** Abel Tasman & Tasmanie ** ** "A date with The Devil" **

Tasmanie is een groot eiland voor de kust van Zuid-Oost Australie maatje Benelux, dat bij Australie hoort en in 1642 ontdekt werd door Abel Tasman, de Nederlandse schipper varend voor de VOC vanuit Batavia. Er wonen ongeveer een 1/2 miljoen "Tassies", grotendeels van Briste origine die nog altijd veel waarde hechten aan de tradities van hun voormalige moederland.
Geboekte excursie met HAL Exc: Wildlife & Waterways met lunch bij

de Meadowbank Estate Farm met lokale wijn proeverij, duur 8 uur.
Hobart is het beroemde eindpunt van de jaarlijkse Sydney-Hobart zeil jachten race die rond oud- en nieuw wordt gevaren (zie ook onder Sydney).

De volgende dag varen we vanuit Hobart 's morgens om 4 uur weg en komen 4 uur later aan bij het Tasmaanse schiereiland en leggen aan in Port Arthur, waar vroeger de beruchte strafkolonie was.
Geboekte excursie met HAL Exc: A Date with the Devil, duur 4 uur, we gaan de Tasmaanse Duivel voeren en kangoeroos en wallabies kietelen in het Tasmanian Devil Conservation Park.

Hobart, Tasmanië, Australië
Het is rustig maar nogal bewolkt weer als wij de baai van Hobart

binnen varen om aan de kade in het centrum van de stad aan te meren. Er komt in de baai een dames 8 roeiboot voorbij met begeleidend bootje, een mooi gezicht met in de verte een grote brug over de rivier de Derwent waaraan Hobart eigenlijk ligt. We horen later van onze tourgids dat toen enkele jaren gelden een schip een van de centrale draagkolommen ramde, de brug bijna 2 jaar buiten gebruik is geweest, en de forenzen die aan de "verkeerde" kant van de brug woonden, toen al die tijd een heel eind moesten omrijden. Het werd deels opgelost doordat er 2 tijdelijke ferry's werden ingezet die gratis waren, en er met pendelbussen werd gewerkt.
Ik heb de tijd van vertrek van de Amsterdam vanuit Sydney bijgehouden, 6 uur 's avonds, en klok nu de finish tijd op 7 uur 's morgens af, en kom inclusief de dag varen er tussen in uit op in totaal 1 dag + 13 uur varen. Dat is bijna exact vergelijkbaar met de één na laatste editie van de Sydney-Hobart zeiljachten race die de dag na kerst in december 2016 van start ging. Het winnende jacht

deed er toen 1 dag + 13,5 uur over. Jammer voor onze Captain, maar de laatste editie van december afgelopen jaar - 2017 - werd dat record al weer scherper gesteld op 1 dag + 8 uur en 48 minuten !
We hebben deze keer een extra lange bus waar meer stoelen in zitten, en om de inzittenden toch nog wat zicht vooruit te geven hangen er om de zoveel stoelen kleine beeldschermpjes waarop je de livecam beelden vanuit de vooruit van de bus ziet. Onderweg komen we door groene landbouwgronden waar kersen e.d. groeien.
We maken een stop in een klein stadje dat enige historische betekenis heeft, New Norfolk, omdat hier het eerste stadje op Tasmanië werd opgezet, door de Britse kolonisators. Heel Tasmanië heeft een sterk met Engeland vergelijkbaar karakter kwa natuur en landelijkheid, met heuvels, veel groene weides met schapen, e.d. Ook dit stadje doet daaraan denken. Indertijd zijn wel alle Aboriginals die hier woonden in de loop van enkele tientallen jaren uitgeroeid,

