Dag 7: Het eerste rustdagje

Vanmorgen heerlijk uitgeslapen, het idee om niet verder te hoeven vandaag is heerlijk. Lekker even doen waar je zin in hebt, rustig koffie en thee drinken zonder de druk van we moeten weer zoveel uur rijden vandaag. Niet dat ik die druk de andere dagen als een last ervaar hoor, maar even niets hoeven is ook fijn. Na de thee hebben we heerlijk gedoucht. Dat was sinds Malmö ook al niet meer gebeurd. Een kroon per minuut, met een maximum van 9 kronen. Dat is wel 96 eurocent voor een lekkere uitgebreide hete douche! Begin van de middag de auto weer een beetje opgeruimd en verder lekker genikst. Is dat een werkwoord? Nee dat is het niet want niksen is juist alles behalve werken! Ik schiet deze vakantie aardig op in mijn boek. Ik ben geen lezer, maar ik merk dat lezen op de iPad me eigenlijk wel prima bevalt. Geen dik boek dat je steeds moet vasthouden, geen gedoe met bladwijzers die er uit kunnen vallen ... Heerlijk zo. Ook is het een teken dat ik weer rust in mezelf heb teruggevonden. Ik had nooit geduld om te lezen, na drie bladzijden werd ik onrustig en moest ik wat anders gaan

doen. Zelfs als het verhaal waar ik in bezig was me enorm boeide. Ik ben nu op bladzijde 400 in een boek van 1500 bladzijden dus schiet aardig op.
Een van de grootste nadelen van het ouder worden vind ik de zwakker wordende blaas. Helemaal na zo’n zoute zalmforel als we gister hadden. Je drinkt daardoor toch wat meer dan eigenlijk goed is en al dat water wil er toch ook weer een keer uit, hetgeen inhield dat ik vannacht twee keer mijn bed uit moest. Thuis moet ik ook altijd wel een keer, maar dat gaat half slapend. De wc zit naast de slaapkamer, het is er net zo warm als in de slaapkamer en je hoeft je er niet eerst voor aan te kleden. Op zo’n camping moet je naar het toiletgebouw lopen. Nu zitten we aldoor best redelijk in de buurt van zo’n ding, maar je moet toch even een joggingbroek en sandalen aantrekken, je moet naar buiten waar het koud is ’s nachts en je moet er ff voor lopen. Tegen de tijd dat je weer terug in je bed bent ben je half wakker. De leesbril en de hoorapparaatjes vallen daarbij in het niet.
Het is een heerlijk dagje relaxen hier in Idre. We gaan zo even naar het dorpje rijden dat op een kilometer afstand ligt om eten voor vanavond te halen. Even eruit is ook wel lekker.
Inkopen gedaan in de supermarkt, er lag lekker gemarineerd vlees en een wegwerp bbq. Dus dat wordt grillen voor de hut. Lekker in het zonnetje. Stukje brood en fruit erbij en klaar. Vala heeft haar verjaardagsgeld dat ze van Manon en Niki heeft meegekregen uitgegeven. Jawel,

hoogzomer en Vala vind een kerstlantaarn. Een leuk ding waar een dikke kaars in moet en met sneeuwmannetje op de glaasjes geschilderd. Echt een Vala ding dus. Na de supermarkt nog even bij een loppis gekeken. Overal waar je rijdt zie je handgeschreven bordjes met “loppis” staan. We hadden geen idee wat dat was, maar dat blijkt een soort garage-sale te zijn. Iedereen biedt zijn of haar overbodig geworden spulletjes aan en het is de bedoeling dat je als koper aangeeft wat je ervoor over hebt, en dan via bieden tot een prijs komt. Nu ben ik in Nederland natuurlijk gek op kringloopwinkels, en dit is vergelijkbaar. Alleen brengen ze het hier niet weg maar verkopen het zelf. Op zich handig, want je krijgt de opbrengst ook zelf, nadeel is natuurlijk wel dat alles wat aangeboden wordt niet gecentreerd op een plaats te vinden is. Ook moet je er als verkoper bij blijven. Dus je kan het alleen aanbieden als je zelf tijd hebt en dat is denk ik voor in Nederland het grootste probleem. Wij hebben het in Nederland continue zo druk met druk zijn dat we nergens meer tijd voor hebben. In Almere is eens in de maand een rommelroute. Dat is vergelijkbaar met de loppis hier. Mensen hebben in hun tuintje de spulletjes staan die weg mogen. Op de site van de rommelroute kan je zien wie er allemaal mee doen en kun je een route zien waarmee je langs elk adresje komt. Dus weer enigszins georganiseerd. De loppis waar wij keken was in Idre. Er stond een vriendelijke dame bij die ons van alles probeerde aan te smeren. Mij twee leren etuitjes met aluminium drink bekertjes, handig voor als je gaat vissen, en Vala een

