veel) weggebracht. Daarna opzoek gegaan naar een ontbijtje. Wel nog even moeten zoeken, want hadden geen zin in gefrituurde kip, hamburgers of noedels om 11 uur in de ochtend. Uiteindelijk toch iets kunnen vinden en een heerlijke mango smoothie en bananen pannenkoek gegeten. Terug richting het hostel waren we even de toeristen informatie centrum binnen gelopen, omdat we een hele waslijst aan dingen hadden die we wilden doen haha. Het vrouwtje achter de balie was niet echt in de stemming om ons te helpen dus dan niet. Bij het hostel hadden we ons vrouwtje gevraagd of het nog mogelijk was om die avond nog in een kajak naar de vuurvliegjes te gaan. Dit schijnt echt heel magisch te zijn, omdat er duizenden in een boom zitten. Na lang bellen kreeg ze nog steeds niemand aan de lijn dus waren we zelf even naar het bedrijfje aan het strand gelopen. Onderweg kwamen we een paar vissersmannen tegen. Ergens had ik gelezen dat het veel goedkoper was om met een lokaal vissersbootje naar de walvishaaien te gaan dan met een tour. De prijs was dan ook aanzienlijk lager en hij had ook een tour om dolfijnen te zien en mijn droom om met schildpadden te zwemmen. Als laatste had hij ook nog een tour om naar de chocolate hills en tarsiers (hele kleine zeldzame aapjes met grote ogen, die alleen hier nog leven) te gaan. Nou drie vliegen in een klap haha. Voor een goede deal hadden we alle drie de tours geboekt. De vuurvliegjes hadden zij helaas niet dus daar zijn we nog even voor verder gelopen. Overal waar we keken was het echt super prijzig, omdat het best ver weg was en de transport kosten dus al duur waren en je daar nog een kajak met gids moest huren. We hadden besloten om deze toch te skipper, want anders werd het wel erg veel. Daarna boodschappen gaan doen voor de lunch, het ontbijt de volgende ochtend en weer de lunch. Fruit, verse broodjes, water, jam en pindakaas (voor de afwisseling) gekocht. De rest van de dag had het eigenlijk de hele tijd geregend dus hadden we een filmpje gekeken op bed. In de avond weer bij hetzelfde lokale tentje wat gegeten. Nu hadden we 3 verschillende gerechten gekozen uit alle pannen en twee keer rijst. We moesten 100 Peso's betalen, dat is ongeveer 2 euro. Dat is voor ons hier zelfs heel goedkoop!

Dit was de grote dag! Eindelijk gingen we met walvishaaien zwemmen!! Half 6 stond de wekker, want 6 uur werden we opgehaald. Broodjes smeren en gaan. Ondertussen nog anderhalf uur moeten wachten op de boot voor een groep Aziaten die veel te laat waren en ergens heel ontevreden over waren en uiteindelijk niet eens op de boot stapten. Gewacht voor niks, maar we waren vertrokken. Het goede nieuws was wel: de zon scheen!! Het was 2,5 uur varen met de boot naar Oslob. De boot waar we mee gingen heet een banka. Hij heeft aan de zijkanten soort van vleugels voor de balans. Onderweg nog een paar dolfijnen gespot. Aangekomen op het eiland zag je al een paar kleine bootjes bij elkaar dobberen. Dat was de plek waar alle walvishaaien zwommen. Je begon met een briefing over wat allemaal wel en niet mocht. Niet aanraken, afstand houden van 4 meter, geen flits, geen zonnebrand op etc. Toen kon je kiezen of je alleen in de boot wilde kijken of ook het water in wilde om te snorkelen. Wij kozen voor het laatste. Zwemvest aan, bootje in en gaan. Er mogen geen gemotoriseerde boten komen dus er werd flink gepeddeld. Toen we dichtbij kwamen zag je al de vinnen van alle walvishaaien. Er zaten er heel veel bij elkaar. De walvishaaien komen elke ochtend daar, omdat ze gevoerd worden (gratis ontbijt is wel zo makkelijk). Ze zijn niet gevaarlijk voor mensen, want ze eten alleen

