Golf Cape Kidnappers. Wow !

Nog een droom bestemming waar je al jaren naar uitziet: Golf op Cape Kidnappers, een golfbaan aangelegd op een paar klif-fjorden uitlopend in de oceaan, bij Napier en Hawke's Bay op het zuidelijke deel van het Noorder Eiland.
En tevens een top-wijngebied, dus wat wil je nog meer !
Onze excursie bestaat vandaag dan ook uit een prive rit vanaf de haven door Napier, met Art-Deco district, door het wijngebied langs de kust van Hawke's Bay naar Cape Kidnappers voor een rondje golf.
Napier en Cape Kidnappers

We lopen bij mooi zonnig maar nog wel erg fris weer met een flinke bries (9 C) de haven van Napier binnen, hetgeen alle aandacht van onze kapitein Jonathan eist. Het schip moet achteruit de smalle haven in en dan om een hoek van 90° naar de kade. Een flink vrachtschip wordt beladen met ruwe houten boomstammen, voorgezaagd in een bepaalde standaardmaat die zo boven op het dek wordt beladen met kranen. De hele kade ligt met deze stammetjes bezaaid, en we horen dat alles voor export naar Japan bedoeld is. Dat land is een van de belangrijkste export klanten van Nieuw Zeeland.
Vandaag draait alles om golf..........en dat op een van de droom golfbanen op de wereld die ik al vele jaren op mijn lijstje heb staan: Cape Kidnappers - Wow !
Vanaf ons balkon zien we op de kade al de zilverkleurige Mercedes prive taxi staan die we besproken hebben voor de rit van en naar de golfbaan, waarbij we onderweg de tijd nemen om nog wat sightseeing in en rond Napier te doen.
De chauffeur, weer een heer op leeftijd, waarbij deze heer vroeger schapenboer is geweest, blijkt meestal als bus chauffeur en niet als taxi chauffeur op te treden, en dat blijkt nog voor we op weg gaan. Hij begaat een fout met de Mercedes als hij even uit moet stappen om aan zijn baas het telefoon nr. te vragen waar ik vanaf de golfbaan naar toe kan bellen voor het weer ophalen straks na het golf. Hij vergeet de

automatische versnelling in de P of N stand te zetten, en na het uitstappen begint de auto langzaam vooruit te rijden met ons tweeën erin, terwijl recht voor ons op 15 meter zich het einde van de kade bevindt en als je zou doorrijden je in de haven dondert .......shit........ ....omdat ik zelf voorin heb plaats genomen, zoek ik haastig naar de versnellingsbak-hendel, maar die zit precies aan de andere kant van het rechts zittende stuur (links verkeer in NZ), en ik kan er niet goed bij......shit again.......dan vindt ik de contactsleutel en draai die om zodat de motor uitvalt en de wagen tot stilstand komt, na enkele meters angstwekkend doorrollen richting afgrond......... De chauffeur verontschuldigt zich, en zijn baas, een jongedame die de dochter blijkt te zijn van de oorspronkelijke oprichter van dit bus- en taxibedrijf (Nimon geheten), vraagt of het wel goed gaat met hem. Enigszins bezorgd neemt ze afscheid van ons, na uitgelegd te hebben dat ze bij de Golfclub precies weten wie ze moeten bellen.
Onze chauffeur legt uit dat hij enigszins opgewonden is vanwege het feit dat zijn jongste kleinzoon net gisterenavond is terug gekeerd van een 2 maanden durende buitenlandse trip naar o.a. Thailand en China, waar hij enkele vrienden heeft opgezocht, en dat hij hem heeft gemist. Joke stelt hem begrijpend gerust, en we vervolgen met