een zwarte bladzijde in de geschiedenis hier. Ik lees in het Australische nieuwskrantje dat er een sterke roep is om de 10 jaar geleden door de toenmalige Australische premier Abbot toegezegde genoegdoening in de vorm van het gunnen van nieuwe kansen voor de huidige Aboriginal inwoners van heel Australië, nu eindelijk eens tot praktische uitvoering te brengen. Er is nog weinig van terecht gekomen blijkbaar.
Vervolgens stoppen we bij het Mount Field NP waar de Russell watervallen liggen in een dicht begroeid bos met mooie varen-achtige palmen, vergelijkbaar met wat wij thuis hebben, terwijl ondertussen de zon is gaan schijnen. We maken een wandeling van 20 minuten heen en weer terug, de wat tegenvallende watervallen hebben duidelijk te leiden gehad van de droge zomer die nu net voorbij gaat, en drinken onze eerste koffie van de dag in het visitor centre waar we nog wat ansichtkaarten en een fotoboek met een overzicht van de fauna van Tasmanië inslaan.

We hebben gisteren al van de Captain te horen gekregen dat de stop van morgen in Port Arthur, waar wij een "Date with the Devil" hadden, niet doorgaat vanwege de verwachte overtrekkende storm die vanuit het westen er aan komt. Deze komt met winden van boven de 60 km/uur en golven van 2 tot 7 meter voorbij, wat in de haven daar, waar we met tenderboten naar de wal zouden moeten, onmogelijk zal zijn. Vandaar dat we vandaag hopelijk nog iets meekrijgen van de Tasmaanse Duivel die op mijn verlanglijstje stond (bucketlist klinkt wat overdreven).
We rijden door een dor en droog landschap met schapen hier en daar over een zandweg op weg naar de Meadowbanks Farm and Winery.........je vraagt je af hoe dat hier mogelijk is, maar dan blijkt dat we niet ver van de grote rivier de Derwent zitten, waar men via irrigatie systemen het water uit haalt dat nodig is. Het is een kleine Winery, mooi op een heuvel gelegen. We gaan meteen aan de proeverij met uitleg van de eigenaar Gerald Ellis en krijgen van alles een slokje: Sauvigon Blanc, Riesling, Pinot Noir 2017 en 2010. Die laatste laat ik mij ook bij de daaropvolgende BBQ lunch serveren bij de steak die door de dochter van de familie wordt gegrilled. We zitten aan een lange tafel onder het open afdak van de hooischuur met

zicht op de wijnstokken met reeds rood kleurende druiven, die in een blakende zon staan, een bijzondere ervaring. Je zou zomaar denken dat je in de zomer in Frankrijk ergens bij een wijnboerderij zit..........
De Bonorong Wildlife Sanctuary probeert de met uitsterven bedreigde dieren te behoeden voor uitsterven, en vangt daarnaast gewonde dieren op en probeert die na enige tijd terug in het wild te plaatsen. Het gaat veelal om gevallen van dieren die worden aangereden, en vooral ook 's nachts. Een overstekende Kangoeroo wordt in het donker aangereden, en vervolgens wordt er aan het op straat achtergebleven karkas hiervan gevreten door de Tasmaanse Duivel die krachtige kaken hebben waarmee ze botten kunnen kraken. Vervolgens worden die ook weer aangereden. Mocht de Kangoeroo het overleefd hebben, dan kan die naar Bonorong, zo nee, dan kunnen de aangereden Duivels er naar toe.........
Een park ranger voert een Tasmaanse Duivel met een stuk rauw vlees met het bot er nog in, en het beestje, niet groter dan een kleine hond, vreet en kraakt er lustig op los. Liever niet je handen in de buurt houden........ze zitten niet in een dichte kooi.
Een Koala buideldier zit doodrustig in een boomtak op ooghoogte, en laat zich mooi fotograferen. Diverse mooi gekleurde vogel en papagaai soorten zitten in kooien.
En dan springen en liggen er tientallen Kangoeroes in het park,

waarvan diversen met jongen die in de buidel van moeder Kangoeroe de moedermelk opzuigen. Je kan ze uit de hand voeren, met voer dat in kastjes ter beschikking is.
Ook hier in het bijbehorende winkeltje de nodige souvenirs in de vorm van wat stickers en ansichtkaarten gekocht, waarop de duivels goed tot uiting komen !
Terug in Hobart lopen we nog wat rond in het havengebied, en zoeken een oesterbar met mooi havenuitzicht uit, waarbij ook onze Amsterdam deels in zicht is. We laten ons de verse zeedieren goed smaken met bijbehorende Tasmaanse Sauvignon Blanc bij Oyster Bar Pearl & Co. , op een van de pieren gelegen.