plankton en andere kleine visjes. 30 minuten kreeg je om in het water te zitten. Dus zwemvest uit en erin haha. In het begin was het een klein beetje eng, want die beesten zijn echt gigantisch. De regel van de 4 meter werd al meteen overtreden, want ze kwamen meteen echt zo dichtbij en die mannetjes vonden het allemaal prima. Als je maar een beetje in de buurt van de boot bleef. Zo gaaf om ze van zo dichtbij te zien!! De eerste keer dat ik mijn hoofd onder water deed, wist ik niet wat ik zag!! We hadden de hele tijd twee grote bij onze boot dus dat was echt fantastisch. Af en toe zat je niet helemaal op te letten en draaide je je om zwom er een recht achter je. Wat een ervaring weer! Tijd vloog natuurlijk dus voor ik het wist moesten we weer terug het bootje in. Daar op het eiland nog een bbq kippetje met honing gegeten en toen weer het hele stuk terug met de grote boot. Terug had ik echt tientallen vliegende vissen gezien. Hier vliegen/springen ze echt lange afstanden. Super vet om te zien! En we hadden z'n geluk met het weer, want de zon scheen nog steeds!! Laatste stukje van de tocht begon het dan toch te regenen. Dus helaas toen we terug waren geen strand meer voor ons. We waren niet weg te slaan bij dat restaurantje dus nog maar een keer daar gegeten!

Half 6 de wekker, alweer... Maar nu om dolfijnen te kijken en met schildpadden te zwemmen. Het weer was helaas weer minder. Dit keer hadden we een kleinere boot en hij zat goed volgeladen. Ondertussen wilde onze beste man ons nog 300 peso's per persoon afhandig maken, maar na een korte discussie zou hij het dan toch zelf voor ons betalen. We hadden denk ik een half uurtje erop zitten toen we echt mega veel dolfijnen in de verte zagen. Je zag ze al een beetje springen en weer neer plonsen. We gingen dichterbij en toen was het echt vet! Tientallen dolfijnen die naast de boot zwommen of een stukje verderop. We hadden ze echt goed kunnen zien. Foto's maken was natuurlijk onbegonnen werk, want ze sprongen twee keer en dan ben je net te laat voordat je goed gericht hebt. Een dolfijn die maakte

echt een hoge sprong uit het water en ook een aantal kleintjes gezien die nog een beetje ongecontroleerd sprongen haha. Na de dolfijnen vervolgde we onze weg naar Balicasag eiland, bij dit eiland gingen we snorkelen! Met z'n vieren in een kleiner bootje op naar de plek om te snorkelen. Hier was het echt prachtig. Super helder blauw water, mooi koraal, veel vissen en een groot rif aan de zijkant. Hier maar eventjes gezwommen, want daarna gingen we naar de schildpadden plek. Uit de boot en de stroming volgen naar de andere kant van het eiland. Hier ergens zouden we ze moeten zien. De man van de boot ging ook het water in en zag ze allemaal al van ver! Heel schattig schreeuwde hij dan dat we snel moesten komen en hoe groot hij was. De eerste die we zagen was meteen de grootste! Deze was echt gigantisch. Hij zei 3 meter en 50 kilo. Mij lijkt de 3 meter een beetje overdreven, maar hij was wel echt groot. Echt geweldig!! Om gewoon met een schildpad mee te zwemmen! Zo lekker rustig glijden ze door het water. Dit was een droom die uitgekomen is!! De tweede en derde waren kleintjes, maar nog steeds wel 30 cm denk ik. Super schattig! De laatste was ook weer groot, wel iets kleiner dan de eerste, maar deze had echt mooie felle kleuren groen op zich met witte stippen. Ik heb genoten om dit beestje een beetje te achtervolgen en te observeren wat ze allemaal doen. Af en toe kwamen ze boven water om adem te happen en dan gingen ze weer terug. De laatste stop was bij Virgin Island. Hier heb je een lange smalle strook zand nog door het water lopen. Het was wel grappig om hier even overheen te lopen. Op de rest van het eiland hebben ze allemaal beelden van Jezus staan en kon je lopen over ZIJN strand. We waren weer rond 13 uur terug op het eiland en hadden we even een shake gedronken met twee Engelse meisjes van de boot. Verder had ik wat administratieve zaken geregeld voor mijn opleiding en hadden we een filmpje gekeken, want het regende alweer. Om 19 uur hadden we weer met Rebecca en Beth afgesproken om te eten en hadden we ze meegenomen naar 'ons' restaurant. Dit was heel gezellig. Zij vertrokken de volgende dag al naar Siquijor en wij twee dagen later dus daar zouden we ze dan weer zien.

