Reisdag naar Mosjoen

Lieve volgers,

Helaas nog één week en dan is het alweer het einde van onze prachtige reis. Nu nog maar even niet aan denken en nog lekker blijven genieten. Gisteren zijn we vanaf Lofoten naar Saltstraumen gegaan. Wat een natuurgeweld daar in het fjord, bizar!. Enorme draaikolken, bootjes die gewoon wegdrijven als ze de motor niet gebruiken. Echt eng om daar naar te kijken, hoe sterk water kan zijn. Wel een geweldig plek voor de vele visser, zoals te zien is op de camping. Er is een speciale ruimte om de vis klaar te maken en overal staan hengels. Vissen is niet onze hobby, dus dat laten we voor wat het is. De nacht breekt aan en aangezien we een stapelbed, met twijfelaar als onderbed hebben, ga ik op de slaapbank en Martijn gaat naast Max op de twijfelaar. Ik heb heerlijk geslapen, moet ik eerlijk bekennen, Martijn geloof ik iets minder. Ook vandaag gaat ons wekkertje weer om 7 uur en ook hetzelfde ritueel als iedere ochtend begint, douchen, aankleden, ontbijten en inpakken. En rond kwart voor tien, zitten we spik en span in de auto op weg naar Mosjoen.

We volgen de E6, de route richting het zuiden. Als we zo’n 50 kilometer onderweg zijn, komen we door het stadje Rognan waar zich tijdens de Tweede Wereldoorlog behoorlijk wat heeft afgespeeld. Vanaf hier moesten er in de Tweede wereldoorlog 34000 Oost Europese krijgsgevangenen op last van de Duitsers een spoorlijn in dit gebied aanleggen. De zogeheten “Bloedroute” liep van Rognan naar Langset langs deze E6. Door de vele verhalen en foto’s die we van de winters hier hebben mogen aanschouwen, hebben we wel een beeld bij de erbarmelijke omstandigheden waarin deze moet zijn aangelegd. De bijnaam slaat de spijker waarschijnlijk op de kop. Vreselijk! We vervolgens onze weg door de hoogvlaktes rond de poolcirkel, want die zullen we kort daarop weer oversteken. Bij de poolgrens stappen we even uit de auto, want ja heen hebben we een foto gemaakt, dat doen we op de terugweg natuurlijk weer! Het is kouder dan de heenreis, maar dat maakt ons niet uit. We maken wat foto’s en kijken even in het souvenirwinkeltje. Martijn en ik kopen een trui, Max een paar pantoffels (die werden in de auto gelijk aangedaan) en Norah een puntenslijper van een Eland, waarbij het potlood achterin zijn achterste gestopt moet worden om te slijpen ??. Tevens staat er bij de poolgrens een monument ter nagedachtenis aan de mensen die tijdens de aanleg van de “bloedroute” gevallen zijn. Deze monumenten staan overigens meer langs deze route. Nog twee kleine

details over de poolcirkel: vanaf daar is het nog 3300 kilometer naar de noordpool en 6600 kilometer naar de evenaar. We nuttigen nog snel een kop koffie en wat lekkers en vervolgen dan onze weg verder over de E6 richting Mo i Rana. Van oorsprong een handelsplaats waar de Noren en de Samen aan ruilhandel deden. Na de Tweede Wereldoorlog werd hier de grootste staalfabriek van Scandinavië gevestigd. Een echte industriestad dus. Ondanks dat het een industriestad is is dat niet direct zichtbaar en we nuttigen hier dan ook een boterham. Als de boterham genuttigd is gaan we in één keer door naar de camping in Mosjoen. Het weer is vandaag niet heel goed en dus is het ook niet heel lekker om vaak de auto te verlaten. De camping is niet groot, maar heeft wel allerlei activiteiten, zoals bowlen, massages (met happy end?), pizzabakker enzovoort. Omdat we besluiten om na het eten te gaan bowlen, om toch nog even iets aan beweging te doen, eten we vandaag vroeg. Helaas voor de rest win ik beide games, mede dankzij de opstaande randjes ??. Ondanks dat is het wel erg leuk voor de afwisseling. Bij terugkomst in het huisje gaan de kinderen lekker naar bed, werk ik de blogs nog even bij en gaat Martijn afwassen. Het is koud, dus we besluiten om vroeg naar bed te gaan en iets langer te blijven liggen dan 7 uur. Morgen hebben we een korte route naar Steinkjer en hoeven we niet schoon te maken, dus dat moet kunnen voor een keertje. Welterusten en tot morgen. M,m,n & A