Sydney & The Opera House

Het hoogtepunt van ons bezoek aan Australie is de opera voorstelling van My Fair Lady in het wereldbekende Sydney Opera House aan het water.
Excursie geboekt met HAL Exc: Sydney Sights & The Opera House from White Bay duur 5 uur aanvang 9 uur
's Avonds hebben we via HAL Exc geboekt: "An evening at the Sydney Opera House" met de voorstelling van My Fair Lady vanaf 18.30 duur 5 uur, hetgeen echter later bleek de opera Carmen te zijn geworden, ook bijzonder, het gaat meer om de ambiance en de lokatie ten slotte !

Sydney is de feitelijke hoofdstad van Australie, met 4,7 miljoen inwoners de grootste stad en het belangrijkste industriele, commerciele en financiele centrum van het land. Het fungeert tegelijk als toonaangevend cultureel middelpunt op het 5e continent. De meeste wereldreizigers zijn het erover eens: Sydney behoort tot de mooiste metropolen ter wereld !
Voor een Australische Dollar betaal je US$ 0,78.
En weer een Hollander die als eerste voet zette op Australische bodem, en dat was in 1606 Willem Janszoon bij het schiereiland Cape York aan de noord-oostkust van Australie. Hij voer in opdracht van de VOC op de "Duyfken" vanaf Java, en omschreef de inboorlingen (later genoemd Aboriginals), als "bijzonder lelijk, wreed en verdorven". Wat hij toen niet wist was dat deze mensen de "boemerang" hebben uitgevonden al meer dan 10.000 jaar voor deze ontmoeting, het allereerste instrument op aarde dat op GPS werkte

en zijn weg naar de werper altijd terugvindt !
En daarna treffen we weer Captain James Cook die in april 1770 voor anker ging in een van de baaien bij Sydney en het land in bezit nam namens de Britse koning. 18 jaar later werd de eerste lading van 750 veroordeelde gevangen hier afgezet (er zouden er nog zo'n 160.000 achteraan komen) precies op de plaats waar het Sydney Opera House nu ligt. Sydney was de naam van de toenmalig Britse Minister van Koloniale Zaken, Lord Sydney.
Echter pas na de ontdekking van goudaders op diverse plaatsen o.a. bij Sydney, werd Australie het land van de onbegrensde mogelijkheden. Op 1 januari 1901 werd het een eigen natie, de "Commonwealth of Australia".

Op de 2e dag dat we Sydney bezoeken hebben we een mooie excursie geboekt via HAL Exc: Seaplane Flight & Fine Dining met luxe lunch vanaf 10.45 AM duur 5 uur, waarbij we met het

watervliegtuig opstijgen bij Rose Bay en langs het Sydney Opera House naar onze bestemming worden gevlogen in het Ku-Ring-Gai Chase National Park ten noorden van Sydney en landen bij de The Cottage Point Inn voor een zeer verzorgde lunch aan de Hawkesbury rivier, waarna we ook weer worden teruggevlogen.

Vanaf Sydney gaan we de vaarroute ten zuiden en naar het westen van Australie vervolgen, met als 1e stop Hobart in Tasmanie, feitelijk de route van de jaarlijkse Sydney-Hobart Zeil jachten race, maar dan zonder zeilen. Het traject bedraagt 1.170 KM en de race start op maandag 25 december 2017 om 10 uur 's avonds en eindigt op maandag 1 januari 2018 (althans de laatste die net geweest is).

In december 2016 werd een nieuw record gevestigd in 1 dag en 13,5 uur door het jacht "Perpetual LOYAL ", terwijl wij er met de MS Amsterdam 1 dag en 14 uur over zullen doen !
Laatste nieuws over de net ge-eindigde race voor 2017 (zie foto links):
"It’s confirmed - Ichi Ban is No. 1 – Matt Allen wins Rolex Sydney Hobart. Matt Allen’s new TP52 Ichi Ban has been declared the overall winner of the Cruising Yacht Club of Australia’s Rolex Sydney Hobart Yacht Race 2017 – and Allen, the president of Australian Sailing, can hardly believe it."
Tevens werd er weer een nieuw tijdsrecord gevaren (foto links onder):
"Wild Oats XI smashed last year’s record of one day 13hrs 31mins 20secs by - after crossing the Castray Esplanade finish line at 21:48:50 this evening, in the new time of one day 8hrs 48mins 50secs, taking 4hrs 42mins 30secs of Perpetual LOYAL’s time."

