Miri

Miri kwam na Kuching, vooral vanwege Mulu National park. Hier zijn grote grotten te vinden en je kan de Pinacles Tour doen. Dit is een zware trektocht naar boven op een berg met grote stenen "staven". Uiteindeljk is dit er niet van gekomen. De vlucht van Kuching naar Miri was slechts 45 minuten en kostte ongeveer 50 euro. Een andere opties was bus boot bus geweest: totaal ongeveer 7 uur. We hadden een goedkoop hostel geboekt met een twin slaapkamer. Mrs Lee van het hostel was zeer behulpzaam en gaf goede informatie over wat we konden doen. We leerden al snel een Engelse jongen kennen waarmee we de eerste avond naar de bekendste bar van de stad zijn gegaan om pizza te eten en vervolgens wat te drinken. Miri is maar

een kleine stad. De eerste avond behoorlijk wat cocktails gedronken. Een mojito was minder dan 2 euro, echt een koopje! De volgende dag merkte ik dat die cocktails mijn tanden behoorlijk hadden aangetast. Misschien zat een chemisch goedje in de cocktails en was de prijs daarom zo laag. Echte Bacardi zal er denk ik niet gebruikt zijn. Desondanks een leuke avond gehad met twee locale meisjes. We hadden ook afgesproken om de volgende dag naar een park te gaan om hier een trail te gaan bewandelen. Om 10:00 een taxi gepland om vervolgens in 45 minuten daar te komen. 10 bleek toch wat aan de vroege kant maar na een aantal minuten lopen begonnen we ons steeds beter te voelen. Aan het einde van de trail die we kozen was een waterval en er werd verteld dat we hier in konden zwemmen. Na veel te hebben gezweet gedurende de 2,5 uur durende wandeling met ook behoorlijk wat hoogte keken we hier dus naar uit. Na ongeveer 1,5 zat mr flipflop met een probleem. Patric's motto was om overal waar kon zijn slippers te gebruiken. Voor een wandeling door het

regenwoud leek mij dit niet zon goed plan. Het ging hem toch redelijk goed af totdat zijn slipper brak. Wij konden onze lach natuurlijk niet inhouden maar je zult maar op zon grote mier of slang stappen! Het tempo werd er toch niet veel minder om. Volgende keer toch maar schoenen aan. Bij aankomst bij de waterval schrokken we aangezien er een grote leguaan/lizzard in het water bij de waterval zwom. Chris had hem niet gezien en wilde wel gaan zwemmen. Toen we zeiden dat hij groter dan een meter was bedacht hij zich. Blijkbaar doen ze geen kwaad en zijn ze bang voor mensen maar je neemt het risico liever niet! Tijdens het rusten bij waterval werd Patric ook nog gebeten door een bloedzuiger in de voet waarvan de slipper kapot was. Je voelt het niet totdat ze behoorlijk groot zijn. Hij zat tussen zijn teen.Vandaar het mooie verband om zijn voet op de foto's. Lesson learned Patric! Gelukkig zijn ze niet giftig, het blijft alleen behoorlijk lang doorbloeden! Savonds zijn we werderom naar Mings bar gegaan.

Ook samen met de twee tepanyaki chefs die heerlijk voor ons hadden gekookt tijdens de late lunch. Voor 17 euro heb je hier een super 6 gangen menu vers van de backpack. Heerlijke beef, gamba, zalm, soep en groenten gegeten. Patric lust geen vis maar vond zijn beef ook overheerlijk. de jongere chef was de alcohol niet echt gewend en weer al snel dronken. Al met al weer een leuke avond. Evenals die avond daarna in wederom dezelfde bar. Smiddags wat gaan shoppen in het grote winkelcentrum. Het wordt tijd om ook wat kleren weg te gooien aangezien mijn backpack uit begint te puilen. Je koopt hier t shirts van prima kwaliteit voor minder dan 4 euro. Ik ben dan ook niet bepaald een "light Traveler". Mijn backpack weegt nu ongeveer 18 kilo, 3 kilo meer dan aan het begin van mijn reis.

Wat betreft avontuur en het zien van speciale dingen was Miri niet zon succes. We waren tot twee keer toe te laat bij het reisbureau om

de Tour naar Mulu te boeken aangezien we dachten dat het avonds ook open was. Na drie dagen heeft Patric besloten om alleen door te reizen naar Bangkok. Na ongeveer een maand samen te hebben gereisd (inclusief het gedeelte met Sandro en Stefan) scheidde onze wegen in Miri. Ik had ook het gevoel dat het tijd was om dit te doen. Maar er zit grotendeels een andere reden achter het scheiden van onze wegen. Dit is echter meer een verhaal voor als ik terug ben in Nederland onder het genot van een biertje. Voor mij niets ernstigs in ieder geval. Jammer dat het op deze manier moet gebeuren maar mijn gevoel zei dat nog een maand samen reizen te veel van het goede was. In Miri hebben we in ieder geval een leuke tijd gehad in de plaatselijke bar!

Wat betreft het land Maleisië heb ik nog een paar dingen opgemerkt. Mensen zijn hier minder opdringerig dan bijvoorbeeld Indonesië. Ze zijn ook minder verbaasd om een 2 meter lange hollander te zien. Ze

zijn altijd bereid om je te helpen. Verder zie je hier meer moslima's dan in Indonesië. Wat betreft het eten zijn hier minder eetstalletjes langs de weg te vinden. Het eten gebeurt in restaurants en de Maleisiër eet gemiddeld 4 tot 5 keer per dag. Vaak buitenshuis, waardoor er erg veel open restaurantjes zijn waar het meestal ook druk is. Ook hier is de efficiëntie ver te zoeken. Er worden alsmaar winkelcentra gebouwd terwijl het naar mijn idee niet heel druk is. Vaak kom je een winkel binnen waar 5 medewerkers aanwezig zijn en ik de enige klant blijk te zijn. Ook houden ze van karaoke. Op elke hoek van de straat is wel een karaoke bar te vinden. Dit is echt iets om met een groep te doen. Ik moet het zelf nog een keer proberen! Het Maleisisch automerk is proton. Bijna ieder taxibedrijf is van de overheid verplicht om deze auto te rijden. De kwaliteit is niet zo goed. Desondanks was onze AirPort taxi een proton met bijna 7 ton op de teller. Ze kunnen voor mijn gevoel ieder moment uit elkaar vallen. Taxi's hebben hier een vast tarief. De zone bepaalt de prijs. Geen onderhandelingen of gedoe met het zoeken naar Bluebird taxi's zoals bijvoorbeeld in Indonesië. Op het vliegveld koop je je taxi voucher aan een desk en vervolgens brengt de taxi je naar je bestemming. Telefoon achter het stuur is ook hier geen probleem. Ondanks is in Nederland een buschauffeur ontslagen omdat hij zat te appen tijdens het rijden. Hier is het heel normaal om als taxi chauffeur onderweg even je berichtjes te checken en antwoorden. Gordel wordt volgens mij ook niet op gecontroleerd.