Zuid-Oost Azië

Sir, what do you need?
De vlucht ging goed en beviel beter dan verwacht. Een heel aangenaam welkom (mind your head Sir) door de mooi geklede dames uit Singapore met onder andere een hot towel.
De beenruimte was wel wat minder dan ik had gedacht. Je loopt eerst First Class binnen waarna je denkt dat je in die loungebanken mag gaan ploffen. Maar helaas, daarna krijg je Business Class en bij de door mij gebuikte Econmy Class. Hier zit je met 3-3-3 naast elkaar. Ik kon mijn benen nog net goed kwijt maar strekken was er niet bij.

victorvangorp

39 Blogs

16 Apr 2020

De vlucht en de eerste dag

September 24, 2015

Sir, what do you need?
De vlucht ging goed en beviel beter dan verwacht. Een heel aangenaam welkom (mind your head Sir) door de mooi geklede dames uit Singapore met onder andere een hot towel.
De beenruimte was wel wat minder dan ik had gedacht. Je loopt eerst First Class binnen waarna je denkt dat je in die loungebanken mag gaan ploffen. Maar helaas, daarna krijg je Business Class en bij de door mij gebuikte Econmy Class. Hier zit je met 3-3-3 naast elkaar. Ik kon mijn benen nog net goed kwijt maar strekken was er niet bij.

Drinken werd constant aangeboden (de echte liefhebbers gingen al om 11:30 aan de whisky, de wijn of het bier). Het eten bestond uit een warme lunch. Ik koos voor vis met zoetzure saus en rijst, dit smaakte zeer goed!
Later konden we snacks tussendoor bestellen en net voor de landing kregen we nog een prima ontbijt (geklutst ei en een worstje). Je merkte ook niet dat het in een vliegtuig geprepareerd was. Naast mij zat een Nederlands stel uit Breda dat ook een maand naar Indonesië ging, hier heb ik ook nog wat tips van gekregen.

De overstap op Singapore Changi ging soepel. Wat een mooie, schone en relaxte luchthaven is dat zeg! Daar kan Schiphol niet aan tippen. Bagage werd automatisch naar de vlucht van Singapore Jakarta gebracht en ik had tussendoor nog twee uur om over te stappen. Tijdens de laatste vlucht van 1,25 uur ontmoette ik een aardig stel uit Perth, Australië. Zij gingen voor twee weken in Jakarta om daar bij

vrienden te verblijven. Ze waren zeer aardig en naast dat ze mij ook weer bruikbare tips gaven hielpen ze me ook om snel en op de juiste manier een Visa On Arrival (verblijf van maximaal een maand) voor Indonesië te krijgen. Deze moesten met dollars betaald worden. De eerste dag dus meteen de Singapore Dollars, Dollars en Indonezische Rupiahs in mijn handen gehad. Met die laatste munteenheid voel je je al snel miljonair ! 1 miljoen Rupiah is ongeveer 60 euro. Ik had er 3 miljoen gepind om te kijken hoe ver ik hier mee kom.

Ik vind het altijd leuk om prijzen te vergelijken. Hier een verkort lijstje van de dingen die ik vandaag heb gedaan en gekocht:
- flesje water 4000 IDR (24 cent)
- trein naar centrum 12000 IDR
- korte taxiritjes (tuk tuk) 5000-12.000 IDR
- bus luchthaven naar centrum 40.000 IDR

Maar ik was behoorlijk gaar bij aankomst op Jakarta, misschien totaal 1,5 uur geslapen tijdens de vlucht. Toch raar wat de tijd en het licht met je doet. Dat ik niet helemaal helder van geest was hierdoor bleek al snel toen ik pas na een kwartier er achter kwam dat ze hier links rijden! Weer een kwartier later was het ook duidelijk geworden dat rechts inhalen daardoor ook heel normaal is :). Het is trouwens ook grappig om de zien dat er ook tolwegen zijn in Jakarta. En de boete voor bellen achter het stuur is hier ook nog niets vergeleken met Nederland, aangezien de buschauffeur (zoiets zou in Nederland meteen op Facebook staan met ontslag tot gevolg) hier lekker mee bezig was tussen al het drukke verkeer. Ook motorrijden zonder helm kijkt niemand hier raar van op, ze vroegen me dan ook om achterop te stappen zonder dat hij mij een helm aan kon bieden, terwijl hij er zelf wel een op had. Ja daag!

