India is uitgeroepen tot het meest onveilige land voor vrouwen. Je moet daarom ook wel een beetje gek zijn om als vrouw alleen naar India te willen. Gelukkig ben ik dat ook.
In het vorige hoofdstuk heb ik beschreven wat mij qua intimidatie overkomen is. Nu vind ik dit persoonlijk erg meevallen, in Amsterdam ben ik ook wel eens in m’n kont geknepen en achtervolgd. Desalniettemin, is het zeker waar dat Indiase mannen een enorm verkeerd beeld hebben van Westerse vrouwen. Ik heb er veel over rondgevraagd en de algemene mening is dat Indiase mannen/jongens via films en social media het idee krijgen dat Westerse vrouwen zomaar met iedereen seks hebben. Indiase mannen zien zelfs hun eigen vrouw zelden naakt (altijd traditioneel gekleed) en in films zien zij opeens naakte blanke vrouwen. Combineer dat met een gebrek aan educatie en dan krijg dit. Dat praat het niet goed, maar het geeft wel een verklaring. Het feit dat Indiase mannen dit beeld van Westerse vrouwen hebben, betekent wel dat je nooit een Indiase man kan vertrouwen, ze willen eigenlijk altijd meer. Ik heb nare verhalen gehoord over bijvoorbeeld een vriendschap met een Indiase jongen, die uiteindelijk op seks uit was, het krijgen van vieze berichtjes en massages die verkeerd eindigden. Nu heb ik mij wel verbaasd over hoe makkelijk sommige andere meiden Indiase mannen vertrouwen. Sommigen willen beleefd zijn en zeggen ze daarom niets als iemand te dichtbij komt of geven hun telefoonnummer als daar om wordt gevraagd. In India heb ik al heel snel geleerd dat je soms grof je bek open moet trekken, beter een keer te grof dat te soft. Je moet meteen op je strepen staan en het aangeven als je je oncomfortabel voelt, bijvoorbeeld als iemand in de bus te dichtbij staat of als een gesprek een verkeerde wending neemt. Verder is het ook een beetje inschatten en je gevoel volgen. Ik heb best wel wat leuke gesprekken gehad met Indiase mannen maar ik schat altijd een beetje in hoe ‘verwesterd’ iemand is. Sommige Indiase mannen zijn bijvoorbeeld zelf al veel op reis geweest in Europa of zijn opgegroeid in een moderne stad in India. Hun beeld van Westerse vrouwen is vaak wat realistischer.

Het feit dat India een onveilig land is voor vrouwen, komt niet alleen door hetgeen wat ik net beschreven heb. Het komt vooral door de cultuur in India, waardoor India voornamelijk onveilig is voor Indiase vrouwen. Wat betreft genders, is de Indiase cultuur namelijk enorm ouderwets. Zo zitten in de bus alle vrouwen voorin en alle mannen achterin, zijn er gescheiden rijen voor de kaartverkoop van musea en openbaar vervoer en worden veel vrouwen nog steeds uitgehuwelijkt. Het algemene beeld is dat een vrouw een man nodig heeft. Een vrouw die ’s avonds alleen op straat is, is daarom een bijzondere verschijning waar men vooral met afkeer naar kijkt. Ik heb mij laten vertellen dat het daarom voor sommige mannen bijna ‘oké’ voelt om deze vrouwen tot seks te dwingen. Nu ben ik ’s avonds na het eten vaak ook alleen op straat te vinden, maar het verschil is dat het vaak druk en toeristisch is op de plekken waar ik mij bevind. Ik let ook altijd op of er nog vrouwen en kinderen op straat zijn, zo ja, dan is het veilig. Op het moment dat ik me niet veilig genoeg voel, bestel ik een Uber.

India is met dit onderwerp de laatste maanden vaak op het Nederlandse nieuws geweest. Mensen hebben genoeg van het seksueel geweld en gaan de straat op. Er zijn wel wat veranderingen gaande in India. Zo is er de ‘Pink police’, zijn er borden te vinden met hulplijnen die vrouwen kunnen bellen als ze in gevaar zijn en zijn de wetten in India strenger geworden, zelfs veel strenger dan de wetten in Nederland. Daarbij is het ook opvallend dat het aantal geregistreerde verkrachting verhoudingsgewijs in Nederland veel hoger ligt dan in India, maar je weet natuurlijk nooit wat de echte cijfers zijn. Het probleem in India is nu dat er hele goede wetten zijn, maar dat er niet naar gehandeld wordt en daar zijn mensen nu zo boos over, en terecht.

Op de vraag of India een veilig land is om als vrouw alleen door heen te reizen zeg ik ‘Ja’. Maar je moet je wel goed hebben ingelezen in de cultuur en je kledingstijl en je gedrag aanpassen. De beste tip is misschien wel om niet iets te doen wat je thuis anders ook nooit zou doen. Als ik in Nederland op de metro sta te wachten en er komt iemand naar mij toe met de vraag: “Hi! Wie ben jij en waar kom je vandaan?”, dan denk ik ook ‘what the fuck, ga weg’ en ga ik daar ook niet op in. Het klinkt allemaal heel leuk dat mensen zogenaamd uit nieuwsgierigheid op je af stappen, maar in India zijn ze meestal toch op je geld of telefoonnummer uit.
Dit is misschien een heftig onderwerp voor een reisblog, maar ik vond het toch belangrijk om hier over te praten omdat veel mensen mij hier naar gevraagd hebben, bovendien leeft dit onderwerp onder vrouwelijke én mannelijke reizigers ook heel erg.

Maar je moet je vooral niet bang laten maken, uiteindelijk beleeft iedereen India anders. Soms moet je schijt hebben aan alle verhalen en gewoon gaan!