Back in Kuta

Na Ubud wederom naar Kuta gegaan. Deze keer om te leren surfen! Althans, proberen te leren surfen. De eerste keer in Kuta hebben we een dagje op het strand doorgebracht om te kijken hoe de pro's het er vanaf brengen. Op een kleine golf ziet het er niet zo heel moeilijk uit. Maar schijn bedriegt. Ik had 5 nachten en had totaal 4 lessen van 2,5 uur geboekt om in 4 dagen een beetje te kunnen surfen. Ik zat te twijfelen tussen een echte surfschool of een mannetje via het hostel die voor de helft van de prijs surflessen zou geven. Achteraf blij dat ik de eerste optie heb gekozen. Ophalen en brengen vanaf het hostel zat bij de prijs inbegrepen, evenals surfboard, kleding en water, etc. De eerste les begon met theorie van de eigenaar. Hij was een van de

weinigen die goed Engels sprak. Deze les was dan ook zeer aangenaam en leerzaam. Er komt toch veel meer bij kijken dan je denkt. Je kan niet zonder enige kennis de grote golven op gaan zoeken en denken dat je hier op gaat surfen. Je begint in het water de gebroken golven te pakken. Dit is nog niet echt surfen: pas als je op de groene/brekende golven meelift ben je pas echt een surfer. De instructeurs waren ook van die 'surfdudes'. Breed bovenlichaam, lang haar en constant de meisjes op het strand in de gaten houden. Echt een apart wereldje en gaaf als je het kunt! Blijkbaar kost het 5 tot 10 jaar training voordat je echt 'in, een golf kan surfen.

De eerste les begon goed. Nadat we theorie kregen en droog binnen op een mat moesten oefenen met opstaan en pedellen gingen we de tweede helft daadwerkelijk de zee in. De eerste keer dat ik probeerde te staan op een klein gebroken golfje bleef ik ook staan en kon ik een paar meter meeliften. Dit gaf meteen een goed gevoel aangezien niet

iedereen uit mijn groepje dit voor elkaar kreeg. Je gebruikt toch andere spieren dan bij de sporten die ik gewend ben en je bent de hele tijd in de brandende zon met 30 graden. Hierdoor best vermoeiend en dit merkte ik ook toen ik terug was in hostel. Ik ging liggen en binnen 2 minuten viel ik in slaap voor een middagdutje. 'S avonds ben ik nog met Stefan en een Indonesisch meisje die in het hostel werkt naar het centrum gegaan voor een laatste massage in Bali om vervolgens ergens te gaan eten.

Bij les 2 werd de theorie was uitgebreid en moest ik de golven zelfstandig proberen te pakken. Een extra opdracht was om te sturen door voor of achterover te leunen. Dit werd al was lastiger maar af en toe lukt het. Ik was die dag als enige in de beginners 2 groep waardoor dit een privéles was. Vooral praktijk aangezien instructeur niet heel goed Engels sprak.

Les 3 was qua theorie heel duidelijk. Hier kregen we veel uitleg over de hoe golven ontstaan en op welke manier deining, wind en getijden invloed hebben op de golven. In combinatie met de ondergrond zijn de omstandigheden op elke surfspot anders en hier dien je dan ook rekening mee te houden voordat je begint. Kuta is echter een ideale spot voor beginners. Tijdens mijn verblijf waren de golven in de ochtend klein en werden ze naarmate de dag vorderde steeds groter. Mijn eerste les was om 09:00 's morgens en naarmate ik een een hogere groep kwam werd mijn les steeds later gegeven.

Les 3 ging het weer een beetje beter met sturen en ook dit waren nog steeds gebroken kleine golven. Maar als enige van het groepje mocht ik de dag daarop naar beginners drie. De praktijk tijdens les drie tijdens het eerste deel in het zwembad van de surfschool waar we leerden pedellen, keren terwijl je op je bord zit en proberen zo lang mogelijk op je bord te staan. Ondertussen gingen een aantal mensen van het hostel op een Tour naar noord Bali. Ik kon helaas niet mee aangezien ik de lessen had gepland en betaald. Maar ik heb hier achteraf geen spijt van aangezien het een super ervaring was.

Tijdens les 4 begon het echte werk. Niet afwachten tot de golven breken maar verder de zeep op en op een naderende stijgende golf proberen te surfen. Lastiger dan gedacht en in het begin ook gevaarlijk als er zon golf van een meter op je afkomt. Je moet wel waten we je moet

doen met je surfboard: omdraaien en er onder gaan liggen en wachten totdat de golf voorbij is. Vervolgens weer snel naar achteren peddelen want de volgende golf nadert! Behoorlijk vermoeiend dus. Eenmaal achter de brekende golven aangekomen is het wachten, uitrusten, kijken en met de instructeurs mee pedellen aangezien je ook wordt meegetrokken door de stroming. De kunst is om snelheid te maken door te peddelen en vervolgens op een golf van 20/30% stijging mee te liften. Deze golf breekt naar links of rechts en het ideale is om dan op het stuk van de golf te zitten wat nog net niet is gebroken en zo te surfen richting het strand. Aan het eind van de dag ben ik 1 keer met een hele golf meegesurft. Gaaf gevoel was dat! Het was niet op een golf zoals ik hierboven beschreef maar ik bleef wel staan en voor mijn gevoel was hij ook behoorlijk groot! Je peddelt tijdens deze les heel erg veel en dit is dan ook het zwaarste gedeelte. De instructeurs zijn het gewend en het lijkt hun geen energie te kosten. Na vier dagen dus een beetje leren surfen. Zeker voor herhaling vatbaar in de toekomst!

Ook toevallig dat je mensen vaker tegenkomt tijdens de reis. In Ubud kwamen we Suzanne op straat tegen! Een paar dagen geleden was ik de foto's van Ubud aan het kijken en op een van de foto's zag ik het Duitse stel rondlopen, hetzelfde stel als waar ik mee heb gesurft tijdens les 3. De foto's die je ziet zijn trouwens allemaal gemaakt tijdens les 2. Toen is Sandro meegegaan om wat plaatjes te schieten. Les 4 moet er iets spectaculairder uit hebben gezien :)

Inmiddels ben ik samen met Patric naar Singapore gevlogen. Hierover later meer!