Nadat we een jaar geleden het plan hadden opgevat om dit jaar op vakantie te gaan naar Scandinavië, is het grote avontuur vandaag begonnen. We hebben het hele jaar voorzichtig uit gekeken naar deze zomer, zonder echt plannen te maken. Ja het plan om te gaan was er ... Maar echt iets plannen, nee dat was nog te eng denk ik. Een paar maandjes voor het vertrek hebben we besloten om niet te veel vast te leggen. Je kan in Zweden en Noorwegen immers overal vrij kamperen, alle campings hebben trekkershutten en er zijn hotels die zelden vol zitten. Zo heb je alle vrijheid om ter plekke te bepalen hoe lang je ergens wilt blijven en kun je, als het ergens tegenvalt, zo je biezen pakken als dat uitkomt. Een andere reden om niet te veel vast te leggen is natuurlijk gewoon de vraag hoe lang we het zelf uithouden onderweg. Vala’s hoofdpijn en gebroken stuitje zijn factoren waarvan je gewoonweg niet van te voren weet wat voor invloed ze gaan uitoefenen.
Een van de dingen die we in deze vakantie graag wilde gaan doen was een bezoek brengen aan Legoland in Billund, Denemarken. Legoland is een soort van pretpark en daar moet je wel reserveren, dus veel te laat in het seizoen nog snel een camping plaats gereserveerd voor twee nachtjes. De kamers en blokhutten waren al bezet (of niet beschikbaar voor “maar” twee nachtjes), dus we starten de vakantie in een tentje. Na Legoland gaan we door naar Malmö, Zweden. Ook in Malmö leek het ons handig van te voren een hotelletje te boeken. Dus de eerste drie nachten zijn gepland, verder zien we wel waar we komen!
De laatste week was nog erg spannend geweest trouwens voor wat betreft de auto. Deze had het duidelijk in zijn koplampen gehaald dat ie het niet zo zag zitten om 5000 kilometer te gaan rijden over weet ik wat voor slechte wegen in Zweden en Noorwegen. Na de gewone beurt en apk (waarbij er al een nieuwe uitlaat en een compleet nieuwe airco geïnstalleerd moest worden) begaf een week voor vertrek ook de startbeveiliging het. De garage kon er niet zo veel mee maar een, uit frustratie gegeven, schop tegen de stuurkolom deed wonderen ... Plan mislukt dacht de auto en bleef vervolgens met de voorbumper achter een stapel tuintegels haken zodat de wielkuip en de bumper beschadigd waren. Gelukkig hebben de helden van garage Dorestad het voor elkaar gekregen om de auto vrijdagavond om half negen klaar te hebben staan!
De voorbereidingen bestonden vrijwel uitsluitend uit een bezoek van Renske en Ruud die een vergelijkbare reis het jaar ervoor hadden gemaakt en ons dus precies konden vertellen wat de mooie stukjes waren die we zeker niet mochten missen, de verhalen van mijn ouders over hun bezoekjes aan Scandinavië, een beetje googelen op internet en een bezoek aan de ANWB winkel waar we door een geweldige medewerkster aan een aantal handige tips werden geholpen. We hadden besloten om op dinsdag 7 juli te vertrekken. Ik kreeg de vrijdag ervoor vakantie en dan hadden we nog even een paar daagjes om op ons gemak in te pakken. Dat op het gemak verliep toch wat anders. Er moest nog van alles ingeslagen worden, de beestjes moesten nog verzorgd worden en ik had gewoonweg ook even tijd nodig om aan het hele vakantie gevoel te wennen. De laatste dagen op school waren nog hectisch geweest en daar moet je even van afkicken. Zaterdag was een dagje luieren met in de middag even de stad in voor wat laatste kleren. Bij de ANWB winkel ook nog even een gasflesje en een waterketeltje gekocht, een Vala drie weken zonder thee kan immers niet. De zondag en maandag stonden in het teken van de zooi verzamelen en kratjes vullen. De grote vraag, stoelen van de achterbank eruit of niet ... Dat soort existentiële vragen vulden de dagen. Zondagavond gezellig even bij Jeroen en Myriam gezeten. Die zijn zo lief om tijdens onze vakantie voor de beestjes te zorgen! Maandag middag de auto ingeladen en dan zie je toch dat je meer mee hebt dan verwacht, dus de achterstoelen er alsnog maar uitgehaald. Vala heeft het hele weekeind nog alle was weggewerkt, je gaat drie weken op vakantie zonder wasmachine, dus dat is voor elke dag een T-shirt en ondergoed mee. En toen was de maandag ook om, we hebben een heerlijk laatste nachtje in ons eigen bed geslapen en werden dinsdag ochtend om een uur of acht wakker. Daar was ie dan ... De grote dag ... Ik blijf het altijd een rare gewaarwording vinden, je leeft het hele jaar naar deze dag toe en als ie er dan eenmaal is denk je “ is dit het nou”? Dan lijkt het tegen te vallen, de zon kwam gewoon op, net als op elke andere dag, en toch was er iets dat deze dag bijzonder maakte. Ik voel dan altijd een beetje druk, zo van “hier heb je zo lang naar uitgekeken, nu moet je er ook wat van gaan maken Hans, je mag deze vakantie niet laten mislukken anders is het allemaal voor niets geweest”. Vandaar ook mijn idee om een reisverslag te gaan maken. Dan kan ik altijd bewijzen dat het niet voor niets is geweest, dat we er wat van hebben gemaakt .... Dat, naast het feit dat ik natuurlijk een behoorlijk slecht geheugen heb en door middel van dit verslag altijd weer terug kan halen wat we gedaan hebben.

Nou beste lezer, ik hoop dat onderstaand verslag interessant gaat worden. Ik schrijf dit eerste stukje zittend in de auto op de camping van legoland in een regenachtig Billund (Dk). Deze start is niet hoopgevend qua weer en tja, wat er verder gaat gebeuren weet ik zelf ook nog niet, dus voor mij is dit verhaal nu nog net zo spannend als voor jou. Ik ben net zo nieuwsgierig naar het verdere verloop van de vakantie, dus kom, dan gaan we samen op reis!