Jaaa een klein beetje kunnen uitslapen, want werden pas om 9 uur opgehaald. We hadden bij het vrouwtje van het hostel kommetjes en heet water gevraagd en havermout met een appeltje gemaakt. Iets minder smakelijk dan met melk, maar wel lekker voor de afwisseling. Vandaag was het tijd voor de island tour. De eerste stop waren de chocolate hills. Dit was best nog een stukje rijden. Bij aankomst moest je meer dan 200 trappen beklimmen voor het beste uitzicht. Het is een gebied van 50 kilometer met in totaal 1776 kleine heuvels. In het droog seizoen zijn deze bruin van kleur, vandaar de naam. Nu waren ze al behoorlijk groen, maar wel leuk om te zien! De volgende stop was de butterfly garden. Hier waren meer dode dan levende vlinders te zien. Wel een aantal grappige foto's gemaakt alsof het lijkt of je vleugels hebt. Vrouwtjes vlinders zijn groter dan mannetjes, omdat zij de eitjes dragen. Een lelijke rups, heeft een lelijke cocon, maar wordt wel een mooie vlinder en andersom. Mannetjes vlinders hebben meer kleur omdat ze de vrouwtjes moeten verleiden. Onderweg zag je veel mensen in de rijstvelden werken. Hier begon dat allemaal veel later, omdat de regen hier pas later kwam. Kinderen gaan op zaterdag naar school, omdat ze dan een speciale les krijgen, namelijk RDV. Dit is militairen les, ze leren marcheren en commando's etc. De meeste kinderen kiezen een school waar ze deze les kunnen volgen, omdat ze het leuk vinden, maar ook voor later als ze bijvoorbeeld het leger in willen of bij de politie willen werken. Toen waren de tarsiers (spookdiertjes) aan de beurt. Dit zijn hele kleine aapjes met grote kraalogen en kunnen hun hoofd 180 graden draaien. Ze leven alleen nog maar in deze omgeving. In het park leven 8 tarsiers en je moet goed zoeken voordat je ze ziet. Je mag ze zachtjes bekijken, want ze zijn heel gevoelig voor stress. Ze zijn vooral actief in de nacht dus overdag slapen ze vooral. Ze zijn niet groter dan een mannenhand en zo schattig! Volgende korte stop was bij een hangende brug van bamboe. Ik vind alles prima, maar z'n lange wiebelende brug vind ik vreselijk! Toch maar eroverheen en blij toen ik bijna aan de andere kant was. En wat denk je krakt een z'n bamboe dingetje door en zit ik natuurlijk met mijn been erdoorheen. Beetje geschaafd, maar het viel mee en slipper ook nog aan mijn voet. Toen ook nog terug, maar dat verliep gelukkig zonder ongelukken haha. Als laatste hadden we nog een oude kerk en een of ander standbeeld bezocht, maar dat stelde echt niets voor. Rond een uurtje of vijf werden we weer afgezet in het dorp. Hier twee verse mango's gescoord en terug gelopen naar het hostel.

Eigenlijk wilden we een scooter huren en het eiland een beetje verkennen, maar toen we wakker werden scheen gewoon de zon. Dus na ons ontbijt besloten we om eerst naar het strand te gaan en te kijken hoe lang het mooi zou blijven. We hadden het toch tot een uurtje of 2 volgehouden toen we honger kregen en het weer een beetje begon te betrekken. We hadden verse mango's, bananen en ananas gehaald en een suikerbroodje. Alles thuis gesneden en hadden we een heerlijke verse fruit lunch. Na onze lunch was het nog steeds best oké weer dus zijn we terug gelopen naar het strand en daar op relax stoelen genoten van een heerlijke San Miguel. Rond een uurtje of 19 uur begon het toch te regenen en zijn we een hapje gaan eten.

Volgende ochtend broodjes gemaakt met tonijn, komkommer en tomaat (worden steeds creatiever) om mee te nemen op de ferry. Half 9 zaten we in de tricycle richting Tagbiliaran en om half 11 ging de ferry eerst richting Dumaguette en toen door naar Siquijor, onze volgende bestemming. Ze hadden de airco zo hoog staan dat het echt een vrieskist was. Het eerste stuk duurde 2,5 uur en daar zat ik met slippers, korte broek en topje. Helemaal bevroren en misselijk van de golven kwam ik bij Dumaguette aan. Toen was ik toch maar naar

mijn tas gaan zoeken en had ik twee dekens gepakt. Dat maakte het laatste stukje iets aangenamer. Aangekomen op Siquijor hadden we een tricycle gepakt naar Solangon, San Juan en hier een soort van bungalowtje gevonden, genaamd Sylvia's. De rest van de dag was het slecht weer dus hadden we niet heel veel gedaan. 'S avonds nog gaan eten in een restaurantje waar helemaal niemand was en verder op straat zagen we ook niet echt mensen. Echt super rustig hier! Wel lekker gegeten, Chicken Adobe (typisch Filipijns gerecht).

