Huishoudelijke mededelingen en lente

Door Marianne:
Op de kop af drie weken hier en inmiddels begint het leven in Molivos aardig te wennen. Er zijn wat zaken die anders lopen of geregeld zijn dan op de thuisbasis.
Om te beginnen verdwijnt wc papier hier niet gewoon in het riool via de pot, maar in het pedaalemmertje, wat bijna altijd op een onmogelijke plek in het toilet staat: achter de pot tegen de muur. Je moet wel heel lenig zijn wil je met je

voorvoet het pedaaltje in kunnen drukken zodat de deksel omhoog gaat... Zo ook hier in dit huis. Maar gelukkig was er vlakbij de pot nog een plekje vrij in dit postzegelbadkamertje en staat het nu op voetafstand. Pedaalemmerzakjes hiervoor kopen is totaal overbodig, want doorgaans kom je na een supermarktbezoek met wel tien plastic tasjes thuis. Kan je toch weer tien dagen vooruit! Inmiddels gaan we met onze eigen tas op pad. Voor de wekelijkse boodschappen kunnen we in Petra terecht, 4 km verderop. Bij Mytilini, 65 km verderop, is een Lidl, maar een beetje onzinnig om daar voordelig boodschappen te gaan doen, om vervolgens meteen langs de benzinepomp te rijden. Benzine kost hier ca € 1,55 per liter (euro), dat valt wel mee, maar toch..
Afval scheiden is hier een totaal onbekend fenomeen. Petflessen gooi je gewoon in de afvalcontainer samen met al het andere afval, niks geen statiegeld. Of gewoon langs de kant van de weg. Statiegeld nog nooit van gehoord.
Nog geen verkleurd en gekrompen wasgoed gehad, dus heb ik de Griekse display best een beetje begrepen. Alles buiten laten wapperen aan de waslijn en droog in een handomdraai. Als je ergens je wasjes doet, dan woon je daar, zo echt voelt dat wel... Geen strijkplank te bekennen hier, dus dat ook maar meteen afgeschaft.
Alle 100 watt gloei-, spaar- en TL-lampen in huis inmiddels vervangen voor iets sfeervollere exemplaren, was nogal schrikken midden in de nacht voor toiletbezoek.
Electrisch koken hebben we inmiddels aardig onder de knie, gisteren voor het eerste een goed ei bij het ontbijt! Wat we overigens doen op het terrasje aan de andere kant van het huis in het zonnetje. Ook ontdekt dat de klep van de oven gewoon naar beneden kan, maar dat dan eerst het kastdeurtje ernaast open moet staan.
Een andere douchekop geplaatst, zodat de flinkere straal het douchegordijn iets beter van ons lijf af houdt tijdens de wasbeurt. Het is een mini douchebak van 60cm bij 60cm
Brood in alle soorten en maten verkrijgbaar, grof volkoren ook, met zonnebloempitten, mais, alles. Maar dat moet dan wel meteen dezelfde dag op, want het droogt heel snel uit.
Dit alles lijkt misschien klagen, maar het tegendeel is waar. We genieten ontzettend van dit heerlijke huis op deze mooie plek. De grote veranda, met fantastisch uitzicht over de stad en de zee. De tuin met olijf- en fruitbomen. Rozenstruiken en allerlei bloemen waar ik de naam niet van weet. Vandaag kwam de plaatselijke ploeger langs en werd het land tussen

de olijfbomen vakkundig omgespit. Panagiotis maakt een stukje van zijn land vrij voor onze groentetuin. Hopelijk kunnen we vóór ons vertrek nog tomaten plukken en aubergines oogsten, zou handig zijn.
Een scooter (kanariegeel) gehuurd voor de komende maanden, toppunt van vrijheid.

Minder idyllisch en erg triest is wat hier momenteel aan de orde van de dag is; vluchtelingen, met name uit Syrïe, die de oversteek in rubberboten wagen vanuit Turkije. Dagelijks komen er 60-80 mannen, vrouwen en kinderen aan, op het strand om de hoek bij Molivos. Nadat ze zich gemeld hebben bij de havenpolitie worden ze met bussen afgevoerd naar vluchtelingenkampen in de buurt van de hoofdstad. Dorpsbewoners voorzien ze vaak van droge kleding en voedsel, maar er rijzen grote zorgen over de toekomst. Naar het schijnt wachten er aan de overkant nog minstens 1 miljoen mensen op de oversteek en tegen beter weten in, op een mooie toekomst. Voor € 2000 worden ze door mensensmokkelaars met boten tot halverwege gebracht en overgezet op rubberboten, goddank nog wel van zwemvesten voorzien. Vlak voor de kust

steken ze de boten lek, waardoor ze door de kustwacht (voordat ze teruggestuurd worden) gered 'moeten' worden. Helaas gaat dat soms ook mis.... Langs de gehele noordkust vind je de sporen terug; resten van rubberboten, zwemvesten etc. We worden er stil van, erg confronterend.

Grote contrasten dus.. want de lente dient zich hier in geuren en kleuren aan, overweldigend.
Nog een bezoek gebracht aan de thermale bronnen van Polichnitos, mooie rit er naartoe en ondergedompeld in de warme baden. Flamingo's gespot bij de zoutmeren bij Kalloni, verstrikt geraakt in kuddes schapen op de weg tijdens een wandeling en een autorit. Bijzonder is het dat ze massaal met hun kont naar je toe gaan staan, koppen naar beneden. Net

zoals jonge kinderen denken bij het verstoppertje spelen: 'als ik jou niet zie, zie je mij ook niet'.
Gewandeld naar de waterval van Klapados, in dit seizoen dus echt nog een waterval, na juni/juli staat alles droog. Onderweg land- en waterschildpadden gezien. Maar ook de ruïne van een oude hamam, sprookjesachtig. Bij de vijver vóór Skalochori gaan kijken naar de enorme hoeveelheid schildpadden die daar huizen. Overbevolkt blijkbaar, want er moet gestapeld worden.
Het weer is in deze maand behoorlijk wisselend, van heel koud, tot flink warm, storm, zwoel, regen, kortom niks saais aan. En elke dag slaat Marcel weer trouw een dag van zijn 180 dagen kalender van zijn Vestia-collega's om, zonder stiekem vooruit te kijken, heus!
En Molivos wordt uitgekeken naar eerste toeristen.