Goodbye India

Het einde nadert om weer naar Nederland te gaan. Om heel eerlijk zijn kijken we hier een beetje tegenop en willen we vasthouden aan ons leven hier. Het is toch een thuis geworden. Een leven in een luxe bubbel waarbij elke dag alles voor je gedaan wordt en zaken als een zwembad, fitness en een chauffeur bij je dagelijkse routine horen. Toch is dat niet hetgeen we gaan missen, dat is enkel comfort. Maar de dagelijkse indrukken, ervaringen, levenslessen en de vrijheid om constant reisjes te maken en nieuwe dingen te ervaren zijn verslavend! Of dat nou op kantoor is, tijdens Jessica haar vrijwilligerswerk of als we op reis zijn; het land doet iets eigenzinnigs

en ongrijpbaars waarbij we ondanks de tegenstellingen en cultuurverschillen genieten van de lieve mensen om ons heen die alles lekker anders doen.

Ondanks verschillende pogingen, is het erg lastig om India echt te beschrijven. Het is een beetje twisted maar het komt neer op een typische haat liefde verhouding. Misschien ook wel de reden waarom ze hier zo met hun hoofd wiebelen. Het is geen 'ja' en geen 'nee'. Het is geen wit of zwart. Het is lelijk en mooi tegelijkertijd. We zijn geraakt en geïnspireerd door dit land maar hebben het ook wel eens vervloekt. Het sleutel woord voor ons na dit jaar is "overgave". Je geeft je in India soms daadwerkelijk over aan het leven, waarbij de zaken niet altijd zo lopen als je gepland had. Dit omarmen, blijven genieten van het moment en jezelf niet van je apropos laten brengen.

De persoon die voor ons het meest heeft betekend en enorm gemist gaat worden is Anand. De weergaloze altijd lachende chauffeur die ons niet alleen veilig van A naar B bracht, maar tijdens zijn ritten India beschreef en ons levenslessen mee gaf. Een verlegen persoon die dienstbaarheid tot in perfectie uitvoert, maar ondertussen nieuwsgierig is hoe de wereld buiten India werkt. Zijn positiviteit, geloof in karma en enorme Prodent lach zullen wij nooit vergeten. Hij

is een vriend geworden maar ondanks dat blijft hij je "sir", "madame" of "boss" noemen. Om Anand te bedanken hebben we hem meegenomen naar ons favoriete Indiaanse restaurant Herbs & Spices. Voor hem de eerste keer om zo uit eten te gaan en hij heeft zijn vingers er al lachend bij afgelikt. Ook zijn we nog even op bezoek geweest bij Anand zijn familie om gedag te zeggen. Wat een lieve en bijzondere mensen.

Ook het afscheid bij Unilever in India was bijzonder. Te midden van een chocoladetaart en samosa's werd door de meeste collega's een woordje gesproken over onze samenwerking en ervaringen in India, Filipijnen of Indonesië. Na mijn dankwoord heb ik de taart aangesneden welke na een applaus uitgebreid in mijn gezicht werd gesmeerd. Een traditie met verjaardagen, maar ik kreeg hem bij mijn afscheid!

Het jaar hier is voorbij gevlogen en we realiseren ons dat dit een onvergetelijke kans en levenservaring is geweest die niemand ons ooit zal afnemen. De prachtige reizen in India en omringende landen, het werken en leren in een totaal andere cultuur en jezelf een plek geven in een land waar alles precies tegenovergesteld werkt.

Thank you India!