's Avonds om 9 uur, zodra de laatste gasten aan boord zijn teruggekeerd van een late excursie, zet de Amsterdam koers richting het vaste land van Australië. Captain Jonathan heeft een koers

wijziging doorgevoerd die hij ons ook uitlegt, en we gaan nu niet meer ten zuiden van Tasmanië langs om daarna via de westelijke zijde naar het noorden te varen, maar doen het andersom, dus oostelijk eromheen. Hij hoopt dat de gevolgen van de overtrekkende storm waar we mee te maken krijgen, op die manier wat mee kunnen vallen, omdat we dan enigzins gebruik kunnen maken van de luwte van het eiland, daar de storm vanuit het westen komt.
Als we de volgende dag na een nacht varen tegen de middag aankomen bij het Noord-Oostelijke deel van Tasmanië, meldt de Captain zich weer, en bereidt ons voor op de zware storm winden die eraan gaan komen, en die nu blijkbaar zijn toegenomen tot wel over de 100 km per uur. Wij draaien nu naar het Noord-Westen toe en daarmee van het eiland af, meer naar open zee in de Bass Strait, gelegen tussen het vaste land van Australië en Tasmanië. Dit gebied staat er wel om bekend dat het op zee kan spoken, zoals het ook regelmatig voorkomt tijdens die jaarlijkse Sydney-Hobart zeilrace waarbij nog niet eens heel lang geleden een zeiljacht 6 bemanningsleden op zee verloor.
Het gaat de hele middag behoorlijk te keer, harde winden, en zeer ruwe zee. De Captain raadt daarom ook aan om voorwerpen die kunnen gaan schuiven op te bergen.
Inmiddels heeft Hamish, de Cruise Director die de activiteiten voor de gasten aan boord coördineert, over de intercom aangekondigd, dat de geplande Gala Night voor de Valentine's Day vandaag vervallen is, en dat de shows enigszins verschuiven in tijd.
Om 5 uur 's middags zijn de golven enorm geworden en bonkt het schip behoorlijk en met denderend geweld, en kondigt de Captain aan dat hij voorlopig even het schip bijna stil legt, maar nog net met een snelheid van 3 nautical miles (nm) per uur de voortgang erin houdt, zodat het vervelende effect van de golven enigszins kan meevallen. Hij stelt de gasten enigszins gerust door uit te leggen dat het harde gebonk van het schip dat nu gebeurd als gevolg van die hoge golfslag, mede komt doordat het schip een vrij vlakke boeg heeft, maar dat het schip daar geen enkele hinder van heeft. De Captain heeft wel het voordeel dat het bezoek aan Port Arthur is overgeslagen, waardoor hij een tijds voorsprong heeft opgebouwd van zo' n 18 uur in het vaarschema richting Kangaroo Island, waar we overmorgen ochtend zouden moeten aankomen.
Als het weer daar nog steeds zo is dat de deining niet tot rust is gekomen, dan komt ons bezoek en de door ons in privé geboekte eiland Tour daar in gevaar, want we moeten met tenderboten aan wal. We kunnen niet anders dan afwachten, en de Captain meldt dat het later vanavond en vannacht wel wat rustiger zou moeten worden volgens de voorspellingen. Dat die niet altijd nauwkeurig zijn, blijkt op dit moment, want dit zware weer was hier en nu (nog) niet voorspeld.