Nepal, India & Sri Lanka

Naast Agra waar de Taj Mahal staat, heb ik de afgelopen anderhalve week nog twee andere steden bezocht in de provincie Rajasthan, wat in het westen van India ligt. Vanaf Agra reisde ik samen met de Canadese jongen (Robert) en nog een Duitse jongen (Matthias) naar Jaipur. We kwamen de dag na Diwali aan in Jaipur en vanwege Diwali was de hele stad verlicht met lichtjes, wat een heel mooi gezicht was. Jaipur wordt de pink city genoemd omdat de binnenstad roze geverfd is voor het bezoek van de prins van Wales in 1876. Roze is de kleur van gastvrijheid, maar ik vind het in de stad meer op bruin lijken. In Jaipur heb ik natuurlijk bezienswaardigheden zoals een paleis, een fort en een museum bezocht, maar de hoogtepunten vond ik eigenlijk de bazaar, de Masala Chowk food market en de bioscoop. De binnenstad van Jaipur heeft kilometers lange bazaars, waar je uren kunt rondsnuffelen tussen de leren schoenen en tassen, prachtige stenen en sieraden en kleurrijke kleding. Het Indiase eten op de food market was super vers en lekker, dus daar waren we elke avond te vinden. Mijn favoriete toetjes waren de mango milkshake en oreo milkshake met ijs.

nadinerijkers

26 chapters

Rajasthan

November 10, 2019

|

Udaipur

Naast Agra waar de Taj Mahal staat, heb ik de afgelopen anderhalve week nog twee andere steden bezocht in de provincie Rajasthan, wat in het westen van India ligt. Vanaf Agra reisde ik samen met de Canadese jongen (Robert) en nog een Duitse jongen (Matthias) naar Jaipur. We kwamen de dag na Diwali aan in Jaipur en vanwege Diwali was de hele stad verlicht met lichtjes, wat een heel mooi gezicht was. Jaipur wordt de pink city genoemd omdat de binnenstad roze geverfd is voor het bezoek van de prins van Wales in 1876. Roze is de kleur van gastvrijheid, maar ik vind het in de stad meer op bruin lijken. In Jaipur heb ik natuurlijk bezienswaardigheden zoals een paleis, een fort en een museum bezocht, maar de hoogtepunten vond ik eigenlijk de bazaar, de Masala Chowk food market en de bioscoop. De binnenstad van Jaipur heeft kilometers lange bazaars, waar je uren kunt rondsnuffelen tussen de leren schoenen en tassen, prachtige stenen en sieraden en kleurrijke kleding. Het Indiase eten op de food market was super vers en lekker, dus daar waren we elke avond te vinden. Mijn favoriete toetjes waren de mango milkshake en oreo milkshake met ijs.

De laatste avond zijn Matthias en ik naar de bioscoop gegaan, wat echt een bizarre ervaring was. De bioscoop was echt super fancy en het personeel van de bioscoop was zelfs gekleed in pak. De film die we zouden gaan zien was een actiefilm die laat in de avond draaide en in Nederland toch wel minimaal een 8+ kijkcijfer zou krijgen. Maar tot onze verbazing draaide de film in de ‘Kiddles cinema’, waar zich een heuse glijbaan bevond (ja echt, zo eentje met een tunnel weet je wel). Er zaten kleine kinderen van een jaar of 5 in de zaal en er waren zelfs baby’s, die natuurlijk begonnen te huilen bij alle vechtscènes (ik geef ze geen ongelijk want de special effects waren inderdaad om te huilen). Voordat de film begon was de Indiase vlag op het scherm te zien en iedereen stond op om het Indiase volkslied te zingen. Dat vonden we nogal onverwacht omdat we tot nu toe helemaal niet iets van nationalisme gemerkt hebben. De film zelf was typisch Bollywood want de vechtscènes duurden echt 5 tot 10 minuten en daarna begonnen mensen random te dansen en te zingen, wat echt heel erg grappig was. De film was natuurlijk in Hindi zonder Engelse ondertiteling, maar we konden het redelijk volgen.

Na Jaipur splitste mijn weg zich van die van Robert en Matthias en reisde ik alleen door naar Pushkar. Dit is een klein stadje aan een heilig meertje.´s Ochtends gingen mensen zichzelf wassen in het meertje, om vervolgens te bidden (ook wel puja genoemd) bij de tempel. Erg bijzonder om elke ochtend deze volksverhuizing te zien. ’s Avonds waren er ceremonies aan het meer. In Pushkar heb ik ook een middag een kookcursus gevolgd. Ik heb braaf notities gemaakt maar verwacht geen wonderen haha.

Vervolgens ben ik doorgereisd naar Udaipur. Dit is een redelijk grote stad aan een groot meer. Ik ben hier een week gebleven omdat ik even klaar was met het continu verhuizen. Gelukkig was er veel te doen in deze stad. Samen met andere mensen van het hostel ben ik met de tuktuk de heuvels opgereden, om daar een prachtige zonsondergang te zien. Ik heb samen met Domenica, een meisje uit Canada, een dag vrijwilligerswerk gedaan bij Animal aid, een organisatie die dieren in nood opvangt. In India leven veel dieren op straat, voornamelijk koeien maar ook veel honden, geiten, kippen, varkens, buffels en ezels. Koeien zijn heilig in India. Wanneer er een stier wordt geboren, wordt deze dus op straat gezet want deze kan niet gebruikt worden voor de zuivelindustrie en ze mogen niet geslacht worden. Op straat worden de dieren soms aangereden of mishandeld. Ook eten de dieren plastic waardoor ze ziek worden. Het was leuk om een dagje bij te dragen aan de zorg voor deze dieren. Verder heb ik een paleis bezocht, naar een optreden van een volksdans gekeken en ben ik naar een ander stadje gereisd waar een super grote tempel van marmer met prachtige details te zien was. Ook heb ik een dagje een schildercursus gevolgd en heb ik samen met Domenica cocktails gedronken op het dakterras van een super super fancy hotel. Dat was een mooie afsluiter van onze tijd in Udaipur.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.