Islandlife

Na alle drukte, chaos en nieuwe indrukken van Siem Reap en Phnom Pehn waren we wel toe aan wat rust en ontspanning. Onze volgende bestemmingen waren daar perfect voor: Koh Rong en Koh Rong Samloem, twee kleine eilandjes voor de kust van Cambodja. Eerste stop was Koh Rong, het grootste eiland van de twee. Om hier te komen, moet je vanuit Sihanoukville de ferry pakken die je binnen een uur op je plaats van bestemming brengt. Op het eiland kan je op twee plaatsen van boord gaan: in de main village en bij 4K beach. Bij de laatste wordt je letterlijk op een wit bountystrand gedropt waar geen enkele weg bij in de buurt te vinden is. Van tevoren hadden we nog geen hostel geboekt en dit bleek meteen een grote fout. Waar het in de rest van Cambodja erg rustig was en we altijd wel een plekje in een hostel konden vinden, was het op Koh Rong een drukte van jewelste. Het leek wel alsof het eiland overspoeld was met backpackers. Aangezien wij dit niet wisten, stapten wij met goede moed van de ferry af op 4K beach waar zich het hostel bevond waar wij wilden verblijven. Om bij het hostel te komen, moesten we alsnog een

half uur lopen over het strand terwijl de zon op onze hoofdjes brandde. Het bleef helaas niet bij rustig over het strand lopen... Onderweg moesten we een watergeultje passeren: backpacks boven ons hoofd en tot je oksels in het water. Lekker verkoelend! Eindelijk bij het eerste hostel aangekomen, bleek dat ze geen plek voor ons hadden. Hadden we dus net zo goed gewoon de ferry naar de main village kunnen nemen, aangezien we daar nu toch heen moesten lopen. Toch bleven we lachen onder het mom van “morningworkout ook weer gehad”. In het enige stadje dat het eiland rijk was, hebben we nog drie andere hostels geprobeerd tot we eindelijk eentje hadden gevonden die er redelijk goed uitzag, betaalbaar was en plek voor ons had. Ons humeur was door de hitte en alle tegenslag inmiddels wel tot onder het vriespunt gedaald, maar gelukkig bleek het hostel perfect te zijn: prima bedden, toplocatie direct aan de pier en een lekker ontbijt. Enige nadeel waren de luidruchtige Engelsen die het voor elkaar kregen om nog valser dan vals te zingen.

De dagen op Koh Rong waren ongelofelijk relaxt. Het was letterlijk zon, zee, strand en niks anders, behalve een potje beachvolleybal zo nu en dan en een beetje slenteren langs alle hostels en restaurantjes langs de pier. Aangezien er op het eiland niet heel veel te doen is,

waren we gedwongen tot genieten van het prachtige witte strand, de blauwe zee en het lekkere eten. Daarbij hadden we enorm mazzel met het weer: enkel zon en een helderblauwe lucht.

Om toch een beetje actief te zijn, hebben we een dag een boottocht gedaan waarbij we gingen snorkelen boven prachtig en kleurrijk koraal; zelf vissen probeerden te vangen met niks meer dan een draad, haakje en een stukje inktvis; deze vervolgens gingen barbecuen en opeten; hebben gechilled op het witste strand dat ik ooit heb gezien; de zonsondergang hebben bekeken vanaf onze houten partyboot en in het donker plankton gingen bekijken. Eenmaal terug op het eiland was er geen tijd om rustig bij te komen van deze “vermoeiende” dag, want de volgende activiteit stond al op ons te wachten: de Richie Rich pubcrawl. Samen met 120 andere jongeren hebben we genoten van alle barretjes en kroegjes die op het kleine eiland te vinden waren onder leiding van de ietwat gestoorde Richie. En dan is er natuurlijk niks leukers dan met z’n allen een fantastische avond af te sluiten met een duik in de zee!

Waar de dagen op Koh Rong ontspannen waren, waren ze op Koh Rong Samloem zo mogelijk nog relaxter. Dit eiland was nog veel kleiner dan het vorige en bestond uit een paar huisjes, restaurantjes en hostels. Een geasfalteerde weg was, net als op Koh Rong, nergens te vinden en ik voelde me voor het eerst echt afgesloten van de buitenwereld. Even helemaal back to the basics zonder stroom van 9 uur ‘s ochtends tot 5 uur ‘s middags en geen WiFi. Dan merk je wel even wat voor internetverslaving wij in Nederland opbouwen. De dagen bestonden uit ontbijten bij het restaurant met de rode stoelen (dit duurde vaak wel even: een uur op je ontbijt wachten was gewoonte); zwemmen; in een hangmat chillen; volleyballen in zee; muziek luisteren; met lokale kinderen spelen in de zee; slapen; tosti’s eten; kruiswoordpuzzels maken; dineren bij het restaurantje met de rode stoelen (omdat de stoelen moeilijk lekker zaten en het eten ook gewoon goed was); lokale jongens met hun vuurstokkenshow op het strand aanschouwen en drankjes drinken aan de bar van het hostel. Dit eiland is echt de definitie van ontspanning en perfect om te relaxen, op adem te komen en nieuwe energie op te doen voor de rest van de trip.

Ik heb ongelofelijk genoten van onze week op deze eilanden. De zon scheen, het was lekker warm en ik ben zelfs bruin geworden. Je went aan het feit dat overal zand zit (in mijn backpack, tussen mijn kleren, in mijn daypack, zelfs tussen de bladzijden van mijn leesboek) en het maakt de eilandbeleving nog leuker. Het maakte me intens gelukkig om in de zee te volleyballen, gek te doen met lokale kinderen, te slapen in een hangmat op het strand en even helemaal afgesloten te zijn van de rest van de wereld. De vibe die op deze eilanden hing, was wel een beetje te vergelijken met Don Det: heel relaxt, niks moet alles mag. Daarbij voelde ik me als “eilandmeisje” natuurlijk als een vis in het water. Compleet opgeladen en intens gelukkig konden we Koh Rong Samloem verlaten met als volgende bestemming Kampot, de laatste stad die we in Cambodja bezoeken.