Sihanoukville en Koh Rong

Dit verslag zal wat korter zijn aangezien het vooral zon, zee, strand en bier was. Vanaf Kampot heb ik een bus genomen naar Sihanoukville. Bij aankomst verbaasde ik me over de drukte; ik had het wat kleiner verwacht. Een van de jongens die ik ontmoette de eerste avond zei ook dat twee jaar geleden ongeveer de helft van de winkels en uitgaansgelegenheden nog niet bestond. Kennelijk is deze badplaats flink in trek. Na de houten hutjes in Kampot was het weer tijd voor wat meer luxe. Het hostel in het centrum had airconditioning, een zwembad, comfortabele bedden en snel internet. Verder was alles

schoon en van goede kwaliteit. Het hostel was nagenoeg volgeboekt. Als je westerse standaarden naar de juiste plaatsen in Cambodja brengt heb je bijna gegarandeerd succes. Het hostel in Bali (Granny's hostel) moest vanwege te hoge huur noodgedwongen sluiten. Dit hoorde ik van Ayu, het meisje dat daar werkte en waar we een paar avonden mee op stap zijn gegaan. Jammer dit te horen aangezien dat hostel tot nu toe een van mijn favorieten was. Achter de schermen kan het dus anders lopen dan je denkt. De eigenaar Balto vertelde destijds dat hij nog zeker een paar jaar door zou gaan. In het hostel kwam ik in gesprek met twee meiden die in een van de bars aan het strand werkten. Met ongeveer 10 man hebben we eerst gegeten om vervolgens wat kroegen langs te gaan. In Kampot bijna geen alcohol gedronken dus het was weer tijd voor een feestje. En het lijkt daar wel elke dag feest. De stranden staan vol met louchestoelen, bier kost 50 cent en je geniet van de atmosfeer. Mensen steken vuurwerk af, er

worden wensbalonnen in de lucht gelaten en hier en daar vindt een vuurshow plaats met jonge mannetjes die in ons land nog geen alcohol mogen drinken. De manager van de bar die met ons eerst wat kroegen was afgegaan liet in beschonken toestand in zijn bar ook nog even zien hoe je slingert en gooit met vuur. Kennelijk voor hem heel normaal en het ging nog goed ook. Wat opvalt is de vele oude mannen die met jonge Cambodjaanse meisjes rondlopen. Hoe dik, oud of lelijk ze wel niet zijn, als ze ook maar wat geld hebben zijn ze blijkbaar interessant. Pensioen? gescheiden? uit het land gezet? Weduwenaar? Interesse in jongere vrouwen? Alle oude mannen met meer dan 50 euro per dag te besteden zijn welkom had ik het idee. Er liepen er zelfs op krukken met naast hun een jong vrouwtje. Everything for the money, want ware liefde komt hier volgens mij niet aan te pas. Misschien wachten ze wel tot die kreupelen het begeven, nadat ze zijn getrouwd natuurlijk. Genoeg meisjes die je aandacht vragen maar de interesse is er bij mij niet. Mijn gevoel zegt

dat ik het beter bij de toeristen kan houden. In veel van de barren werkt ook westers personeel om de toeristen binnen te krijgen. Als je wil kan je hier zo aan de slag. Elke dag party totdat je erbij neervalt. Wellicht zitten ze aan de drugs aangezien je ze elke avond weer in beschonken toestand tegenkomt. De volgende dag was het voor mij dan ook rustig aan. Ik heb het verslag over Kampot geschreven en savonds ben ik met Ilona uit Valkenswaard en Tim uit Düsseldorf in een traditioneel cambodiaans restaurant gaan eten om deze keer nuchter te blijven en met open mond te aanschouwen wat mensen allemaal wel niet doen na een paar drankjes. Tim was er de dag ervoor ook bij en voor ons was het een colaatje. De volgende dag zijn we de drukte ontvlucht en naar en mooi rustig strand verderop gegaan: Otres Beach. Dit samen met Tee uit Thailand. Wel grappig dat Ilona 5 kilometer van mij vandaan woont terwijl we duizenden kilometers verderop zijn. Gezellig met z'n 4en in een Tuk Tuk naar

Otres beach om vervolgens neer te ploffen op een strandbed met een banaanshake. Een middagdutje zat er ook nog in onder de rieten parasol. Een rustig strand met relatief weinig verkopers. Na de pizza lunch zijn we weer in een tuk tuk gestapt terug naar het hostel. Je ziet hier tuk tuks die gemaakt zijn van oude Deawoos. Het dak is eraf gesneden en vervolgens hebben ze hem voor 1000 dollar laten ombouwen met twee mooie bankjes. Normaal hebben ze namelijk een brommer of scooter die het huisje voorttrekt. "This car tuktuk is more powerful than a motorbike, I can go over mountains with this". Ook dit karretje stond voor mijn gevoel op het punt om uit elkaar te vallen. Dan is het nog niet zo slecht gesteld met het onderhoud van voertuigen in Nederland. Gewoon doorrijden totdat er iets afvalt waardoor je niet verder kunt is het motto. Savonds zijn we met dezelfde groep + twee Canadezen weer ergens wat gaan eten. Ik had een heerlijk visplateau voor 8 dollar. Vervolgens weer naar het strand

gegaan voor een of twee biertjes.

