Zuid-Oost Azië

Recovery

Wat een ellende was dat zeg. Ik heb er nog wel wat last van gehad maar het ging stukken beter dan de dag ervoor. Toen was verder dan 10 meter naar het toilet lopen eigenlijk al geen optie. Maar Hera heeft mij heel goed opgevangen. Ze wilde ook haar zus, welke arts is, mij laten onderzoeken. Aangezien het de dag daarop al veel beter ging was het uiteindelijk niet nodig. We zijn die dag eerst samen naar de kapper gegaan. Voor mij was het tijd om er weer eens wat af te laten halen. De salon zag er wel echt uit als een salon in Nederland, wel was de procedure wat verschillend. Eerst word je haar gewassen en gespoeld met koud tot lauw water. Vervolgens maken ze je haar helemaal droog (10 minuten föhnen). Ik ben toch echt gewend dat Nederlandse kappers het juist fijner vinden als het nog wat nat is. Mijn afro kwam zo wel goed tevoorschijn. Gelukkig kon Hera wat voor me vertalen zodat ik mijn wensen duidelijk kon maken. De kapper vroeg ook of ik het boven de oren wat kort wilde hebben. Hierop antwoordde ik bevestigend, alleen wist ik niet dat hij hiermee de drie centimeter boven mijn oren ook mee zou nemen. Uiteindelijk viel het mee en had ik na een klein half uur weer een fris kapsel. Kapper kostte ongeveer 4,50. Vervolgens heb ik haar op lunch getrakteerd. Onder de bar zat een café waar je korting op kreeg wanneer je naar de kapper was geweest. Ik nam een hamburger met een zwart broodje. Dat brood smaakte niet zo heel gek overigens en de burger was op zich goed. Hera had een pasta maar vond dat er wat teveel kaas op zat. Nadat we hebben geluncht is Hera nog wat Kopi (koffie) gaan halen voor bij haar thuis en hebben we voor mij een simkaart met internetbundel voor een maand gekocht. Dit was slechts 8 euro totaal. Na deze toer had ik wel weer behoefte aan wat rust. Hera verricht vrijwilligerswerk bij haar in de buurt in de vorm van Engelse les voor de kleine kinderen. Ze vroeg ik haar gast wilde zijn die avond. Dit heb ik gedaan en het was super leuk! Hele lieve kinderen waaraan je kon zien dat ze blij waren dat Hera dit voor hen deed. Ik heb ook nog wat vragen aan ze gesteld, wat sporten voorgedaan die zij vervolgens in het Engels moesten raden en op het eind zijn we nog op foto gegaan, gevolgd door een handtekeningsessie waarbij alle kinderen mijn naam en handtekening heel graag in hun schrift wilden hebben. Heel leuk om dit mee te mogen maken. Het liep wat uit en de afspraak om wat samen bij het kiprestaurant wat te gaan eten met het Franse meisje

