Kota Kinabalu

En toen reisde ik weer alleen! Dat is weer even wennen na ongeveer een maand met dezelfde mensen van hostel naar hotel naar villa te zijn gegaan. De laatste twee zijn geen goede opties wanneer je alleen reist aangezien je daar veel minder snel mensen ontmoet. Patric was dus richting Thailand gevlogen en ik wilde nog wel even in Borneo blijven. De hoofdstad van de staat Sabah in het noorden was de volgende bestemming. Kota Kinabalu (KK) was ongeveer 45 minuten vliegen vanaf Miri. Wederom met air asia geboekt, deze keer een dag van tevoren. Met 50 euro was dit nog redelijk goed geprijsd. De op een na laatste dag in Miri ben ik savonds naar de nieuwe James Bond film SPECTRE gegaan. Verbazingwekkend goedkoop met een kaartje

voor ongeveer 2 euro. Het was niet dat de film zo slecht was dat ik in slaap viel, het was meer de korte nacht. Maar hoeveel van de film had ik gemist? Klinkt behoorlijk stom om als James bond fan tijdens de Film in slaap te vallen. Al met viel de film toch wat tegen en waren mijn verwachtingen wat te hoog. Er zaten te weinig karakteristieke James bond dingen in, de herinneringen naar vorige films vond ik niet zo denderend en het ontbrak aan een echt spannend verhaal was mijn mening. De volgende dag was ik weer bijgeslapen en heb ik besloten om nog een keer te gaan voordat ik naar KK vloog. Uiteindelijk bleek ik maar 15 minuten van de film gemist te hebben. Ik had nog tijd voor een tweede film na James bond, het werd The Walk. De vond ik eigenlijk boeiender dan SPECTRE. Het ging over een koordloper en zijn geschiedenis totdat hij zijn uiteindelijke doel bereikte om illegaal op een koord tussen de twee Twin Towers te lopen. Erg mooie film ! Genoeg over de films, dit zou over KK moeten gaan en niet over de bioscopen in Miri. Aangekomen in KK in het backpackers hostel lukte het niet meteen om mensen te ontmoeten en ben ik alleen een wandeling door de stad gaan maken. Wat malls bezocht aangezien het in de volle meteen zweten was. De volgende kwam ik bij het ontbijt een Ier tegen en vervolgens zijn we per boot naar een van de eilanden vlakbij KK gegaan. Even weg van de drukte in de stad was het idee. 20 minuten later waren we op Manukan Island. Een relatief klein eiland met mooie stranden en veel groen. Het ritje was behoorlijk bumpy te noemen doordat het een relatief klein bootje was dat met hoge snelheid over het water ging. Aangezien Ricky al heel wat reiservaring had opgedaan gaf hij me een aantal goede tips over de landen die ik nog ga bezoeken. Persoonlijk was Gili Trawangan zijn favoriet en hij was, zoals veel anderen, van plan om naar Australië (Sydney) te verhuizen voor werk. Ik denk dat ik dat pas helemaal begrijp als ik daar geweest ben. Na een aantal uur in de zon te hebben gelegen en wat te hebben gesnorkeld werd de lucht wat donkerder. Het zal toch niet gaan plenzen, want zachtjes regenen doet het daar niet. toch wel dus, iedereen wilde zo snel mogelijk terug naar de stad aangezien er niet veel te beleven valt op een eilandje met regen waar je bijna nergens kunt schuilen. De bootjes kwamen op en aan varen om de vele toeristen terug te brengen, het was dus even geduld hebben. De weg terug was vanwege de regen behoorlijk heftig. Die regemdruppels komen veel harder aan als je zelf ook harder gaat. Huilende kindjes met troostende moeders aan boord, maar achteraf was het wel weer een avontuurtje. Bij aankomst bij de haven toch maar een taxi gepakt terug naar het hostel aangezien het nog harder ging regenen. De taxichauffeur had de taxi van een vriend geleend die op vakantie was. Dat was wel te merken aangezien we bij iedere rembeweging naar voren werden geslingerd omdat hij de sensitiviteit van het rempedaal niet gewend was. Je zou zeggen dat hij dit na een paar keer onder controle zou moeten hebben maar nee. Ook leuk om te zien was de automaatpook

in de vorm van een grote roze dildo. Why?? Savonds zijn we bij de restaurantketen Nando's gaan eten. Blijkbaar heel populair, ook in Engeland, maar ik had er nog nooit van gehoord. Een soort luxe KFC maar dan niet gefrituurd maar van de grill. Alles met kip als hoofdgerecht en lekkere voor- en nagerechten. Ik had een halve kip en groenten met een brownie met Hagendasz ijs na. Hij was verbaasd dat ik nog niet vol zat en hij wel (hij was 195 lang en wat breder dan ik.

Wat ik nog vergeten ben en grappig is om te vertellen is dat tijdens de reis samen met Patric hij zeker wel 5 keer in "lastig gevallen" door homosexuele mannen. Ik heb elke keer hard gelachen en zei dat dit het gevolg was van het dragen van een hempje en de grote spieren die daardoor nog opzichtiger waren. Wat ik me nog kan herinneren was de douaneambtenaar in Singapore. "Hello Mister Patric, It is nice meeting you" terwijl hij heel gay oogcontact maakte. "You can take the Candy but I already had to many of them" en "I hope to see you again". Dit allemaal terwijl hij alleen zijn paspoort moest controleren en een stempel hoefde te zetten. Behoorlijk lachwekkend voor mij !
Wat nog heftiger was was een man van rond de 45 die samen met zijn familie in het zelfde hotel verbleef als ons. Wanneer we samen liepen durfde hij ons niet aan te spreken maar wanneer Patric alleen liep werd hij iedere keer aangesproken. "So, you stay in room number 4?" Yes. "Maybe I Will come to room number 4" You shouldn't do this, you are with family, zei Patric. "That's only family, I prefer you". De laatste keer werd hij zelfs door deze man betast. Waar hij terecht agressief op reageerde!

De drie dagen na de 2 dagen KK had ik een riviercruise gepland in Sabah, Kinabantangan. Laten we daar een nieuw hoofdstuk van maken.