Avatoru, Rangiroa, French Polynesia

De grootste Atoll ter wereld !
Ruim 70 km in de lengte en ruim 25 km breed aan de binnenzijde gemeten. 1 uur varen met een speedboot om de Atoll in de breedte over te steken !
Geen tour geboekt, eventueel glass bottom boot om de visjes te zien....of we lopen een stukje en gaan naar het Kia Ora Resort voor een drankje en lunch.
Er is ook nog de black pearl farm waar zwarte parels worden gekweekt, en je een tour kunt krijgen.
De eigenlijke schat van dit eiland is onder water te zien met maagdelijke koraal riffen en het bijbehorende onderwater leven inclusief dolfijnen die je iedere dag bij de in- en uit-gang van de atoll lagoen kunt zien voorbij komen.
Diverse resorts met bungalows op palen op het azuurblauwe water gebouwd, en populair bij de honeymooners.
De Amsterdam vaart s morgens om 7 uur de Atoll Rangiroa binnen via de Tiputa ingang, een nauwe doorgang die veel stroming heeft, hier staat het binnenwater in verbinding met open zee. Ik schiet enkele mooie plaatjes bij het binnenvaren. We gaan voor anker niet ver van een kleine kade. Opnieuw geven de tenderbootjes een probleem, deze keer omdat het instap platform, dat steeds aan stuurboord zijde wordt opgezet, te veel op de wind ligt en daarmee het instappen erg onstabiel maakt. Het platform wordt daarom aan de bakboord zijde opgezet, en dat is duidelijk meer beschut.

Wij gaan met de 2e lichting mee, en stappen bij de kade in op een glass bottom bootje met 10 gasten. Het is slechts 100 meter varen naar een koraal rifeilandje dat bij de ingang van de atoll ligt, en waar intussen nog een stuk of 4 andere bootjes liggen, en mensen ook al aan het snorkelen zijn. Voor Joke is dit de 1 e keer dat zij op deze manier koralen en vissen gaat zien.
Onze boot bestuurster stelt zich voor, ik noem haar even Suzanne, dat staat op haar t-shirt, maar ze heet anders, en is zelf afkomstig van Bora Bora. Het is hier veel rustiger, maar toch mist ze haar eigen eiland. Ze heeft ook een assistent aan boord, en die gaat het water in om de vissen naar onze boot toe te lokken met aas, dat hij dan onder de boot los laat vlak voor de glaswand waar we doorheen kijken. Hij heeft ook een paar papagaaivissen met zijn speer geschoten die als aas dienen. Veel kleinere rifvissen komen erop af. Ook een flinke murene, maar die verlaat de bodem niet en houdt zich schuil tussen de koralen. Dan verschijnen ook de black tip haaien, ze

zijn ruim een meter groot, en het zijn er zeker een stuk of 10. Ze zijn ongevaarlijk, en komen tot vlak aan het wateroppervlak naast de boot. Suzanne voert ze diverse stukken vis, en daar komen ook meeuwen en een Albatross op af.
Suzanne maakt intussen van palmblad een tasje, en heeft ook een hoed van palmblad aan boord liggen die ik kado krijg en opzet. Hij staat me goed volgens Joke en Quiche Loraine die zich bij ons had aangesloten. En ik leer weer een nieuw Frans woord van haar: "requin" betekent haai.
Na afloop pakken we meteen het 1e restaurantje aan de kade geheten Shack Puna Ohotu, met uitzicht op de lagoon van de atoll en onze cruise boot. Er ligt ook een 4 master van Windjammer Cruises, die vlak na ons de atoll binnen kwam.
Het 1e biertje smaakt ons goed, Hinano gebrouwen in Tahiti: brasseé par brasserie de Tahiti. Daarna voor mij enkele gegrilde vismootjes met frites, simpel en heerlijk, Joke neemt vis in curry met rijst, ook

erg goed. Hier hebben ze wel Franse wijn dus dan ook nog maar een glaasje daarvan erbij. Onze serveerster heeft het erg druk en verontschuldigt zich steeds dat ze ons niet voldoende aandacht kan geven, maar wij genieten van het gebeuren op een tropisch en idyllisch eiland in de Stille Oceaan.
Er is verder niet zo veel te zien of te doen hier. Anderen deden de zwarte parels tour, die hier gekweekt worden.
Terwijl we op de kade staan ontdek ik Kapitein Jonathan die een foto staat te maken van zijn schip de Amsterdam. Ik schiet hem aan en zeg, " so you are still in love with your ship", hetgeen hij beaamd. Hij is hier voor de 3e keer. Ik vraag hem nog naar de tender bootjes en de technische problemen, waarop hij verteld dat ze nog deze reis mee moeten, en dan alle 4 vervangen worden door nieuwe modellen, tijdens een onderhouds beurt in het droogdok van 2,5 week. Omdat het nieuwere modellen zijn, worden dan ook de

hijsarmen door nieuwe vervangen. Nu maar "fingers crossed" dat ze het deze reis nog volhouden.
Om 5 uur 's middags varen we de atoll weer uit met een flinke vaart om de stromings effecten voor te zijn. De scheepshoorn wordt geluid om de vissers te waarschuwen die in de doorgang aan het vissen zijn. Vaak tref je er ook dolfijnen aan, die wij echter niet zien.
We varen naar het westen verder richting Tahiti waar we morgen om 8 uur aan moeten komen.