"De Stuga"

Lieve lezers,

Het is zondagochtend 22 juni als om 7 uur onze beide horloges beginnen te zoemen. Dit betekent dat de wekker gaat en dus opstaan. Het is een onmogelijk tijdstip voor een vakantie, maar het moet! We hebben een lange reisdag voor de boeg. De reis gaat van Johannisholm naar Hammerdal, zo’n 420 km rijden. Het klinkt in onze oren niet zover, maar als je je bedenkt dat je niet sneller kan dan gemiddeld een 60 a 70 km/uur, dan snap je ook dat het best wel een tijdje in de auto zitten is. Google maps denk dat het binnen 5 uur en 11 minuten te doen moet zijn, oké…. We shall see ??. Even voor half 10 starten we onze Toyota om onze weg te vervolgen. In Mora doen we nog snel even een paar kleine boodschapjes voor het avondeten bij de Lidl (lees: krenten die we zijn, willen we gewoon geld uitsparen ??) en dan kan de vervolgreis echt beginnen. Vanaf dat we Zweden binnen zijn gekomen vanuit Noorwegen volgen we de E45 al en deze zullen we de rest van de route tot aan Finland blijven volgen, dus nu ook. Via Mora

rijden we over een mooie route, met vele enorme naaldbossen en meren in de richting van Sveg. Dit is voor vandaag onze eerste en enige tussenstop. Sveg staat bekend om zijn grote houten beer, die opgebouwd is uit duizenden planken van zestig centimeter lang. De beer is dertien meter hoog en 5,6 meter breed en weegt tachtig ton. Hij staat symbool voor de vele beren die nog in het wild leven in de omgeving van Sveg. Bij binnenkomst van het stadje, zien we het reusachtige gevaarte al staan. We nemen een kijkje, maken er wat foto’s van en besluiten om gelijk hier maar even de lunch te nuttigen. Max en ik hebben bij de Lidl lekker Zweeds broodjes gehaald en die gaan er in als zoete koek, heerlijk!!! Als minder positief punt is in het straatbeeld duidelijk zichtbaar dat er rondom Sveg een strijd gaande is tegen flinke bosbranden. Het is een komen en gaan van brandweerwagens en legervoertuigen. Best wel confronterend om te zien. Maar enfin, na de lunch vervolgen we onze weg weer via de E45. We merken inmiddels wel, hoe noordelijker we komen hoe rustiger het op de weg wordt. We genieten volop van de omgeving en van de immense ruimte. Zo nu en dan, helpen wat Zweden ons weer met beide benen op de grond, want ze halen zo af en toe behoorlijke kamikaze acties uit. Maar dat mag de pret verder niet drukken. We slaan vandaag de bezienswaardigheden onderweg over, want ja.. dit is de eerste lange rit en we weten niet precies hoe lang we er over gaan doen, dus dat dat willen we eerst ontdekken. Morgen weer een dag om dingen te ontdekken en te bekijken, als we weten hoelang we er over gaan doen. Als we Hammerdal binnenrijden, zetten we snel even het navigatiesysteem aan voor de juiste locatie. En binnen een mum van tijd staan we voor de receptie van Camp Route 45. Vol goede moed loop ik met onze voucher in de hand richting de receptie. Bij de receptie laat ik de voucher zien, waarop er een bezorgde blik onze kant op komt. “Uh…” stamelt de eigenaar: ”de stuga (=huisje) die voor jullie geboekt is is vol, want jullie boeking is geannuleerd. Ik weet alleen niet of het mijn schuld is, dat zal wel, want Esther van Norge Reiser (onze contactpersoon die de reis heeft samengesteld) is altijd erg punctueel, maar dat gaat hem niet worden. Wel heb ik een alternatief. Hier heb je de sleutels van 4 kleinere stuga’s en kijk maar welke je wilt, desnoods 2. Dan hoor ik het zo wel.” Een beetje verbaasd, van deze mededeling (want is dit een voorbode van de rest van de vakantie??) gaan we de stuga’s bekijken. We zijn er snel uit, het wordt er maar eentje en het gebruik van de algemene douche-/toiletruimte dat nemen we op de koop toe. Tenslotte zijn we kamperen gewend. Opgewekt keren we weer terug naar de receptie en melden welke stuga we kiezen. Als excuses van de campingeigenaren, mogen we vanavond op kosten van de camping in het “restaurant” van de camping komen eten. Oei.. dat is toch wel een heel fijn aanbod, gratis eten, mmmmm…..! Dat gaat er altijd wel in. Nadat we ons hebben geïnstalleerd in de stuga en de kinderen nog even hebben gezwommen, gaan we maar eens kijken wat er op het menu staat. Hamburgers met friet. En wat voor hamburgers met friet….!. Ik denk één van de lekkerste die we ooit hebben gehad. Kwam dit omdat we best we trek hadden, na de hele dag reizen, of was ie echt zo goed? Ik schat in het laatste, want de eigenaar kwam nog even langs en vertelde ons dat hij eigenlijk chef kok is. Aha.. vandaar dus dat ze zo onwijs lekker smaakten! Na het heerlijke eten, konden we tevreden op de veranda van de stuga neerploffen. Nou ja neerploffen, Martijn wel, die kroop in zijn boek en ik ging nog even in mijn

hardloopkleding Hammerdal verkennen. Maar daarna, kon ook ik neerploffen en konden terugkijken op een goede afloop van een leuke reisdag! Groeten M,m,n & A