een rondrit door het stadje.
Napier werd tijdens een zware aardbeving in 1931 grotendeels verwoest. Bij deze aardbeving spoelde de zee eerst alle bebouwing weg, waarna de grond omhoog gestuwd werd, en een groot binnenwater droog kwam te liggen, en tegelijk een rivier bedding vele kilometers werd verplaatst.
De stad werd echter in een record tempo van twee jaar weer herbouwd, in de voor die tijd kenmerkende Art Deco stijl, en zo is het gekomen dat Napier zich nu "Art Deco Capital of the World" noemt, en toevallig deze maand de jaarlijkse Art Deco week beleefd, met allerlei aanverwante activiteiten. Zo zien we ook diverse old-timers rondrijden, en in de winkels allerlei klassieke/antieke jaren dertig kleding e.d die daarop is afgestemd. Dit terwijl tegelijkertijd in Aruba en Nederland nu het Carnaval zijn hoogtepunt nadert !
We zien vele gebouwen en woonhuizen (platte daken), in Art Deco

stijl.
Onderweg naar Cape Kidnappers rijden we door de deels aan de kust gelegen wijnstreek van Hawke's Bay, bekend om zijn diverse mooie wijnen in de sfeer van Syrah en Pinot Noir.
Verderop langs de kust hebben zich steil uit zee oprijzende hoge kliffen gevormd tot wel 400 meter boven zeeniveau met diep ingesneden kloven er tussenin en hier bovenop is deze bijzondere golfbaan aangelegd. Ik lees in het artikel uit maart 2015 in Golfers Magazine dat de eigenaar Julian Robertson uit de VS, multi miljonair geworden dankzij zijn hedgefonds Tiger Fund in de jaren negentig, ook nog een andere bijzondere baan heeft laten aanleggen, Kauri Cliffs ten noorden van Auckland in de Bay of Islands. Voor het ontwerp van Cape Kidnappers werd de Amerikaan Tom Doak aangetrokken die ook Pacific Dunes in Oregon heeft ontworpen, een andere bijzondere baan. Zoals de golf journalist omschrijft, geven beide locaties door hun grootschaligheid onmiddellijk een gevoel van

isolement. De oprijlaan van Cape Kidnappers vanaf de ingang naar het clubhuis is 8 kilometer lang door de wildernis, langs de kloven tussen de klippen met steile weg gedeelten, en met schapen op de weide gebieden onderweg.
Deze banen horen thuis op de bucketlist van ieder golfer, nou ja op die van multimiljonairs dan schrijft de golfjournalist, want je betaald altijd hoogseizoen prijzen van gemiddeld NZ$ 500 aan Greenfee (klopt......., komt nog bij caddy TJ met tip.....). Gelukkig had ik mijn eigen golfballen meegenomen, want anders had ik nog een fortuin aan ballen in de golfshop moeten inslaan. Achteraf bleek ik 5 stuks van mijn eigen Nike "barracuda" logo ballen in de kloven te hebben geslagen welke ik moest achter laten (onbegaanbaar terrein) en heb daarmee wel mijn stempel op de baan gedrukt !
Mijn score voor de 18 holes: na de eerste 9 holes in 44 slagen met 3 pars en zonder bal verlies, bleken vooral de vergezichten op de 2e 9 holes mijn concentratie te hebben verstoord, waardoor ik op 50

slagen met nog slechts 1 par uitkwam en mede met als gevolg daarvan het ballen verlies. Samen met Joke wel veel mooie en spectaculaire plaatjes geschoten, met uitzicht over de baan en de kliffen naar zee, op deze mooie zonnige middag.
Na afloop in het clubhuis, omschreven door de golf journalist als een schaapskooi, een drankje genomen, het lokale gebrouwen populaire biertje Steinlager Pure in een groene Heinekens achtige fles.
OK, die kan van de bucketlist af !

Na weer te zijn afgezet bij de Amsterdam brengen we de golfbag aan boord en hebben nog de tijd om met de shuttle bus naar downtown Napier te gaan om wat te drinken en te eten. We komen terecht in een Irish Pub geheten The Rose, en er speelt een echte Ierse band die erbij aan een tafel zit midden in de kroeg. Een gezellige drukte met vooral cruise schip passagiers op deze zondagavond zo te zien.
Meeklappen op de populaire nummers.........wijntje erbij......en fish & chips !
De tafel naast ons nuttigt een pint of Guinness of course..........terwijl op een groot televisiescherm een rugby wedstrijd van een regionaal rugby toernooi wordt uitgezonden, waarbij het team van Fiji de hoofdprijs krijgt uitgereikt.