flensjes pan. Een soort poffertjes pan maar dan met grotere holtes voor het deeg. We hebben er niks gekocht maar was wel even leuk om te zien.
Na terugkomst op de camping heb ik even met de eigenaresse gepraat over het vervolg van onze reis. Ze kent de omgeving en de campings goed en had veel tips. Eigenlijk vond ze dat we veder naar het noorden moesten, maar dan zou de reis weer een stuk langer gaan worden. Dat is iets voor een volgende keer, zonder stop in Denemarken en de eerste dagen even flink doorrijden en dan kan je het noorden gaan verkennen. Ze raadde ons af om naar Trondheim te gaan. Daar is niks interessants en alleen maar toeristen gedoe. Ze heeft voor ons voor morgen een mooie route over de hoogste weg van Zweden, langs het hoogst gelegen dorpje van Zweden en dan gaan we door richting Noorwegen. Zweden laten we dus na vandaag achter ons. Op zich jammer, ik had er nog wel een dagje langer willen blijven, maar het gebied noordelijker van hier is allemaal wintersport gebied en ze zegt daar moet je zomers niet komen, dan is het uitgeleefd en afgetrapt. Ik ga af op haar advies en ben erg benieuwd naar de rit morgen.
Het bbq-en was niet helemaal een onverdeeld succes. Ik ben veel te ongeduldig voor bbq-en en gooi het vlees er te snel op, gevolg daarvan was dat een helft van de bbq niet heet genoeg werd. Na een kwartiertje heb ik binnen een koekenpan op het elektrische fornuis gezet en toen ik eenmaal door had hoe dat ding aanging (hij doet het

alleen als je de timer van nul af haalt bleek na vijf minuten rommelen) heb ik het vlees dat op de helft van de bbq lag dat niet heet werd binnen opgebakken. In de tijd dat het vlees bakte en we dat deel op hadden gegeten was de andere helft van het vlees, dat nog op de bbq had liggen door sudderen, ook lekker gegrild. Ik moet toegeven, het vlees van de bbq was lekkerder dan uit de pan, dus voortaan meer geduld en eerder beginnen met dat bbq-tje aansteken. Na het eten nog even gelezen en spelletje gedaan en daarna aan de afwas. Morgen bijtijds weer op pad, dus zorgen dat het meeste opruim werk vanavond gedaan is. Ik zal om een ding blij zijn als ik hier weg ben ... Die verdomde piep-muggen! We worden er helemaal gek van. Het is hier de laatste tijd te vochtig geweest voor de tijd van het jaar en tja, dan krijg je muggen. Verder was het heerlijk om anderhalve dag hier op deze camping te zijn. We hebben heerlijke relax tijd gehad, maar het begint bij mij nu wel weer te kriebelen. Ik wil wel weer verder, dus het is goed dat we hier geen week staan zoals de mensen in de hut naast ons. Natuurlijk ga je dan dagtochten maken ed maar zoals eerder beschreven is dat ons doel niet. Ons doel is de reis, het verder trekken, het onderweg zijn. Een paar hutten verderop zijn vanmiddag twee Nederlandse motorrijders aangekomen. De veranda hangt nu vol met gewassen motor kleding. Die zijn duidelijk al een tijd onderweg. Dat blijft nog even een droom voor me, op de motor naar de noordkaap. Mijn motor is daar niet geschikt voor, daar heb je een toermotor of een semi-off road motor voor nodig, wie weet komt dat er nog wel eens. Dan ben je wel nog veel meer als wij afhankelijk van goede overnachtingsplekken. Dan moet je denk ik wel meer boeken van te voren. Je kan niet ook nog es een tent en slaapzakken en luchtbed mee nemen op de motor, de bagage ruimte is beperkt tot drie koffers en een buffeltas achterop. Maar het lijkt me echt zo’n uitdaging om dat te doen! “We’re only immortal for a limited time”: op de motor naar de noordkaap!