Sydney, Australië
Voor aankomst in Sydney hebben we twee dagen gevaren, en konden we weer wat bijkomen van het excursie programma in Nieuw-Zeeland, en trachten de lichte griep die we allebei onder de leden hebben eronder te krijgen. Een aantal dagen zonder wijn moet daarbij helpen. Het is een zeurend verschijnsel, wat al vele weken aan de gang is. Kriebel in de keel en neus, zo nu en dan een lekkende neus, je kent het wel. Niet helemaal fit voelen, maar toch wel meedoen met alle excursies.
Intussen was Sonja jarig (62 jr.) en we hadden nog een Gala Diner avond, die niet erg bijzonder was.
En Joke was op afstand nog druk met het afscheid van haar overleden moeder waarbij er een familie bijeenkomst in restaurant Tasca werd georganiseerd door Gerrit & Edith, waarbij Fay/Jelmar en Guido ook aanwezig waren. Het is mooi verlopen vernam Joke waarbij ze ook vele foto's opgestuurd kreeg.
We zijn op zaterdag en zondag in Sydney, en het is erg druk met het verkeer in de stad als we naar het Sydney Opera House toerijden voor een rondleiding "behind the stages". Onze tourgids is een hele bedreven en gewiekst mannetje, ik noem hem maar even Sydney. Met de koptelefoon op kunnen we hem goed verstaan terwijl we rondlopen. Dat is ook nodig, want het is een mensen massa waar we door en omheen moeten in het Opera House. Het blijkt vandaag Chinees Nieuwjaar te zijn, en ik denk dat de tours voor Chinezen vandaag gratis zijn, want je komt alleen maar Chinezen tegen, meer dan er in alle zalen bij-elkaar aan stoelen zijn.
De architect van het Opera House was de Deen Jörn Utzon wiens ontwerp na een aanvankelijke afwijzing werd uitgekozen door de toenmalige burgemeester. Nadat de bouw in 1959 van start was gegaan en er een nieuwe burgemeester was gekozen ontstond er onenigheid en werd de architect ontslagen, waarop hij woedend

terugkeerde naar Denemarken en nooit meer voet op Australische bodem heeft gezet. Uiteindelijk werd het gebouw wel kwa uiterlijk volgens ontwerp afgebouwd, nadat het budget van $ 7 mln. werd overschreden tot boven de $ 100 mln. en het gebouw in 1973 officieel werd geopend door Queen Elizabeth (ja, die zit heden ten dage nog steeds op die troon, en terugtrekken heeft zij nog nooit van gehoord !).
Uiteindelijk, vele jaren nadien, is Utzon wel in ere hersteld en mocht nog het interieur van een klein zaaltje in de catacomben van het gebouw ontwerpen dat nu zijn naam heeft gekregen. Vanavond keren wij hier terug voor de opera voorstelling van Carmen van Bizet, en dat is de première van deze opera voor Sydney.
De tourbus rijdt vervolgens door het centrum van de stad en we komen langs diverse historische gebouwen. Langzaam rijden we de voorsteden in die langs de zuidkust onder Sydney liggen zoals Woolloomooloo, met vele mooie luxe woonwijken op de heuvels

waarvan velen met uitzicht op zee. Uiteindelijk belanden we bij het mooiste strand van Sydney, het bekende Bondi Beach (spreek uit Bondai). Het strand en de terrassen zitten vol en wij krijgen de tijd een klein hapje te nemen.
's Avonds weer met de bus terug naar het Opera House, onze cruise terminal ligt immers in White Bay, dat is net buiten het stadscentrum waar we van afstand over de baai wel mooi op uitkijken, en waar overigens wel een ander cruise schip ligt die ons blijkbaar vòòr waren aan die centraal gelegen kade.......
De opera voorstelling is indrukwekkend, en mooi, mede vanwege de zeer kleurrijke aankleding van de acteurs, en het moderne tintje wat eraan is gegeven, met een groep jeugd die meedoet, en zelfs een scène waarbij een selfie wordt gemaakt van de zingende en dansende groep. Het orkest doet het fantastisch, met goede dirigent (Carlo Goldstein uit Italië), gezeten in de orkestbak vlak onder en voor het podium. De openings tune doet al meteen bekend aan, en

