Je hebt van die dagen dat je veel geluk hebt, maar ook van die dagen waarbij alles tegen zit. De dag dat ik naar Sri Lanka vloog, was zo´n dag. Om te beginnen was mijn trein naar het vliegtuig vertraagd en bracht mijn tuktuk mij naar het verkeerde vliegveld (domestic airport ipv international). Op het vliegveld bleek dat er op mijn ipb ticket geen vluchtnummer stond en dat mijn naam niet bij de vliegmaatschappij bekend was. Zij hadden dus geen weet van mijn komst en het enige dat ik had was een ticket op mijn telefoon zonder vluchtnummer. Gelukkig kwam ik met lief lachen erg ver en kreeg ik nog net op tijd mijn boarding pass. Aangekomen op het vliegveld kreeg ik mijn visum. Ik had leuk bedacht dat een 1 maand visum voor mijn reis van 11 dec – 11 januari perfect zou zijn. Maar nee, het visum is 30 dagen en omdat december 31 dagen heeft kom ik dus net een dag tekort. Geen probleem, ik was toch ik Colombo dus ik kon gelijk even mijn visum bij de immigratie office verlengen. Maar nee, de dag dat ik daar was, was natuurlijk nét een feestdag dus het kantoor was gesloten. Daarnaast voelde ik me in Colombo ook niet echt thuis. Mijn hostel leek meer op een hotel dus het was niet zo gezellig en wat een ‘hippe wijk’ zou moeten zijn was tijdens mijn verblijf uitgestorven vanwege de feestdag. De mensen die op straat rondliepen waren voornamelijk enge mannen. Om het allemaal nog erger te maken, leek mijn pinpas het bij geen enkele ATM te doen. Dat zou normaal niet zo erg zijn als je een creditcard hebt, maar ja, die is dus geblokkeerd en de nieuwe ligt thuis. Gelukkig heb ik één bank kunnen vinden waarbij mijn pinpas het wel doet. Onderweg van het vliegveld naar Colombo kwam ik Sophia tegen, die ik in India ontmoet heb. Met haar ben ik heerlijk uit eten geweest bij een Japans restaurant dus dat maakte weer veel goed.

Toen ik aankwam in Sri Lanka was ik een beetje gechoqueerd. De wegen zijn van goede kwaliteit, de witte strepen op de wegen zijn niet vervaagd, er staan lantaarnpalen en verkeersborden langs de weg en er zijn zelfs hectometerpaaltjes! Ja echt. De meeste vrouwen dragen ‘normale’ kleding, sommigen dragen zelfs jurkjes of een rok tot de knie! Ik heb koppeltjes zien knuffelen in de trein en er zijn hier zelfs grote supermarkten. In vergelijking met India voelt het alsof ik in het Westen ben beland. De meesten mensen zijn super aardig, ze komen een praatje met je maken zonder ergens op uit te zijn. Er zijn hier wel minder mensen op straat dan in India, waardoor ik me eigenlijk wat onveiliger voel. Een nieuw land is ook wel weer wennen, mede daardoor mis ik India zelfs een beetje.