Dag 4: Op naar de grote meren

Het ontbijt in het hotel in Malmö was wat je mag verwachten in een hotel van een grote keten. De gebruikelijke dingen stonden netjes op een rijtje te wachten. Verschillende broodjes, beleg, yoghurt met diverse vulling, de smurrie die op scrambeld eggs moet lijken maar waar waarschijnlijk geen ei in terug te vinden is en de uitgebakken bacon. Een broodje met van die eier smurrie met spek is altijd wel mijn favoriet. Bak koffie en een glas jus d’orange erbij en ik ben gelukkig. Ontbijt maar flink, je weet niet wanneer je weer wat krijgt ... Hahaha

Gisteravond hebben we de knoop doorgehakt, we slaan de grote steden over. Geen Stockholm of Oslo voor ons. In plaats daarvan gaan we iets minder oostelijk en gewoon meer naar het noorden van Zweden. Op de kaart hebben we gekeken waar we ongeveer heen willen vandaag en op de app van de ANWB kun je dan campings vinden in die buurt, lang leve de techniek! We kozen voor een camping in het plaatsje Tived. Dat is van Malmö omhoog naar Jöngsköping en dan tussen de grote meren door richting Karlsborg. Vandaar verlaat je de grote weg en gaat via een kronkelend weggetje dwars door een dicht bos. Uiteindelijk kom je dan bij camping Tiveden.
We hebben vijf uur gereden vandaag en de teller staat nu bijna op 1500 kilometer. Als je een stad als Malmö uit bent zit je al snel in de bossen. Het grote verschil tussen Denemarken en Zweden ... Bossen! Denemarken deed ons erg aan Engeland denken, glooiende landschappen, weinig bos en veel kronkelende wegen. Zweden ( in

elk geval zuid Zweden waar we nu zitten) is een en al bos! Zelfs toen we vanaf Jöngsköping langs een van de grote meren omhoog reden hadden we maar heel af en toe uitzicht op het schitterende wijd uitgestrekte meer. Er stond vrijwel steeds een dun rijtje bomen tussen ons en het meer zodat we aan beide kanten van de weg niet veel meer zagen dan ... Bomen. Nu ben ik gek op bos en bomen ... Maar zelfs ik ben er na een drie en een half uur wel op uitgekeken. Af en toe sloegen we even af bij een klein plaatsje in de hoop een leuk boulevardje aan het water te vinden , maar helaas.
Na vijf uur rijden kwamen we aan bij de camping. Best wel spannend, zou er plaats zijn? Dit is de eerste dag dat we geen slaapplaats hebben gereserveerd op een camping. We hopen op een blokhut, dat geeft wat meer ruimte en een hoop minder gedoe dan een tent. Nadat we het terrein zijn opgereden melden we ons bij de receptie. Voor ons is nog een stel bezig in te checken en dat gaat ... In het Nederlands. Zit je 1500 kilometer van huis, rij je in “the middel of nowhere” een

camping op ... Wordt het beheerd door een Nederlandse familie. Zucht.
Gelukkig hebben ze voor een nacht nog een blokhut vrij! Een leuk hutje met een stapelbed dat bestaat uit een tweepersoonsbed onder en een eenpersoonsbed boven. Ik zit nu op de veranda in het zonnetje dit stukje te schrijven. Alleen het biertje ontbreekt nog. Om kwart over zes mogen we in het minirestaurantje aanschuiven voor een maaltijd. Heel benieuwd wat dat gaat worden, maar ik heb er best vertrouwen in. Camping Tiveden ligt aan een meer (zoals alles in Zweden geloof ik). Er loopt een stijger het meer in, je kan er bij mooi weer kano’s huren en in de omgeving kan je denk ik heerlijk wandelen. Het is een mooie gezellige camping, beheerd door hele vriendelijke mensen. Absoluut een aanrader voor als je ook eens deze kant op gaat.
Het eten was prima voor elkaar! Lekker stukje vlees met een bospaddenstoelensausje voor mij en een wildburger voor Vala.

Daarbij patatjes en een flensje met ijs en slagroom toe. Het laatste dat we gegeten hadden was het ontbijt vandaag dus dit ging er best in. Maar ja, je doet de hele dag niets anders dan stil zitten in de auto, dus lunch kan je overslaan. Wat wel jammer was in het minirestaurantje ... De menu kaart was in het Nederlands. Kom op zeg, daarvoor ga ik niet naar Zweden haha. Ander nadeel, je komt overal Nederlanders tegen! En dat is lang niet altijd positief. We zaten in het begin in het eetzaaltje met nog een ander Nederlands stel, even ervaringen uitgewisseld en gezellig gebabbeld, maar tijdens het eten kwam er een stel Friezen binnen die erg luidruchtig waren en je nou niet echt het gevoel gaven trots te zijn op je landgenoten.
Voor morgen hebben we een brood besteld bij de receptie, die bakken ze vannacht en kunnen we morgen lekker mee nemen op weg naar de volgende stop. We hebben net weer een soort van ezeltje prik gedaan op de kaart en het volgende dorpje dat we aan gaan doen is Orsa. We gaan weer zien wat dat ons brengt.
Na het eten gezellig op de veranda een spelletje reis-monopoly gespeeld. Het lijkt in de verste verte niet op de gewone monopoly, maar het is lekker klein, handig mee te nemen en best vermakelijk om te spelen. Het is alleen best wel een tikkie verdomde koud hier. Het stomme van je koffers inpakken om op vakantie te gaan tijdens een hittegolf (toen we gingen inpakken was het in Nederland 35graden) is dat de koffer vol zit met korte broeken en T-shirtjes en maar weinig lange broeken en niet een trui. Ik dacht er gelukkig op het laatste moment nog aan om een vest en een dun regenjasje mee in te pakken, maar ik pakte mijn dunne vest, niet mijn dikke Oostenrijk vest dat ik ooit es als een kerstcadeau van mijn schoonmoeder heb gekregen. Ik heb me voorgenomen morgen ergens te gaan kijken voor een dik vest of een trui, want zo ‘s avonds terwijl je de hele tijd buiten bent koelt het toch best af.