Dag 11: Een dagje langs de fjorden

En wederom een heerlijk nachtje gehad. Ik had bewust niet zo veel gedronken gisteravond omdat het toilet hier wat verder weg ligt en dat heeft geholpen, ik hoefde er niet uit vannacht. We werden om kwart over zeven tegelijk wakker. Vala was nog even terug gekropen terwijl ik thee en koffie aan het zetten ben. De wandeling naar de toiletten was een zeer aangename, geen wolkje aan de lucht en een startend zonnetje! Hopelijk houden we dat nu een paar dagen.
We willen vandaag kijken of we langs de fjorden af kunnen zakken naar Grodås. Dat is niet de kortste route, maar wel de mooiste. Ik heb een lijstje van plaatsen gemaakt die langs de E39 liggen en die route gaan we proberen te doen. Aan het eind komen we dan in de buurt van de Geiranger uit. Daar kunnen we dan morgen heen en eventueel een extra dagje blijven. Ik hoop dat we daar wel wat makkelijker een slaapplek kunnen vinden, het is daar natuurlijk ook erg toeristisch. Zo maar even een ontbijtje maken. Ik heb gister een doosje eitjes gehaald in de supermarkt. Gekookte eitjes op bolletjes, niet slecht al zeg ik het zelf. Vala ontbijt op bed gebracht, of ze nou in de stoel naast het bed gaat zitten of blijft liggen maakt ook niet veel uit, maar was wel ff lekker voor d'r. Na het ontbijt even lekker in de zon zitten genieten, en tegen tien uur reden we weg. Deze keer geen einddoel in de TomTom, maar ouderwets kaart op schoot. Vala kan erg goed kaartlezen en met haar aanwijzing hadden we een super mooie rit. We zijn eerst maar Spjelkavik gereden, daar zijn we met de boot overgegaan naar Festøya. De boot bracht ons over de Sulafjord, een hele weidse fjord. Mooie landschappen aan beide zijden. We waren met een kleine twintig minuten aan de overkant van het fjord. Van daaraf hebben we de E39 gevolgd. Deze weg loopt via Vartdal, Ørsta, en Volda door naar Fyrde. De hele rit aan de ene kant de hoog boven het water uittorende rotswanden, aan de andere kant de wijduitgestrekte stukken water. We slingerden eerst langs het Vartdalsfjord en daarna om het Østrafjord heen om daarna langs het Voldsfjord en het Austefjord te slingeren. Bij Fyrde lieten we de kustlijn achterons en gingen we weer landinwaarts. Via de Kvivsvegen (een weg met heel veel tunnels, de een nog mooier uitgehakt dan de ander en een zelfs met een afslag in de tunnel) reden we naar Grodås. Oorspronkelijk was dat ons einddoel van vandaag, maar toen we daar aankwamen was het pas half een. Op de kaart gekeken hoe we naar Geiranger konden komen en aan TomTom gevraagd hoe lang dat duurde. Dat bleek een kleine twee uur rijden te zijn, dus goed te doen voor een vrijdag middag. Vanaf Grodås reden we via weg 60 naar Hellesylt. De E39 langs de fjorden was vreselijk

mooi, maar via deze weg landinwaarts was bijna nog mooier. Door de kloven tussen de rotswanden door, over slingerende bergweggetjes, langs weiden (met koeien!), langs watervallen en over mooie bruggetjes. Het was schitterend! Even geluncht langs de weg bij een parkeerplaats bij een mooi watervalletje en toen weer door. Vlak bij Hellesylt gingen het via haarspeldbochten naar beneden ... En toen liep de weg dood in het Sunnylvsfjord ... We hadden echt de bordjes Geiranger gevolgd en ook de navigatie gaf aan dat we gewoon rechtdoor konden. Uiteindelijk kwamen we in de haven uit waar we in de rij kwamen voor de Ferry naar Geiranger! We waren van plan geweest om nu naar Geiranger te rijden en daar een hut voor twee dagen te zoeken zodat we morgen een boottocht door de Geirangerfjord konden gaan maken, maar de Ferry waar we nu mee gingen ging van Hellesylt, via de Geirangerfjord naar Geiranger. Dus dat kwam eigenlijk wel goed uit, helemaal omdat er vandaag zon is en voor morgen regen voorspeld is. Het duurde een uurtje voor de Ferry

ging dus we kochten een kaartje (735 kronen, best een hoop geld) en hebben ons vermaakt in de plaatselijke winkeltjes, hebben een ijsje gegeten in het zonnetje en een tijdje leuk staan kletsen met een paar Amerikanen uit Colorado. Ik verwacht van Amerika dat het er net zo ruig, zo niet nog ruiger uitziet dan dit deel van Noorwegen, maar ze waren, net als wij, zwaar onder de indruk van de natuur in Noorwegen. Om twee uur konden we de Ferry op. De auto beneden en wij snel naar boven. Helaas was er ook een bus Japanse toeristen aan boord. Japanners trekken zich echt van niemand wat aan. Ze maken aan de lopende band foto’s en als ze daar willen staan waar jij staan wordt je zo ongeveer aan de kant gezet. Vreselijke mensen. De Geirangerfjord was een stuk smaller dan de fjorden die we tot nu toe gezien hebben. Gigantische rotspartijen aan beide kanten van het water die honderden meters omhoog steken, vol bomen en watervallen. Een enkele boerderij (hoe komt iemand erop om daar tegen de rotswand een boerderij te beginnen) en verder niets dan ruwe grove natuur. Erg mooi, maar ik betrapte mezelf erop dat ik er meer van verwacht had. Ik weet ook niet precies wat hoor, ja het was indrukwekkend, maar nou ook weer niet zo dat ik ademloos stond te kijken. Na een uurtje varen kwamen in Geiranger aan. Vlak voor we aanlegden zag ik aan de overkant een rijtje huisjes staan die verdomd veel leken op de huisjes die overal te huur zijn. Dus wij op goed geluk om de baai heen gereden op zoek naar de camping. We vonden inderdaad de huisjes en ze waren te huur. Voor 350 kronen zaten we

in een huisje aan de Geiranger fjord. Oké, het is het meest simpele huisje tot nu toe maar het uitzicht op Geiranger en de haven is mooi. Het lijkt wel of de hutjes die we vinden steeds poverder worden. De Nederlandse dame van de camping in Idre had al tegen ons gezegd dat de Zweden en de Noren zelf veel minder van hun campings maakten en dat klopt wel. Het is allemaal heel en redelijk schoon, maar verder wel heel kaal. Ons idee om hier twee dagen te blijven is van de baan. We hebben de excursie over de fjord gedaan en we gaan morgen weer verder. Geiranger heeft verder niets te bieden, al hebben we er een heel lekker bakkertje ontdekt. Daar hebben we brood voor vanavond gehaald en heerlijke kaneelbroodjes om meteen op te eten. Die kwamen net uit de oven en waren nog warm, heerlijk. Met kaneelbroodjes in de hand de supermarkt in en hamburgers gehaald om te bakken zo. Lekker uitje en champignon erbij, yoghurtje toe, helemaal goed. Aparte aan deze hut is dat de koelkast

en het elektrische kookplaatje buiten op de veranda staan. Dus dat wordt buiten koken, maar wel binnen opeten. We hebben gemerkt dat de bewoners van deze camping vissen vangen, ze buiten aan het water op een tafel schoonmaken en de resten (vel, graten en ingewanden) gewoon in het water gooien. Gevolg is dat er allemaal visresten in het water liggen, en zo te ruiken niet alleen van vandaag. Daarnaast is de zon verdwenen achter de hoge rotsen en dan koelt het snel af.