victorvangorp

39 Blogs

16 Apr 2020

Herstellen en naar Yogyakarta

September 29, 2015

Recovery

Wat een ellende was dat zeg. Ik heb er nog wel wat last van gehad maar het ging stukken beter dan de dag ervoor. Toen was verder dan 10 meter naar het toilet lopen eigenlijk al geen optie. Maar Hera heeft mij heel goed opgevangen. Ze wilde ook haar zus, welke arts is, mij laten onderzoeken. Aangezien het de dag daarop al veel beter ging was het uiteindelijk niet nodig. We zijn die dag eerst samen naar de kapper gegaan. Voor mij was het tijd om er weer eens wat af te laten halen. De salon zag er wel echt uit als een salon in Nederland, wel was de procedure wat verschillend. Eerst word je haar gewassen en gespoeld met koud tot lauw water. Vervolgens maken ze je haar helemaal droog (10 minuten föhnen). Ik ben toch echt gewend dat Nederlandse kappers het juist fijner vinden als het nog wat nat is. Mijn afro kwam zo wel goed tevoorschijn. Gelukkig kon Hera wat voor me vertalen zodat ik mijn wensen duidelijk kon maken. De kapper vroeg ook of ik het boven de oren wat kort wilde hebben. Hierop antwoordde ik bevestigend, alleen wist ik niet dat hij hiermee de drie centimeter boven mijn oren ook mee zou nemen. Uiteindelijk viel het mee en had ik na een klein half uur weer een fris kapsel. Kapper kostte ongeveer 4,50. Vervolgens heb ik haar op lunch getrakteerd. Onder de bar zat een café waar je korting op kreeg wanneer je naar de kapper was geweest. Ik nam een hamburger met een zwart broodje. Dat brood smaakte niet zo heel gek overigens en de burger was op zich goed. Hera had een pasta maar vond dat er wat teveel kaas op zat. Nadat we hebben geluncht is Hera nog wat Kopi (koffie) gaan halen voor bij haar thuis en hebben we voor mij een simkaart met internetbundel voor een maand gekocht. Dit was slechts 8 euro totaal. Na deze toer had ik wel weer behoefte aan wat rust. Hera verricht vrijwilligerswerk bij haar in de buurt in de vorm van Engelse les voor de kleine kinderen. Ze vroeg ik haar gast wilde zijn die avond. Dit heb ik gedaan en het was super leuk! Hele lieve kinderen waaraan je kon zien dat ze blij waren dat Hera dit voor hen deed. Ik heb ook nog wat vragen aan ze gesteld, wat sporten voorgedaan die zij vervolgens in het Engels moesten raden en op het eind zijn we nog op foto gegaan, gevolgd door een handtekeningsessie waarbij alle kinderen mijn naam en handtekening heel graag in hun schrift wilden hebben. Heel leuk om dit mee te mogen maken. Het liep wat uit en de afspraak om wat samen bij het kiprestaurant wat te gaan eten met het Franse meisje

dat eerder die dag arriveerde was bijna mislukt, aangezien zij net wilde vertrekken toen ik een half uur later aankwam. Uiteindelijk hebben we prima gegeten en daarna tussen de locals nog wat Bintangs gedronken. Die avond heb ik ook nog de trein naar Yogyakarta en het hostel geboekt.

De treinreis was ongeveer 7 uur lang (vertrek 07:20). Wat mij ook hier opviel is dat er voor mijn gevoel extra banen worden gecreëerd. De conducteur had twee assistent bij zich: een die noteerde wie een geldig vervoersbewijs had en ook had hij nog een bewaker. Dit zijn dus drie mensen waar we er in Nederland maar een voor nodig hebben. Ook het personeel van de treinbewaking en de schoonmaakploeg was er in overvloed. Efficiëntie is hier ver te zoeken. De treinreis van Jakarta naar Bandung vond ik vanwege de heuvels en akkerbouw wel interessanter. Desalniettemin kijk je ook hier je ogen uit. Bij aankomst was het leuk om te zien dat in deze stad ook weer andere voertuigen rijden dan in Bandung en Jakarta. In Jakarta was zo goed als alles gemotoriseerd. In Bandung zag je al wat fietsen met een bankje voorop (Betjak) en in Yogyakarta komen hier ook nog veel normale fietsen bij. Ook hebben ze hier weer meer gemotoriseerde driewielers met zon bankje voorop.

Zojuist ben ik gearriveerd bij het derde hostel voor mijn trip. Ook dit bevalt uitstekend! De host Wildan was zeer vriendelijk en vertelde over alle mogelijkheden. Voor morgenvroeg heb ik een Tour naar de bekende Borobudur en Prambanan tempels geboekt. De Borobudur gaan we hier tijdens zonsopgang bekijken. Een korte nachtrust aangezien deze al om 03:30 vertrekt vanaf het hostel. Zo nog even wat eten met de twee Zweedse gasten met een paar biertjes waarschijnlijk en vervolgens naar bed. Ik verwacht dat ik morgen weer helemaal de oude ben!

Fijne avond

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.