Rond een uurtje of 6 werd ik wakker en was het droog buiten dus ik had goede hoop. Ik ging net weer in bed liggen of het begon weer eens keihard te regenen. Toen we opstonden regende het nog steeds. Dus even zitten denken wat te doen, maar toch besloten om een scooter te huren en het eiland te verkennen. Na ons ontbijt, een heerlijke bananen pannenkoek, een scooter gehuurd en het eerste stukje met regenjas gereden. Toen kwamen we aan bij de Balute Tree in Lazi. Dit is een meer dan een 400 jarige boom waarvan sommige mensen geloven dat er mysterieuze wezens wonen. Het is de grootste Balute boom van de hele provincie. Het is een mooie boom om te zien en het leuke is dat het overloopt in een klein beekje met een fish spa haha. Met de voetjes erin en in het begon had ik echt de grootste paniek. Ze kwamen echt met tientallen tegelijk en vielen allemaal je voeten aan. Vreselijk haha, maar na een tijdje volhouden ging het best soepel en waren de grote vissen juist fijner dan de kleintjes. Toen de voetjes weer mooi glad waren, hebben we de scooter weer gepakt (ondertussen was het droog) en zijn we verder gereden naar een kerk, Easy Dore. Dit was niet echt de moeite waard. Hier weer doorgereden over onmogelijke wegen, maar toch veilig aangekomen bij de Cambugahay waterval. 135 trappen omlaag en kwamen we bij een best mooie waterval uit. Hij had verschillende lagen en er stroomden veel water door. Hier zat een vrouwtje met kokosnoten dus die hadden we nog maar een keertje gekocht. Onderweg ook nog

bananen chips gekocht (die ze daar ook echt maken) en hadden we een kleine picknick bij de waterval gehouden. Heerlijk! We hadden onze persoonlijke life guard die wel op onze spullen zou letten als we wilden zwemmen. We hadden onze bikini niet eens meegenomen, want het was nu niet echt top weer dus wilden ook niet zwemmen. Ze hadden ook een touw waarmee je het water in kon zwiepen. Deze had ik wel even geprobeerd, maar weer vrolijk geland op het droge. Dit eiland staat bekend om zijn hekserij en vreemde zaken dus je hebt ook speciale 'healers' waar je naartoe kunt gaan. Dat wilde wij ook wel eens proberen, maar helaas toen we daar aankwamen was er niemand te bekennen. Klein stukje verder was een uitkijktoren. Deze helemaal opgeklommen, maar wat we zagen was vooral mist. Dus niet helemaal top. Volgende stop was de Cantabon cave en bij de ingang stond een bordje met niet betreden zonder gids. Maar wij dachten we gaan toch gewoon. Eerst moest je nog een stukje lopen om bij de ingang van de grot te komen en toen we daar aankwamen zaten er drie mensen die net de grot in waren geweest. Je moest je echt ergens gaan inschrijven en dan kreeg je een gids, helm en licht mee. Deze had je schijnbaar echt nodig in die grot, omdat alle stenen heel glibberig waren door de regen en het natuurlijk pikkedonker was. Kelly zag dit niet echt zitten, want die vind het überhaupt al eng om over steile gladde weggetjes te lopen dus we waren weer omgedraaid. Klein stukje teruggereden door het Bandilaan nationaal park, wat overigens echt prachtig was. Overal palmbomen en bananenbomen en er was niemand, maar dan ook echt niemand te bekennen. Toen waren we verder gereden naar het stadje Larena, omdat hier de enige pinautomaat zit op het hele eiland. Daarom stond er ook een rij van minstens 10 personen voor de automaat. Het was gelukt om te pinnen en hadden daar in het dorpje nog lekkere verse, warme broodjes gekocht en een soort van cakeje/muffin, wat een specialiteit was van dat dorp. Ontbijt ingeslagen en ook nog een avocado weten te bemachtigen. Ondertussen was het half 5 en waren we terug gereden naar ons hostel. In de avond weer met Beth en Rebecca wat gegeten bij hun hostel. Erg lekker! Ik had een heel bord met verse groente en rijst. Wij waren niet de enige die moe waren dus zijn we allemaal gaan slapen. Hopend op goed weer voor de volgende ochtend dat we nog naar het strand konden.