Dag 17: Terug over de bruggen

Na een prima nachtje redelijker vroeg wakker, zoals meestal. Even kort ontbeten en vlot ingepakt. Vandaag wordt een lange rit, ik wil ff kilometers maken op weg naar huis. Er staat nog 1100 kilometer op de rit en ik wil vandaag in Duitsland uitkomen. Om kwart voor negen rijden we van de camping af. Dat schiet lekker op. Maar wat een camping, erg gezellig opgezet, dat is in Zweden trouwens vrijwel overal waar wij geweest zijn. De Zweden hebben de campings en de hygiëne in de openbare toiletten en dergelijke prima voor elkaar. Beter dan de Noren, waar alles nog wel es smoezelig is. Ook zijn de Zweden toegankelijker en vriendelijker dan de noren. Helemaal in het westen, bij de fjorden heb je een hamer en bijtel nodig om de norsheid even weg te bikken. Is dat eenmaal gelukt komt er een, in basis, vriendelijke Noor onder vandaag. De campings waar wij geweest zijn in west Noorwegen werden zonder uitzondering gerund door zonderlinge types terwijl we in Zweden altijd vriendelijke gezellige mensen troffen. Net als in zuid Noorwegen trouwens. Zal wel door de zoute kust komen .... Net zandvoorters haha, dat zijn ook lang niet altijd vriendelijke mensen voor de toeristen.
De camping lag vlak aan de snelweg, dus binnen vijf minuten zitten we weer op de weg naar Malmö en anderhalf uur later laten we Malmö alweer achter ons. De tank weer volgegooid met Zweedse benzine en na twee en een half uur rijden maar een stop voor een bak koffie. Benzine pompen zitten in Zweden niet meteen aan de snelweg. Zoals je in Duitsland “autohofen” hebt langs de snelweg heb je dat in Zweden ook. Een paar honderd meter naast de snelweg een verzameling van diverse eetgelegenheden, een benzinepomp en een pauze plaats. Bij al deze gelegenheden zit of een McDonald’s of een Burger King. Wij hebben koffie en thee gedronken bij een McDonald’s. Na een half uurtje pauze gingen we weer op weg, op naar de grote bruggen! En nu met mooi weer! We hebben de hele ochtend al redelijk mooi weer, wel wat bewolking, afgewisseld met perioden met zon, en de zon krijgt de overhand. Nu krijgen we eerst de Øresund brug. Eerst het hoge brug deel deze keer, daarna het kunstmatige eiland en dan de tunnel. Op de heenreis was 4 kilometer tunnel nog een belevenis, maar na de reis door Noorwegen maakt die 4 kilometer niet zo veel indruk meer. We hebben tunnels van tegen de 7 kilometer gehad, dwars door rotswanden heen. Na deze brug het schiereiland van Denemarken over met daarop helaas een enorme file. Een dik half uur vrijwel stilstaan, in het zonnetje .... Niet ideaal. Maar zoals aan elke file kwam ook aan deze een einde. Een uurtje verder lag de “Storebaelt ” de grote beltbrug, al op ons te wachten.

Minder hoog dan de Øresund, maar door zijn enorme lengte eigenlijk veel imposanter vinden we. Na de brug nog even pauze gehouden en wat gegeten en toen weer verder. Om half vier reden we Duitsland in en om vier uur besloten we dat het genoeg was voor vandaag. We hadden er dik 7 uur opzitten en “das reicht” zeggen ze hier dan. Bij het plaatsje “Schleswig” van de autobahn af en op zoek naar een hotelletje. Helaas daar niks gevonden dus maar door gereden naar het volgende gehucht. Het werd een hotelletje in “Schaalby”. Een bruine kroeg die ook een paar kamers verhuurt. Het begon goed, met een boze blik en een sneer van de eigenaresse omdat ik twee keer op de bel gedrukt had in plaats van een keer. Direct daarna verontschuldigde ze zich, ze was een beetje uit haar doen omdat ze net een kind van haar naar het ziekenhuis had moeten brengen. En tja, dat doet wat met een moeder. Vanaf dat moment was het een hele lieve vrouw die alles deed om het ons naar de zin te maken. De kamer die we hebben heeft denk ik de afgelopen vijftig jaar op slot gezeten en was net weer geopend. Een beetje als een begraven kist met voorwerpen die door kinderen begraven wordt in de hoop dat iemand over honderd jaar hem vind. Er zit parket hout op het plafond, de badkamer muur is turquoise geverfd, het sanitair is groen, de douche is gammel en alle meubelen zijn zware eiken ouderwetse kolossen. Oud en een tikkie smoezelig, maar wel erg gezellig. Na het douchen op naar het café waar ook gegeten kan worden. Eerst maar een biertje, na twee weken Scandinavië gaat een

lekker donker Duits biertje er wel in. We hadden onszelf schnitzels beloofd, nu maar hopen dat ze dat op de kaart heeft staan .... Hey, dit is Duitsland! Op het menu staat niet gewoon een schnitzel, een hele pagina van de menu kaart is besteed aan alle verschillende varianten schnitzels die er te krijgen zijn. Ik ga voor een zigeuner schnitzel en Vala voor de cordon blue (dubbel gevouwen schnitzel net ham en kaas). Het eten was verrukkelijk! En in Duitsland kost zoiets je rond de 11 euro per persoon. Doe nog maar een biertje erbij dan. Tijdens het eten hebben we al even kennis gemaakt met de hond van de zaak, Amadeus. Amadeus is een knol van een hond die ons op afstand goed in de gaten hield. Soms liep ie schoorvoetend voorbij, maar er bleef afstand. Tot we ons bestek neerlegden en klaar waren met eten ... Toen stond Amadeus bij ons en eiste aandacht! Aandacht in de vorm van aaien en knuffels, veel aaien en knuffels! Als je te vroeg stopte met aanhalen draaide hij zijn gigantische kop om en duwde die onder je arm door zodat je wel verder moest aaien. Heerlijk beest!
Na het eten zijn we lekker in de bruine kroeg blijven zitten. Er zaten allemaal vaste gasten en met al dat gepraat op de achtergrond is het gewoon een gezellige avond. We doen een spelletje, drinken koffie en thee en glaasjes fris, wij komen de avond wel door. Morgenochtend om 9 uur staat het ontbijt klaar, met koffie en thee en daarna is het nog een uur of vijf rijden naar huis ... Eigen bedje lonkt!