Mister Mister

Zoals mij al gewaarschuwd werd ben ik inderdaad een attractie hier op Java. De een is verbaasd en durft niets te zeggen, de ander roept maar kijkt verder niet en dan heb je ook nog de jongens en meisjes die met je op de foto willen. Ja, dat doe je dan maar met een glimlach :) Thank you very much Sir! Where are you from? Vandaag, na er ook een aantal geweigerd te hebben, denk ik 5 keer op de foto geweest. Feels like I'm famous but nobody knows my name....

Bij aankomst op de bushalte zou ik opgehaald worden door de gastvrije mevrouw van mijn hostel. Na een uur blijkt dat haar SMS nooit aangekomen is en hebben we al een uur op elkaar zitten wachten op 30 meter afstand van elkaar. In dat uur ben ik omringd door taxi- en buschauffeurs met starende blikken en vragen zoals hoeveel geld ik heb en of ik een drankje voor ze kan kopen. Dit terwijl ze eigenlijk geen Engels spreken.

De stad van meer dan 10 miljoen ontdekken
Na in het hostel een uurtje te hebben gerust ben ik met de taxibus en trein naar Kota, het historische Jakarta, gegaan. Dit is een zeer aparte lichtblauwe bus zonder deuren waar je half rijdend in en uit moet stappen. Trein ging ook prima. Op de terugreis ging ik zitten en wees iemand mij er op dat de coupe waar ik in zat enkel voor

vrouwen bleek te zijn. Weer wat geleerd! In Kota een hapje en drankje gedaan bij Batavia Café. De Java Coffee was lekker maar het laatste beetje had ik iets minder snel moeten drinken en laten zitten bleek achteraf. Het residu laten ze blijkbaar zitten. De dim Sum was lekker, wel vroeg ik me bij een aantal dingen af wat ik precies aan het eten was. Hier moest ik 190.000 IDR afrekenen. Vergeleken met overige cafés veel, maar de sfeer die daar hing was zeer goed te noemen. Ik had ook het gevoel dat daar binnen enkel de rijken uit Jakarta en toeristen zaten. Na over het centrale plein te hebben gelopen, waar een feeststemming was, ben ik nog naar de oude haven gegaan en hier de markt bezocht. Vaak zijn deze markten onoverzichtelijk maar met de gemiddelde lengte hier was dit voor mij geen probleem ;).

Lekker onderhandelend, nadat een politieagent mij wilde helpen met het zoeken van vervoer, nog naar een Mall gegaan per tuk tuk. Dit bleek niet de Grand Mall te zijn waar ik gedacht had naar toe te gaan. Wellicht morgen. Vervolgens weer per driewieler naar huis om voor de tweede keer vandaag in de massagestoel in het hostel te belanden. Typen gaat met de iPad wat minder snel en volgens mij ben ik dan nu ook al een half uur bezig. De tuk tuk had ik trouwens bij vertrek moeten betalen, aangezien hij het driedubbele vroeg (nog maar 60 cent overigens) dan dat we hadden afgesproken omdat hij een U-turn na een paar honderd meter moest maken om er te komen. Hij wilde zelfs 50.000 IDR hiervoor. Maar zoals jullie weten laat Gorpo zich niet zomaar afzetten. Jullie merken wel dat ik echt te veel indrukken heb opgedaan vandaag. Na het eerste etmaal na mijn geboorte is dit een record denk ik. Ik verwacht er morgen wat minder aangezien het dan niet meer helemaal nieuw is. In ieder geval houd ik het wat korter..... Gaap!

Groetjes vanuit Jakaaaarta

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.