Rondje Scandinavië

De blokhut had gelukkig een kacheltje, dus de ergste kou was eraf. In de blokhut staat een stapelbed zoals gister beschreven. Dit stapelbed staat met een korte en een lange kant tegen de muur. Het bovenbed is smaller en zit ook met de lange kant tegen de muur aan. Dit heeft tot gevolg dat degene die achter in het onderbed ligt aan twee kanten muur heeft en een bovenbed boven zich heeft dat, om het voorzichtig uit te drukken, niet erg hoog hangt. Die kant van bed was “mijn kant” want ik slaap nou eenmaal altijd aan de rechterkant van het bed. Tot twee uur vannacht ... Toen werd ik wakker, merkte dat ik aan alle

pendavingh

19 chapters

16 Apr 2020

Dag 5: Verder naar het noorden; Orsa

July 11, 2015

|

Orsa

De blokhut had gelukkig een kacheltje, dus de ergste kou was eraf. In de blokhut staat een stapelbed zoals gister beschreven. Dit stapelbed staat met een korte en een lange kant tegen de muur. Het bovenbed is smaller en zit ook met de lange kant tegen de muur aan. Dit heeft tot gevolg dat degene die achter in het onderbed ligt aan twee kanten muur heeft en een bovenbed boven zich heeft dat, om het voorzichtig uit te drukken, niet erg hoog hangt. Die kant van bed was “mijn kant” want ik slaap nou eenmaal altijd aan de rechterkant van het bed. Tot twee uur vannacht ... Toen werd ik wakker, merkte dat ik aan alle

kanten ingesloten was, aan twee kanten de muur, boven me het bovenbed en links van me Vala, waardoor ik in een claustrofobische paniekaanval schoot en over Vala heen uit bed ben gerold. Vala natuurlijk ook meteen in shock hahaha. We hebben voor de rest van de nacht maar van plekje gewisseld en toen hebben we heerlijk verder geslapen. Na het wakker worden en opstaan koffie en thee gezet in de blokhut (ideaal zo’n waterkoker) en het gister besteld brood opgehaald bij het winkeltje. Ze bakken hier zelf vers brood, dus dat was een heerlijk “ breakfast on the porch”. Je ziet dat vaak in Amerikaanse films, zo’n grote porch waar half het huislijke leven zich op afspeelt. Deze veranda is wat kleiner, maar ach met een beetje fantasie kom je een heel eind.
Het is nu tien uur. We rijden vandaag 310 kilometer, dat lijkt niet veel, maar volgens de navigatie is dat hier vijf en een half uur rijden! Het wordt de mooiste rit tot nu toe! Was het landschap gisteren eigenlijk alleen maar bos, vandaag rijden we afwisselend door stukken bos, over open land en door een flink glooiend gebied. De snelweg hebben we al snel na Malmö verlaten en we rijden verder de hele dag over, wat we in Nederland, B wegen noemen. Het grote voordeel daarvan is dat we regelmatig door leuke kleine dorpjes komen en dat wisselende landschap. Daarnaast rij je hier een stukje langzamer zodat ook ik wat meer om me heen kan kijken en van het uitzicht kan genieten. De temperatuur liep op naar een aangename 20 graden er waren

wel wat wolkjes maar die stonden los in de hemelsblauwe lucht. Halverwege de rit was er een picknick plaats ingericht aan een van de vele meren waar we langsreden. Daar hebben we een half uurtje heerlijk in de zon gezeten en hebben we het laatste deel van het camping brood opgegeten. Onze dag kon niet meer stuk! Daar waar voor veel mensen de reis ergens heen slechts een middel is om daar aan te komen is voor ons de reis op zich het doel. We hebben geen plannen om musea, natuurparken of iets dergelijks te bezoeken. De reis, het vrij zijn, de natuur, het niet weten waar je uitkomt, het samenzijn, dat is ons doel. Natuurlijk moet je wel een beetje in je hoofd hebben welke kant je op wilt, vandaar dat we elke avond kijken waar we de volgende dag heen zullen rijden. Maar we zitten nu niet in Orsa omdat we zo graag naar Orsa wilden. Het lag in de richting waar we op wilden en het was qua afstand een mooie rit. Je zou het ook anders om kunnen doen, gewoon gaan rijden en als je niet meer verder wilt kijken voor een camping in de buurt, maar met mijn richtingsgevoel is de kans groot dat we dan zo in Finland in plaats van in Noorwegen zitten. Natuurlijk ken ik ook de regeltjes wel over richting bepalen aan de hand van de zon, maar hé, ik ben een echt stadsmens, die eigenschappen heb ik nooit ontwikkeld! Lang leve de TomTom! Om half vier reden we Orsa binnen. Zoals gezegd een wat groter plaatsje in deze regio. Toen we bij de camping kwamen reden we gewoon een half dorp binnen. Een gigantisch grote camping helaas, dit is duidelijk een massa toeristen gebied. Er blijkt hier

een Berenpark te zitten dat heel veel toeristen trekt, maar dat wisten we toen nog niet (dat is een nadeel van je niet voorbereiden op waar je heen gaat). Toch maar even naar de receptie, de door ons zo gewenste blokhutten waren allemaal al verhuurd, dus dan toch maar weer ons tentje opzetten. Eigenlijk waren we van plan twee nachten te blijven, even een rustdag inbouwen. Helemaal na de geweldige ervaring op de camping van gister (waar de blokhut die we hadden helaas maar een nacht beschikbaar was), maar hier willen we geen twee nachten blijven. Dus één nachtje tent en dan verder. Het plan is om morgen een iets minder lang rit te maken en ergens een kleine camping op te zoeken, die bevallen ons toch het beste. Wellicht toch een keer gewoon gaan rijden en kijken wat we tegen komen. We zetten gewoon een stad in de navigatie die in het noorden ligt en als we dan met een kilometer of 100 op de teller iets leuks tegenkomen stoppen we daar. Ook wel weer spannend. De avond op de camping hier in Orsa is trouwens niet vervelend hoor. We doen een spelletje, zetten kopjes thee en koffie en lezen veel. Pas om half tien werd het wat frisser en zijn we in de auto gaan zitten. Er is verder veel te zien, er is een strand aan het grote meer met mooi uitzicht, er zijn heel veel spelende kinderen en er komen en gaan steeds mensen. Maar deze plek is voor ons niet uitnodigend om een dag door te brengen. Het staat hier vol kampers en caravans die zodanig zijn ingericht en uitgebouwd dat het overduidelijk is dat ze hier weken lang staan. Mensen die met pensioen zijn en dan zes weken of zo op de camping gaan zitten. Wij zouden er niet aan moeten denken, maar ja, ieder zijn meug hè. Helemaal van de Campers snap ik het niet. Die dingen zijn best kostbaar om aan te schaffen en ze zijn bedoeld om ermee te trekken, zoals wij nu doen. Zonde om daar weken mee op één plek te gaan staan. Met een caravan zou ik trouwens zo’n lange reis als dit niet willen maken. Je mag maar tachtig en het is af en toe best bochtig op de weggetjes. Een camper zie ik wel zitten ... Maar ja, ik ben nog lang niet met pensioen.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.