De volgende dag hadden we gepland om naar het eiland Koh Rong te gaan met zijn 4en. Dit bleek een van de populairste eilanden van Cambodja te zijn. We hadden hier een houten hut gehuurd; weer back to basic. In de hut was bijvoorbeeld geen stopcontact en het toilet moest op de traditionele manier doorgespoeld worden. We hadden tickets geboekt voor de speedboat maar deze had vertraging. Vertraging werd 1 uur, 2uur en vervolgens besloten we om op de langzame boot te gaan met dezelfde tickets. Vanwege de grote golven en het langzame tempo voelde ik me niet helemaal lekker. Tee daarentegen was al een aantal keer naar het toilet gegaan om alles eruit te laten. Het eerste uur dat ik hem zag zei ik tegen Ilona dat hij wel wat homoseksuele trekjes had. Zij twijfelde maar toen de gesprekken serieuzer werden en over meisjes gingen gaf hij toe dat hij inderdaad homo was. Even daarvoor besloot ik met hem in een bed te gaan liggen in de bungalow.vanwege het niet al te grote bed voelde ik snachts af en toe een hand maar de vraag was of hij dit met opzet deed of niet. Hij was verder verlegen en aardig dus ik denk dat dit niet het geval was. Ik heb er verder ook geen last meer van gehad. Aan het strand hebben we lekker gelegen, nog wat beachvolleybal gespeeld en savonds hebben we eten van de barbecue aan het strand besteld, om vervolgens wat rond te lopen en hier en daar een drankje te drinken. Toen ik terug ging naar de bungalow hadden zij kaartjes gekocht voor een boottrip naar 4 eilanden de volgende dag. Ik dacht lekker rustig aan genieten op een boot maar dit bleek een booze cruise te zijn. Ik kwam hier de volgende de dag pas achter. Ook Ilona en Tee vroegen zich af waar en waarom ze er mee ingestemd hadden. Gratis shotjes, sterke drank, veel bier en dus zoveel mogelijk drinken. Ik was samen met Tee en Ilona helemaal niet in de mood om te starten met drinken om 12:30. Tim wel, hij werd al snel dronken. Dit was (op dat moment) niks voor mij, ook omdat ik me had voorbereid op iets heel anders. Na een aantal uur begon de alcohol goed te werken en begon iedereen met elkaar te zoenen. Wij keken nuchter met verbazing toe wat er allemaal gebeurde. Meisjes van 18 die met jongens van 30 aan de haal gaan. Niets was te gek. Als je zo ver weg bent vergeet je je ook in te smeren en al gauw zagen we mensen op de boot behoorlijk rood worden. De Dj had er ook zin in en de speakers stonden op vol volume. Gelukkig was er boven nog een deck waar je rustig kon zitten en wel met elkaar kon praten. Ik moest hier wel nog een dronken meisje van me afhouden. Tim vertelde dat hij de tel was kwijtgeraakt: waren het er nou 3 of 4 waarmee ik gezoend heb? Wat wel mooi was was dat de boot ons naar mooie locaties bracht waar je vervolgens vanaf de boot in de oceaan kon springen. Ook een mooie zonsondergang gezien en op een verlaten strand een potje gevoetbald. Ongeveer 7 uur later waren we uiteindelijk verlost van de partyboat. Ook Tim had de volgende dag behoorlijk spijt had ik het

idee. Ik had met hem nog twee nachten in een hut geboekt aan de andere kant van het eiland. De volgende dag heeft hij ongeveer 16 uur geslapen en heel erg veel last gehad van de slechte en grote hoeveelheid alchohol. Bij terugkomst vertelde hij ook nog met een big smile dat hij een van de meisjes een beurt had gegeven op het strand. "no man, I always have condoms with me". Het was dus weer tijd om te relaxen. Lekker niksen aan de andere kant van het eiland waar je alleen met een andere boot kon komen. Hier was het nog meer basic: je had slechts een paar uur per dag stroom en geen mobiel netwerk. WiFi was maar bij twee barretjes te verkrijgen. Je zag hier vooral stelletjes die een bungalow huurde en genoten van het rustige bestaan. De restaurants hier konden ook nog veel leren. Ik moest een half uur wachten op een shake die ze waren vergeten terwijl er maar 4 andere klanten waren. Maar toen ik daarover nadacht hebben ze daar wel een luxe positie aangezien ze kunnen doen we ze zelf willen. De toeristen die daar komen hebben bijna geen keus waar ze gaan eten, als het slecht is kunnen ze ook niet weglopen en de meesten komen toch maar voor 1 keer (1 of 2 nachten). Reviews kennen ze daar niet en de nieuwe aanwas toeristen komt de volgende dag toch wel weer bestellen. De tips die ik de jongen daar gaf vond hij dan ook niet zo interssant. Er werd veel gebouwd dus naarmate de concurrentie hoger wordt zullen ze wel moeten verbeteren om te overleven. De laatste avond hebben we nog vis van de barbecue op het strand gegeten en lekker gerelaxt. Twee dagen op dit deel van het eiland

zonder je vriendin was meer dan genoeg. De taxitboot terug naar het drukke deel van het eiland was dit keer veel kleiner en had moeite met de grote golven. Het gevolg was vers zeewater in je gezicht. Vervolgens nog 3 uur moeten wachten op de speedboat terug naar het vaste land. We hadden hier nog een nacht een kamer geboekt en we zijn rustig gaan ontbijten om vervolgens naar het strand te gaan om hier van de voorlopig laatste zonsondergang aan een strand te genieten. De volgende ochtend had ik een bus geboekt naar mijn volgende bestemming: Battambang.