die tune herhaald zich tijdens de uitvoering nog enkele malen. De voertaal op het podium is Frans, terwijl het stuk zich afspeelt in Sevilla in Spanje tijdens de burgeroorlog. Maar doordat er boven het podium, tegen het plafond aan, een elektronische tekstbalk hangt, die de Engelse vertaling weergeeft, kunnen we de Opera redelijk goed volgen. Dit ook omdat er bij binnenkomst een flyer werd uitgedeeld waarop in het kort de gebeurtenissen tijdens ieder van de 4 acte's wordt uitgelegd.
De grote boosdoener in deze opera is natuurlijk Carmen, werkzaam in de sigarettenfabriek, maar nu optredend als de Femme fatale, die als een hoerige sloerie links en rechts mannen verleidt en om haar vingers windt, gespeeld/gezongen door de mooie Rinat Shaham, geboren in Israël. Ja, zo is dat allemaal ontstaan die hele #MeToo toestand, dat kan je hier zo tot terugleiden. Als eerste wordt Don José verleidt, die eigenlijk voorbestemd was om met het timide

meisje Micaëla uit zijn geboortedorp zijn leven te gaan slijten. Dan doet de kapitein, Zuniga, vorm gegeven naar het model van Fidel Castro met grote Havanna sigaar en al, een poging, maar Carmen hapt niet. Terug naar Don José die door Carmen wordt overgehaald over te lopen naar de opstandelingen, de guerrilla's, met de belofte van eeuwige trouw, die echter niet lang stand houdt. Dan valt Carmen namelijk voor de charmes van de stierenvechter Escamillo, nadat deze eerst werd uitgedaagd door Don José maar vooraleerst afdroop.
Het loopt uiteindelijk, ja op het eind, op een groot drama uit als Don José er niet in slaagt de stijfkoppige Carmen weer terug te winnen, en hij geen andere uitweg meer ziet en haar doodsteekt, waarop hij zelf, zo neemt het publiek aan als de gordijnen al zijn neergehaald, als straf voor deze moord, ter dood zal worden gebracht.
Na afloop direct weer terug naar de bus, maar dat levert even een natte kop op want het regent op die 500 meter die de bus weg staat van het opera gebouw. Ja, legt de chauffeur uit, sinds 9/11 mogen ze niet meer dicht voor het gebouw aanrijden. En op die bui daar reken je niet op, want de hele dag was het mooi zonnig en warm weer geweest.......

De Tour voor zondag is afgelast, en dat komt ons niet slecht uit, zo kunnen we rustig op eigen tempo downtown Sydney aandoen, en het winkelaanbod afstruinen.
We zouden met het watervliegtuig vanaf Sydney Harbour een rondvlucht maken en dan in het Natuurpark ten noorden van Sydney landen op de rivier en een lunch in een luxe restaurant krijgen. Rond de kerst las ik echter toevallig ergens dat er een ongeluk had plaats gevonden met een dergelijk watervliegtuig bij Sydney, waarbij de piloot en alle 5 inzittenden om het leven kwamen, een CEO van een multinational die over enkele maanden met pensioen zou gaan met enkele familieleden. Zij kwamen van een lunch bij een luxe restaurant aan diezelfde rivier, naar mijn idee dat zelfde restaurant en dezelfde Tour die wij hadden geboekt........shit......! Sindsdien is alle vliegverkeer met deze water vliegtuigen stil gelegd in afwachting van de uitkomst van een onderzoek. Pas 2 weken geleden las ik in het Australische nieuwskrantje aan boord een tussenrapportage van de onderzoeks commissie, waaruit bleek dat er zich geen technisch probleem had afgespeeld met het toestel, waardoor het toestel neerstorte. De toch ervaren piloot maakte echter wel een onbegrijpelijke foute manoeuvre, door het toestel als het ware in een "doodlopende weg" te hebben gevlogen. Er wordt verder onderzoek gedaan of er zich mogelijk aan boord onder de passagiers een acute medische noodsituatie heeft afgespeeld waardoor de piloot deze fout heeft veroorzaakt.
Ons winkel rondje levert enkele zeer mooie en oude winkelcentra op die in gebouwen van 100 jaar oud zijn ondergebracht welke volledig gerestaureerd en gemoderniseerd zijn. We sluiten af met een late lunch bij een terrasje aan de haven met oesters, tuna, garnalen en een verse krab, met enkele glazen wijn.
We varen de haven uit bij daglicht en kunnen op het achterdek van de Amsterdam nog een keer de hoogtepunten aanschouwen: we varen onder de Sydney Harbour Bridge door ( het lijkt slechts meters boven de schoorsteen van het schip langs te gaan, ik zal het bij de kapitein nog even navragen), en we komen vlak langs de Sydney Opera House, dus alle mogelijkheid voor nog wat mooie plaatjes, alhoewel de zon achter de wolken is verdwenen.
Joke noteert bij het afscheid in haar dagboek: Sydney, I love You !